Μόνο συμπτωματική δεν είναι η χωρίς προηγούμενο κλιμάκωση της αναθεωρητικής ρητορικής της Αγκυρας, με τον υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων ...
Ο καθορισμός της επίσκεψης πιστοποιεί ότι παρασκηνιακά οι δύο πλευρές έχουν βρει ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο. Εξυπακούεται ότι η Αγκυρα δεν θα παρενοχλεί την πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία και στο Ιράκ, που επενδύουν κυρίως στον ρόλο του κουρδικού παράγοντα και στις δύο χώρες και ειδικότερα στη Συρία. Επιπλέον θα πρέπει να σταματήσει την περιστασιακή ταλάντευση μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας και να επανέλθει στην κανονικότητα χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ.
Αναγνώριση
Αν συντρέξουν τα παραπάνω η Ουάσιγκτον θα αναγνωρίσει τη νομιμοποίηση του Ερντογάν από το δημοψήφισμα και κυρίως θα εξαντλήσει όλη την επιρροή της ώστε το κουρδικό κίνημα, δηλαδή το ΡΚΚ και ο συριακός κλάδος του, με αντάλλαγμα την de facto ανεξαρτησία της βορειοανατολικής Συρίας κατά το μοντέλο του βορείου Ιράκ, να παγώσουν την ένοπλη δράση στη νοτιοανατολική Τουρκία και να πιέσουν για επανέναρξη του πολιτικού διαλόγου με την Αγκυρα.
Ο συμβιβασμός των ΗΠΑ του Τραμπ με την Τουρκία του Ερντογάν στο παραπάνω πλαίσιο είναι μονόδρομος, καθώς ο Τούρκος ηγέτης προβάλλει σήμερα και για το ορατό μέλλον κυρίαρχος του παιχνιδιού σε μια διχασμένη μεν χώρα, αλλά με μια αντιπολίτευση ετερόκλητη και διαιρεμένη. Ο Ερντογάν αν πάρει τις εγγυήσεις που θέλει από τον Τραμπ δεν αποκλείεται να κάνει νέα απότομη στροφή στο Κουρδικό εντός συνόρων, επιστρέφοντας με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον στον διάλογο με τον Οτσαλάν. Είναι εμφανής η αναζήτηση σταθεροποίησης και συναίνεσης αρχής γενομένης από το εξωτερικό, με πρώτο δείγμα γραφής την επίσκεψη στον Λευκό Οίκο στα μέσα του επόμενου μήνα.
Μήνυμα
Την ίδια στιγμή με τη σκληρή διατύπωση 'δεν θα περιμένουμε για πάντα στο κατώφλι της ΕΕ', ο Ερντογάν διαμηνύει ότι θέλει την επαναδιατύπωση της σχέσης Αγκυρας - Βρυξελλών. Βρυξέλλες, Βερολίνο και Αγκυρα συγκλίνουν στην αναζήτηση μιας ειδικής σχέσης, αλλά αποκλίνουν στη μεθόδευση της σχετικής διαπραγμάτευσης, στο περιεχόμενο και το πλαίσιο της συμβιβαστικής λύσης και το επικοινωνιακό της περιτύλιγμα.
Πέραν της Τελωνειακής Ενωσης, η Αγκυρα θα ήθελε η γεωγραφική στρατηγική θέση της στη Μέση Ανατολή, που περιλαμβάνει την υπεργολαβία διαχείρισης του Προσφυγικού βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, να της δώσει έναν ρόλο θεσμικό στη διαμόρφωση της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας της ΕΕ. Μια ειδική σχέση εξυπηρετεί και τα στρατηγικά συμφέροντα της Γερμανίας αλλά και των ΗΠΑ στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας θα συνιστά την επίσημη πλέον πιστοποίηση ότι δεν μπορούμε να προσδοκούμε αλλαγή στη διεθνή συμπεριφορά της Τουρκίας με μοχλό πίεσης την υποχρεωτική προσαρμογή της Αγκυρας στο κοινοτικό κεκτημένο, μια πραγματικότητα που είναι διαμορφωμένη επί της ουσίας εδώ και μία δεκαετία, καθώς και οι τελευταίες ελπίδες για ουσιαστική πρόοδο στην ευρωπαϊκή προοπτική της Αγκυρας εξανεμίστηκαν την άνοιξη του 2007 με την εκλογή Σαρκοζί στην προεδρία της Γαλλίας.
Εν όψει αυτής της προσπάθειας επαναδιαπραγμάτευσης με Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες και Βερολίνο, η Αγκυρα κορυφώνει τις προκλήσεις σε επικίνδυνο βαθμό, καθώς ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι μια ελεγχόμενη κρίση δεν μπορεί να τεθεί εκτός ελέγχου. Με σκληρή επιθετική ρητορική και επιχειρησιακές προκλήσεις στο Αιγαίο και αδιαλλαξία στο Κυπριακό, η Αγκυρα προφανώς είτε επιδιώκει μεσολαβητική παρέμβαση του αμερικανικού και του ευρωπαϊκού παράγοντα, ώστε την κατανόηση να τη δείξουν κατά κύριο λόγο η Αθήνα και η Λευκωσία, είτε προσδοκά ακριβό αντίτιμο σε άλλα μέτωπα για να αποκλιμακώσει τις προκλήσεις.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
έθνος.gr
