Από το 20% είναι πλέον το 4% στην Μέση Ανατολή και συνεχώς λιγοστεύουν Ο θρησκευτικός χάρτης της Μέσης Ανατολής αλλάζει. Στην αρχή...
Ο θρησκευτικός χάρτης της Μέσης Ανατολής αλλάζει. Στην αρχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο χριστιανικός πληθυσμός της Μέσης Ανατολής ήταν τόσο μεγάλος, που έφθανε περίπου στο 20%. Σήμερα, είναι περίπου στο 4%. Στην περιοχή έχουν απομείνει περίπου 13 εκατομμύρια Χριστιανοί και ο αριθμός αυτός ενδέχεται να μειωθεί περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη τη συνεχιζόμενη αποσταθεροποίησή της. Με το σημερινό ρυθμό μείωσης, μπορεί κάλλιστα να μην υπάρχει σημαντική χριστιανική παρουσία στην Μέση Ανατολή, σε μία γενιά ή δύο.
Η πολεμική εναντίον των Χριστιανών της Μέσης Ανατολής, μιας πολεμικής που μπορεί να αναχθεί σε εξελίξεις ήδη από δεκαετίες στην περιφερειακή πολιτική και την ισλαμική κοινωνία. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν, ότι αυτό που βλέπουμε δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια περιφερειακή θρησκευτική κάθαρση, που σύντομα θα αποδειχθεί ότι είναι μια ιστορική καταστροφή για τους Χριστιανούς, αλλά και για τους Μουσουλμάνους.
Η κατάσταση για τους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής άλλαξε δραματικά την εποχή τής αποικιοκρατίας. Επειδή το αποικιακό πείραμα ήταν επίσης μια θρασεία αποστολή εκχριστιανισμού, η οποία έδινε απροκάλυπτα προνόμια στους αυτόχθονες Χριστιανούς έναντι των Μουσουλμάνων και παρουσίαζε το Ισλάμ ως μια καθυστερημένη κουλτούρα που είχε ανάγκη εκπολιτισμού, οι πολιτικές εντάσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων ξέσπασαν σε όλη τη Μέση Ανατολή. Οι Μουσουλμάνοι είχαν την τάση να βλέπουν τους Χριστιανούς γείτονές τους ως συνένοχους στην αποικιακή καταπίεση. Οι αυτόχθονες Χριστιανοί έγιναν ο στόχος της αντιαποικιακής αντίδρασης.
Με το τέλος της αποικιοκρατίας στον εικοστό αιώνα, οι κυβερνήσεις των νέων ανεξάρτητων κρατών - εθνών τής Μέσης Ανατολής ενθάρρυναν ενεργά την έξοδο των χριστιανών πολιτών τους από την περιοχή με τη θέσπιση νόμων που περιόριζαν τα δικαιώματά τους να προσηλυτίζουν ή να χτίζουν χώρους λατρείας. Η κατάσταση των Χριστιανών που παρέμειναν στην περιοχή, επιδεινώθηκε με την άνοδο του πολιτικού Ισλάμ στη δεκαετία του 1950 και του ‘60, καθώς ομάδες όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα ενθάρρυναν τους Μουσουλμάνους της Μέσης Ανατολής να βλέπουν τον εθνικισμό και την ιθαγένεια αυστηρά μέσα από το πρίσμα της ισλαμικής ταυτότητας Η άνοδος του διεθνούς τζιχαντισμού κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, έκανε την εκστρατεία κατά των Χριστιανών πυρετώδη.
Ομάδες τζιχαντιστών , ήταν ιδιαίτερα επιτυχείς στο να παρουσιάζουν τις συγκρούσεις ως έναν ολομέτωπο πόλεμο μεταξύ του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Πολλοί από τους Μουσουλμάνους της περιοχής, ακόμη και εκείνοι που δεν υποστηρίζουν τζιχαντιστές, θεωρούν πλέον ότι οι Χριστιανοί της Μέσης Ανατολής είναι στενοί σύμμαχοι είτε των δυτικών «σταυροφόρων» (όπως στο Ιράκ) ή των «άθεων» τυράννων και δικτατόρων (όπως στην Συρία και την Αίγυπτο). Ο χριστιανικός πληθυσμός της Συρίας έχει πέσει από το 30% το 1920 σε λιγότερο από 10% σήμερα. Αν και αυτή η μαζική έξοδος έχει επιδεινωθεί από τον εμφύλιο πόλεμο, η πραγματική αιτία της έγκειται στην εδώ και δεκαετίες ψυχολογική αλλαγή που συνέβη σε όλη την περιοχή, καθώς οι Χριστιανοί αναγνωρίζονταν πια ως εχθροί.
Ωστόσο, επειδή πολλοί Χριστιανοί της Συρίας ήταν ένθερμοι υποστηρικτές του καθεστώτος Άσαντ - είτε γιατί οι περιουσίες τους συνδέονταν με την κυβέρνηση είτε επειδή φοβούνταν τη δίωξη που μπορεί να ακολουθήσει αν ανατραπεί ο Άσαντ - ήταν εύκολο για τη συριακή αντιπολίτευση να παρουσιάσει τους Χριστιανούς της χώρας ως de facto συνεργάτες ενός βάναυσου καθεστώτος, υπεύθυνου για τη μαζική δολοφονία των πολιτών του. Μια παρόμοια δυναμική λειτούργησε στην Αίγυπτο, η οποία μπορεί να υπερηφανεύεται για τον παλαιότερο και μεγαλύτερο χριστιανικό πληθυσμό της Μέσης Ανατολής.
Οι Κόπτες αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού ή περί τα οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι. Η ζωή δεν ήταν ποτέ εύκολη για τους χριστιανούς Κόπτες της Αιγύπτου. Όμως αυτό που ακολούθησε την πτώση του πρώην προέδρου Μοχάμεντ Μούρσι, δεν έχει προηγούμενο στη χώρα του Νείλου. Tα φαινόμενα βίας κατά της χριστιανικής μειονότητας των Κοπτών άρχισαν να κλιμακώνονται μετά την καθαίρεση του προέδρου της χώρας Μοχάμεντ Μούρσι. Αποκορύφωμα ήταν η μαζική καταστροφή χριστιανικών εκκλησιών στην Αίγυπτο τον Αύγουστο του 2013. Όπως εξηγεί ο ίδιος, πολλοί Αιγύπτιοι που πρόσκεινται στους Αδελφούς Μουσουλμάνους θεωρούν ότι ο νυν πρόεδρος και στρατηγός Αλ Σίσι, που βρίσκεται κοντά στον Πάπα των Κοπτών, ήταν υπεύθυνος για την καθαίρεση του Μούρσι.
premium.paratiritis.gr
