Η πείνα και η φτώχεια θα είναι ένα από τα πιο καυτά προβλήματα τις επόμενες δεκαετίες Και όμως η πείνα και η φτώχεια θα εξακολουθήσ...
Η πείνα και η φτώχεια θα είναι ένα από τα πιο καυτά προβλήματα τις επόμενες δεκαετίες
Και όμως η πείνα και η φτώχεια θα εξακολουθήσουν να είναι ένα από τα πιο καυτά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης τις επόμενες δεκαετίες. Παρά το λήφτινγκ που επιχειρείται με τις στατιστικές, η αλήθεια είναι μία: σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πεινά. Οι ανισοτητες, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και η συρρίκνωση των εισοδημάτων στην ανεπτυγμένη Δύση, αποτελούν λίπασμα για την ...πείνα. Αποκαλυπτικό άλλωστε είναι το γεγονός, ότι ακόμα και στην Γερμανία η παιδική φτώχεια καλπάζει.
Από το 1965 μέχρι το 2011, ο αριθμός των παιδιών που θεωρούνται φτωχά, έχει 16πλασιαστεί. Σύμφωνα με έρευνα της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας που παρουσιάστηκε τον Αύγουστο 2011, το 15 % των παιδιών στην Γερμανία είναι φτωχά ή απειλούνται από τη φτώχεια. Τα περισσότερα εξ΄ αυτών ζουν σε μονογενεϊκές οικογένειες. Εκτιμάται ότι ένα στα τρία παιδιά που ζει μόνο με τη μητέρα ή τον πατέρα του, απειλείται από τη φτώχεια. Ακόμα χειρότερη είναι και η κατάσταση του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Εκεί παρά το γεγονός ότι οι στατιστικές εμφανίζουν μία σημαντική πτώση του ποσοστού των ανθρώπων που υποφέρει από υποσιτισμό (από περίπου 23% το 1990 σε 13% σήμερα), οι αριθμοί αποκαλύπτουν ότι ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που πεινούν σε αυτές τις χώρες έχει μειωθεί μόνο λίγο, από 990 σε 780 εκατομμύρια κατά το ίδιο χρονικό διάστημα. Το πιο θλιβερό είναι ότι τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ανθρώπων που πεινούν στην υποσαχάρια Αφρική αυξάνεται κατά περίπου τρία εκατομμύρια ετησίως, αθροιστικά αυξημένος από σχεδόν 175 εκατομμύρια το 1990 σε 220 εκατομμύρια σήμερα.
Σε ποιές περιοχές είναι πιο ανεξέλεγκτη η πείνα; Σε χώρες που εμπλέκονται σε πολεμικές συγκρούσεις, όπου η πρόοδος είναι εγγενώς αργή. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι μικροκαλλιεργητές δεν επενδύουν στην γη τους, οι αγορές είναι κατακερματισμένες, οι τιμές είναι ασταθείς, ενώ είναι περιορισμένη η πρόσβαση σε κρίσιμα μέσα παραγωγής. Σε άλλες περιπτώσεις, η σύγκρουση έρχεται ως συνέπεια της πείνας. Απελπισμένοι άνθρωποι μετακινούνται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η κλιματική αλλαγή, η ξηρασία ή η αποδόμηση του περιβάλλοντος τους εμποδίζει να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Αν πρόκειται ο κόσμος να δώσει ένα τέλος στην πείνα μέχρι το 2030, θα χρειαστεί η πρόοδος να είναι πολύ, πολύ ταχύτερη. Κατά τα τελευταία 25 χρόνια, οι παγκόσμιες προσπάθειες τερμάτισαν την πείνα για περίπου 8 εκατομμύρια ανθρώπους τον χρόνο. Κατά τα επόμενα 15 χρόνια, είναι απαραίτητο ο ρυθμός μείωσης να ανέλθει στα 55 εκατομμύρια ετησίως. Στην Αφρική, αυτό θα σημαίνει εξάλειψη της πείνας για τον ίδιο αριθμό ανθρώπων σε 15 χρόνια, όπως έγινε στην Ασία τα τελευταία 25 χρόνια.
premium.paratiritis.gr