Ο καθένας μπορεί να δώσει όποια απάντηση νομίζει ως καλύτερη στο ερώτημα του τίτλου, ανάλογα, βέβαια, με το πως βλέπει και κρίνει τα πρά...
Ο καθένας μπορεί να δώσει όποια απάντηση νομίζει ως καλύτερη στο ερώτημα του τίτλου, ανάλογα, βέβαια, με το πως βλέπει και κρίνει τα πράγματα και με βάση, βεβαίως, τι ακούει ή διαβάζει.
Αυτό όμως που έχει πρωταρχική σημασία είναι τι θα κάνει η παράταξη που θα εκλεγεί και πως θα κινηθεί η αντιπολίτευση, από την επομένη των εκλογών. Σκοπός όλων πρέπει να είναι η αμέριστη βοήθεια και συμπαράσταση του εμπορικού-επιχειρηματικού κόσμου της Ηλείας, που ανελέητα χτυπιέται από τις πολιτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Να κινηθούν, επομένως, πέρα από κομματικά και κυρίως προσωπικά συμφέροντα, τα οποία έχουν οδηγήσει, τούτο τον υπέροχο νομό, να είναι ο "φτωχός συγγενής" για πολλές δεκαετίες.
Καλή η αποστολή εγγράφων... καλά τα λόγια τα μεγάλα και τα παχιά στις εφημερίδες ή τις τηλεοπτικές κάμερες, αλλά η ουσία είναι μία: Η Ηλεία απέχει βασικών υποδομών.
Κι ευθύνονται πολύ σοβαρά κάποιοι οι οποίοι συνήθιζαν να βαρούν παλαμάκια σε κάθε πολιτικό τυχάρπαστο που έβλεπε το νομό ως ευκαιρία πολιτικής του ανάδειξης κι επιβίωσης. Όπως σημαντικές ευθύνες έχουν και οι πολίτες που ψηφίζουν τους ίδιους και τους ίδιους, ενώ τους φλομώνουν στο ψέμα.
Η Ηλεία, είναι ο μόνος νομός που δεν έχει ασφαλές οδικό δίκτυο. Που το τρένο έγινε μια ξεχασμένη υπόθεση, ενώ το περιβόητο αεροδρόμιο Ανδραβίδας που θα λειτουργούσε και ως πολιτικό, αποτελεί σήμερα ένα θλιβερό ανέκδοτο για να μας θυμίζει τις ευθύνες μας που πιστέψαμε και αναγάγαμε αποτυχημένους πολιτικούς ταγούς σε.. "σωτήρες μας.
Ο Ινδός στοχαστής Τζιντού Κρισναμούρτι είχε πει σε ομιλία του το 1981 ότι, «κανένας πολιτικός και καμιά μορφή πολιτικής, είτε είναι της Αριστεράς είτε της Δεξιάς ή ακόμη και του Κέντρου, δεν πρόκειται να λύσει κανένα από τα προβλήματά μας. Οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται να λύσουν τα προβλήματα αλλά μόνο το πώς θα διατηρήσουν τις θέσεις τους».
Όμως ας γυρίσουμε στις Επιμελητηριακές εκλογές που θα διεξαχθούν το προσεχές Σαββατοκύριακο. Και σε αυτές τις εκλογές βλέπουμε ανθρώπους μιας ηλικίας πάνω από εξήντα να επιδιώκουν να κερδίσουν μια θέση. Ειλικρινά την επιμονή κάποιων να διαφεντεύουν, είτε στο παρασκήνιο είτε στο προσκήνιο, όχι μόνο ποτέ δεν την κατάλαβα, αλλά μου δημιουργεί και κάποιου είδους απέχθειας. Αντί να καταλάβουν πως ήρθε η ώρα να αποχωρήσουν, αφήνοντας ανοικτό τον δρόμο στους νέους ανθρώπους, επιμένουν να βρίσκονται στην "πρώτη γραμμή". Άραγε το κάνουν από την αγάπη τους για το Νομό ή για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους; Διότι η πορεία τους, μέχρι σήμερα, δεν έχει να παρουσιάσει και κάτι αξιοσημείωτο.
Προσωπικά είμαι της απόλυτης άποψης ότι πρέπει να εκλεγούν νέοι άνθρωποι, σε όλες τις παρατάξεις. Αυτοί είναι το μέλλον.
Οι άλλοι, αυτοί της μεγάλης ηλικίας είτε να μείνουν δίπλα τους ως σύμβουλοι είτε να πάνε σπίτια τους.
Ναι, προτιμώ νέους ανθρώπους με όλη την ορμητικότητα της νεανικότητας η οποία μπορεί να περιέχει και λάθη. Σε αυτούς μπορούν να συγχωρεθούν τα λάθη που γίνονται ,ή θα γίνουν, λόγω της προσπάθειάς τους να βοηθήσουν τον εμπορικό-επιχειρηματικό κόσμο και να συμβάλλουν ώστε αυτός ο νομός να πάει λίγο καλύτερα.
Ναι, επιμένω στους νέους ανθρώπους.
Το Επιμελητήριο δεν μπορεί ν' αποτελεί χώρο πολιτικής-κομματικής δράσης, ούτε χώρος όπου κάποιοι θέλουν να ... προστατεύσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα!
1. Τι έκανε στη ζωή του μέχρι εκείνη την ώρα για να θέλει να εκπροσωπεί το λαό;
2. Ποιο είναι το ήθος του;
3. Ποια ήταν η προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο;
4. Εργάστηκε ποτέ του;
5. Πως θέλει να διευθύνει χωρίς εμπειρία;
6. Πως μπορεί να διευθύνει συνετά και αποτελεσματικά αν δεν έχει «διευθυνθεί» ποτέ στη ζωή του;
7. Από πού αντλεί το θράσος να επιζητεί τη μάθηση της διοίκησης στην «καμπούρα» του δημοσίου και συνεπώς των πολιτών;
