Είναι χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου στο δυτικότερο ακρωτήρι της Πελοποννήσου. Ιδρύθηκε στο 1220-1223 από τον ηγεμόνα Γοδεφρείδο Α' ...
Είναι χτισμένο
στην κορυφή ενός λόφου στο δυτικότερο
ακρωτήρι της Πελοποννήσου. Ιδρύθηκε
στο 1220-1223 από τον ηγεμόνα Γοδεφρείδο Α'
Βιλλεαρδουίνο και αποτέλεσε το ισχυρότερο
φρούριο του φράγκικου πριγκιπάτου της
Αχαΐας.
Το κάστρο
χτίστηκε εξαρχής από τους Φράγκους και
ονομάστηκε Clermont, που
στα ελληνικά έγινε Χλεμούτσι. Αργότερα
πήρε την ονομασία Tornese,
επειδή λανθασμένα θεωρήθηκε
πως σε αυτό βρισκόταν το περίφημο
φράγκικο νομισματοκοπείο των τορνέσιων
νομισμάτων...
Η θέση που
επιλέχθηκε για την ίδρυση του νέου
κάστρου ήταν στρατηγική. Από την κορυφή
του λόφου το Χλεμούτσι προστάτευε το
φημισμένο εμπορικό λιμάνι της Γλαρέντζας
και την πρωτεύουσά του πριγκιπάτου
Ανδραβίδα, εξασφαλίζοντας τον έλεγχο
της περιοχής που αποτέλεσε το κέντρο
των φράγκικων κτήσεων στο Μοριά, η οποία
γνώρισε ιδιαίτερη ακμή και αίγλη κατά
την εποχή των Βιλλεαρδουίνων.
Κατά
την ταραγμένη περίοδο που ξεκινά μετά
το θάνατο του Γουλιέλμου Βιλλεαρδουίνου
και διαρκεί όλο το 14ο αιώνα οδηγώντας
στη σταδιακή παρακμή του φράγκικου
πριγκιπάτου, το Χλεμούτσι γίνεται
αντικείμενο διεκδικήσεων μεταξύ
διαφόρων ευγενών. Εδώ φυλακίστηκε και
πέθανε η τελευταία απόγονος των
Βιλλεαρδουίνων Μαργαρίτα της Ακοβας,
επειδή θεωρήθηκε υπαίτια για τη διεκδίκηση
του Μοριά από τους Καταλανούς, οι οποίοι
κατέκτησαν για μικρό διάστημα το κάστρο
στα 1315.
Στις αρχές
του 15ου αιώνα το κάστρο περνά στην κατοχή
του Καρόλου Τόκκου, κόμη της Κεφαλλονιάς
και δεσπότη της Ηπείρου. Το 1427 περιήλθε
ειρηνικά στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο
μετά το γάμο του με την κόρη του Τόκκου
και αυτός το χρησιμοποίησε ως στρατιωτικό
και διοικητικό του κέντρο προετοιμάζοντας
την επίθεση στην Πάτρα.
Το κάστρο
παρέμεινε σε χρήση μέχρι τα χρόνια της
Ελληνικής Επανάστασης του 1821, περνώντας
από τα χέρια των Τούρκων και των Ενετών.
Οι Έλληνες
και οι Βενετοί δεν πραγματοποίησαν
καθόλου εργασίες στο κάστρο ενώ οι
Τούρκοι πραγματοποίησαν μικρής έκτασης
επεμβάσεις για την ενίσχυσή του. Σημαντική
καταστροφή υπέστη μέρος του κάστρου
κατά τον βομβαρδισμό από τον Ιμπραήμ
το 1825.
Σήμερα το
Χλεμούτσι διατηρεί έντονο το φράγκικο
χαρακτήρα του και είναι από τα σημαντικότερα
και πιο καλοδιατηρημένα κάστρα του
ελληνικού χώρου.
