Τα ξημερώματα της 25ης Αυγούστου 1972 ακούγεται για τελευταία φορά στην Ελλάδα η ομοβροντία του εκτελεστικού αποσπάσματος. Τελευταίος εκ...
Τα ξημερώματα της 25ης Αυγούστου 1972 ακούγεται για τελευταία φορά στην Ελλάδα η ομοβροντία του εκτελεστικού αποσπάσματος. Τελευταίος εκτελεσμένος ο 25άχρονος Βασίλης Λυμπέρης, που είχε σκοτώσει ολόκληρη την οικογένειά του.
Ο Βασίλης Λυμπέρης περιγράφεται ως ένας άνθρωπος του κοινωνικού περιθωρίου, με κατεστραμμένη ιδιωτική ζωή, αποσυναρμολογημένη προσωπικότητα και βίαιη συμπεριφορά. Διαζευγμένος, άεργος, αλκοολικός συχνάζει σε διάφορα καταγώγια και λέσχες της Αθήνας και συναγελάζεται με άλλους νεαρούς τύπους του αθηναϊκού υποκόσμου.
Κάποια στιγμή η επιθετικότητά του θα επικεντρωθεί στην ίδια του την οικογένεια που το έχει πλήρως απορρίψει. Άμεσος στόχος η πεθερά του Αντιγόνη Μάρκου, η οποία φιλοξενεί στο σπίτι της, στο Χαλάνδρι, την πρώην γυναίκα του Βασιλική και τα δυο του παιδιά, την Παναγιώτα δυόμισι ετών και τον Γιώργο μόλις ενός έτους.
Το κακό θα γίνει στις 7 Ιανουαρίου 1972, με κύριους αυτουργούς τον Λυμπέρη και τον Αγγελόπουλο, που θα πυρπολήσουν με βενζίνη το σπίτι του Χαλανδρίου στέλνοντας με φρικτό τρόπο στο θάνατο τη Μάρκου και τα δύο του νήπια. Κατά την εκτέλεση της αποτρόπαιας πράξης ο Λυμπέρης συμπεριφέρεται με πρωτοφανή αγριότητα και κυριολεκτικά πετάει στις φλόγες και την πρώην σύζυγό του, που αγωνίζεται να σώσει τα παιδιά της, τη μητέρα της και τον εαυτό της. Θα σωθεί με φρικτά εγκαύματα αλλά θα πεθάνει λίγες ώρες αργότερα αφού προηγουμένως αποκαλύψει τον δολοφόνο.
Η αυλαία του δράματος θα πέσει λίγους μήνες αργότερα, τις πρώτες πρωινές ώρες της 25ης Αυγούστου 1972. Ο Λυμπέρης που διατηρεί την αυτοκυριαρχία του οδηγείται στο τόπο της εκτέλεσης, σ΄ ένα πεδίο βολής κοντά στο Ηράκλειο της Κρήτης, και στήνεται μπροστά σ' έναν χωμάτινο όγκο και απέναντι από την ομάδα των οπλοφόρων στρατιωτών. Ακολουθούν οι συνήθεις διαδικασίες και η ομοβροντία του εκτελεστικού αποσπάσματος. Ήταν 5.49' το πρωί.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η θανατική ποινή του 18άχρονου Αγγελόπουλου δεν εκτελέστηκε λόγω της μικρής του ηλικίας.
Κατά τα χρόνια που θα ακολουθήσουν τα ποινικά δικαστήρια της χώρας θα καταλογίσουν αρκετές πολλές φορές την ποινή αυτή αλλά η πολιτεία θα αρνηθεί να την εφαρμόσει. Και τελικά θα την απαλείψει και από την ποινική δικονομία καθορίζοντας ως εσχάτη των ποινών τα ισόβια δεσμά.
