Πόσο καθαρός είναι ο γαλάζιος ουρανός, απέραντος, άχρονος, άπειρος. Η απόσταση και ο χώρος είναι γεννήματά του νου, το "εδώ" κ...
Πόσο καθαρός είναι ο γαλάζιος ουρανός, απέραντος, άχρονος, άπειρος. Η απόσταση και ο χώρος είναι γεννήματά του νου, το "εδώ" και το "εκεί" πρακτικά είναι γεγονός, αλλά η παρόρμηση της επιθυμίας τα μεταμορφώνει σε ψυχολογικούς παράγοντες.
Ο νους είναι ένα παράξενο φαινόμενο. Τρομερά πολύπλοκος κι όμως ουσιαστικά απλός. Εχει γίνει πολύπλοκος από τις πολλές ψυχολογικές παρορμήσεις. Αυτές είναι η αιτία της σύγκρουσης και του πόνου, η αντίσταση και η απληστία. Είναι επίπονη δουλειά να έχεις επίγνωση όλων αυτών και να τα αφήνεις να περνάνε χωρίς να μπλέκεσαι μαζί τους.
Η ζωή είναι ένα τεράστιο ποτάμι που κυλάει. Ο νους πιάνει στο δίχτυ του πολλά απ' αυτά που υπάρχουν στο ποτάμι, ξεδιαλέγει και κρατάει. Θα 'πρεπε να μην υπάρχει δίχτυ. Το δίχτυ είναι φτιαγμένο απ' το χρόνο και το χώρο και αυτό είναι που δημιουργεί το "εδώ" και το "εκεί", την ευτυχία και τη δυστυχία.
Η περηφάνεια είναι παράξενο πράγμα. Η περηφάνεια για μεγάλα και για μικρά πράγματα, περηφάνεια για τα υπάρχοντά μας, για τα επιτεύγματά μας, για τις αρετές μας, περηφάνεια για τη φυλή μας, το όνομα και την οικογένειά μας, για ικανότητες, για εμφάνιση, για γνώσεις. Ολα αυτά τα κάνουμε τροφή της περηφάνειας μας ή καταφεύγουμε στην ταπεινοφροσύνη. Η ταπεινοφροσύνη δεν είναι το αντίθετο της περηφάνειας, είναι και πάλι περηφάνεια που την έχουν βαφτίσει ταπεινοφροσύνη.
Η συνειδητή ταπεινοφροσύνη είναι μια μορφή περηφάνειας. Ο νους πρέπει να είναι κάτι. Αγωνίζεται συνέχεια να είναι ετούτο ή εκείνο, ποτέ δεν μπορεί να είναι τίποτα. Αν πάλι το να είναι τίποτα είναι μια καινούργια εμπειρία, πρέπει να τη ζήσει κι αυτή την εμπειρία κι η ίδια η προσπάθεια να μείνει ακίνητος γίνεται άλλο ένα απόκτημα. Ο νους πρέπει να πάει πέρα από κάθε μορφή προσπάθειας, μόνο τότε...
Οι μέρες μας είναι τόσο άδειες, αν και παραμεγισμένες με κάθε είδους δαστηριότητα: Δουλειές, θεωρητικολογίες, διαλογισμό, χαρές και θλίψεις. Παρ' όλα αυτά οι ζωές μας είναι άδειες. Ξεγύμνωσε έναν άνθρωπο από τη θέση που έχει, την εξουσία ή τα λεφτά του και τι θ' απομείνει; Εξωτερικά υπάρχει όλη αυτή η επίδειξη, αλλά μέσα του είναι άδειος και ρηχός. Δεν μπορεί κανένας να τα 'χει και τα δύο, τον εσωτερικό και τον εξωτερικό πλούτο. Η εσωτερική πληρότητα έχει πολύ μεγαλύτερο βάρος από την εξωτερικό. Μπορεί κάποιον να τον ληστέψουν, μπορεί εξωτερικά γεγονότα να γκρεμίσουν ότι έχει προσεχτικά χτιστεί, αλλά ο εσωτερικός πλούτος είναι άφθαρτος, τίποτα δεν μπορεί να τον αγγίξει, γιατί δεν έχει φτιαχτεί από το νου. Η επιθυμία για εκπλήρωση είναι πολύ δυνατή μέσα στους ανθρώπους και την επιδιώκουν με κάθε τίμημα. Η κάθε είδους και με κάθε τρόπο εκπλήρωση στηρίζει τη ζωή των ανθρώπων. Αν αποτύχουν να εκπληρώσουν ετούτο, τότε προσπαθούν το άλλο.
Αλλά υπάρχει στην πραγματικότητα εκπλήρωση; Μια εκπλήρωση μπορεί να φέρει κάποια ικανοποίηση, αλλά η ικανοποίηση σβήνει γρήγορα και βγαίνουμε πάλι στο κυνήγι. Ολόκληρο το πρόβλημα της εκπλήρωσης τελειώνει όταν κατανοήσει να είναι κανείς κάτι κι όταν πάψει η προσπάθεια να γίνει, να είναι κανείς κάτι κι όταν πάψει η προσπάθεια να γίνεις κάτι, ο αγώνας για εκπλήρωση εξαφανίζεται.
"Γράμματα σε μια νεαρή φίλη", Κρισναμούρτι, εκδόσεις Καστανιώτη
