Κατάφερε να τον νικήσει με το ιδιοφυές μυαλό του. Δεν τον φοβόταν εξάλλου. Παρά την ανίατη ασθένειά του ο Χόκινγκ κατάφερε να γίνει ένας...
Κατάφερε να τον νικήσει με το ιδιοφυές μυαλό του. Δεν τον φοβόταν εξάλλου. Παρά την ανίατη ασθένειά του ο Χόκινγκ κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο διακεκριμένους επιστήμονες της αστροφυσικής στον κόσμο . Ό,τι και εάν έλεγε μέσω μιας εφαρμογής κομπιούτερ, τον άκουγε προσεκτικά όλος ο κόσμος. Λόγω μιας σπάνιας εκφυλιστικής ασθένειας παράλυσης των κινητικών νευρώνων, η οποία διαγνώστηκε από τους γιατρούς σε ηλικία μόλις 20 χρόνων, είχε καθηλωθεί σε αναπηρικό καροτσάκι και οι γιατροί δεν του έδιναν παρά μόνο 3 χρόνια ζωής.
Ο Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος πέθανε νωρίς το πρωί σε ηλικία 76 χρονών, δεν φοβόταν τον θάνατο, γιατί ήταν ο μόνιμος συνοδός του. Ήταν κατά μια έννοια η κινητήρια δύναμη που τον ώθησε να ξεπεράσει την σωματική του ακινησία και να γίνει ένας από τους πλέον διακεκριμένους επιστήμονες στον κόσμο της αστροφυσικής, ένας δεύτερος Αϊνστάιν, όπως τον αποκαλούσαν στο σχολείο.
Ο εγκέφαλος ως κομποιούτερ
Το ιδιοφυές πνεύμα του καταπιάνονταν με πολύπλοκα θέματα. Υπάρχει Θεός; Υπάρχει άλλη ζωή στα βάθη του σύμπαντος; Είναι σε θέση η ανθρωπότητα να μετοικήσει σε άλλον πλανήτη, σε περίπτωση που η γη δεν μπορεί να κατοικηθεί πλέον; «Θα ήθελα να ανακοινώσω δυνατά και σε όλον τον κόσμο, ότι χρειάζεται να φροντίζουμε τον πλανήτη μας» είχε πει κάποια στιγμή. «Εάν δεν το κάνουμε, το ανθρώπινο είδος δεν πρόκειται να επιζήσει τα επόμενα χίλια χρόνια». Στην βρετανική εφημερίδα The Guardian είχε δηλώσει πως αντιμετωπίζει τον εγκέφαλο ως ένα κομπιούτερ που σταματά να εργάζεται, όταν τα επιμέρους κομμάτια του δεν λειτουργούν πλέον. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο για χαλασμένα κομπιούτερ» είχε πει δίνοντας την δική του μεταφυσική απάντηση. «Είναι ένα μύθος για ανθρώπους που φοβούνται στο σκοτάδι».
Ο Χόκινγκ ανέπτυξε ένα μοντέλο του σύμπαντος χωρίς αρχή και τέλος. Μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις του τη δεκαετία του '70 ήταν οι λεγόμενες «μαύρες τρύπες» που ακτινοβολούν ενέργεια, χάνουν μάζα και δίνουν πληροφορίες για το τι έπεσε μέσα σε αυτές, έτσι μπορεί η επιστήμη να μάθει το παρελθόν και να προβλέψει το μέλλον.
«Ένιωσα ότι ήταν άδικο»
Ο Χόκινγκ συνέβαλε όσο κανείς άλλος, μετά τον ιδρυτή της θεωρίας της σχετικότητας Αϊνστάιν, στην κατανόηση του φαινομένου της βαρύτητας. Με το βιβλίο του «Μια σύντομη ιστορία του χρόνου» που έγραψε το 1988 και έγινε μπεστ σέλερ, εξηγεί με έναν μόνο επιστημονικό τύπο, τη θεωρία του για την κοσμογονία, απλά, κατανοητά για τους κοινούς θνητούς αλλά και με χιούμορ. Γιατί διέθετε και χιούμορ. «Μου αρέσει ο κινεζικός πολιτισμός, το κινεζικό φαγητό, αλλά πάνω από όλα οι κινέζες γυναίκες. Είναι πολύ όμορφες».
Η ασυνήθιστη ζωή του μεταφέρθηκε σε ταινία που βραβεύτηκε με Όσκαρ το 2015. Η προσωπική του ζωή έγινε αρκετές φορές αντικείμενο κουτσομπολιού στον μικρόκοσμο των ανθρώπων της πόλης που κατοικούσε. Σε ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο του απέδιδε τη διάλυση των δύο γάμων του στην ανίατη ασθένειά του. Στις σελίδες του αποκαλύπτει πως ένιωσε, όταν του πρωτοείπε ο γιατρός για την ασθένεια. «Ένιωσα ότι ήταν άδικο να συμβεί σε μένα» έγραψε. Επί 58 χρόνια πάλεψε με το θάνατο. Και με το πρωτοπόρο πνεύμα του, τον νίκησε. Ειρήνη Αναστασοπούλου (reuters, dpa,afp)
www.dw.com
