Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος Με το σκέρτσο, το απαράμιλλο μεσογειακό του ταμπεραμέντο και προπαντός το ελληνικό δαιμόνιο, πο...
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Με το σκέρτσο, το απαράμιλλο μεσογειακό του ταμπεραμέντο και προπαντός το ελληνικό δαιμόνιο, που κατορθώνει πάντα να μετατρέψει την αντιδρομή των καιρών και τις αντιξοότητες της μοίρας σε δημιουργία, ο Βασίλης Λογοθετίδης αποτύπωσε αδρά το στίγμα του στα καλλιτεχνικά μας δρώμενα. Διακρίθηκε στο θέατρο υποδυόμενος εκατοντάδες ρόλους απο το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο, αλλά και στον κινηματογράφο – παίζοντας σε 106 ταινίες - ειδικώτερα στο πεδίο της κωμωδίας, όπου και έδωσε υψηλά δείγματα του απαράμιλλου καλλιτεχνικού του ταλάντου. Αδιαμφισβήτητα στο μοναδικό καλλιτεχνικό ήθος και ύφος του Βασίλη Λογοθετίδη, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο και οι ηθικοί του επηρεασμοί στην παιδική του ηλικία, απο το προηγμένο πολιτισμικά και κοινωνικά περιβάλλον της Κωνσταντινούπολης.
Ο αξέχαστος έλληνας ηθοποιός, κατόρθωσε ως καλλιτέχνης να τεχνουργήσει με μοναδικό τρόπο χαρακτήρες απο την κοινωνική μας ζωή, όπως του μικροαπατεώνα, του αυτοδημιούργητου έλληνα μικροαστού και του πονηρού, καταφερτζή και να αποτυπώσει με την υποκριτική του, το ήθος του πρώιμου κοινωνικού μας μετασχηματισμού-αστικοποίησης, στις μεταπολεμικές μας δεκαετίες. Τόσο στο σανίδι, όσο και στην μεγάλη οθόνη, ο μεγάλος μας κωμικός έβγαζε έναν απίστευτο όγκο ψυχής-συναισθημάτων, που στην κυριολεξία σκέπαζαν τις δημιουργίες στις οποίες συμμετείχε. Και αυτή η συναισθηματική του πλημμύρα, ξεπηδούσε μέσα απο την πολύτροπη ηθική του αντίστοιξη.
Άλλοτε ασθαντικός και γλυκύς και άλλοτε κυνικός και τραχύς, κάποτε μίζερος και τυρρανικός και κάποτε ενθουσιώδης και ανοιχτόκαρδος, ενίοτε φιλοχρήματος και σκανδαλιάρης και άλλοτε συνετός και γενναιόδωρος. Μέσα απο αυτή την ηθική του πολυχρωμία, ο Βασίλης Λογοθετίδης κατόρθωσε με απαράμιλλη επιτυχία, να ενσαρκώσει τον μεταπολεμικό έλληνα, που απο την φτώχεια και την μιζέρια της αγροτικής οικονομίας, με την πονηράδα και το δαιμόνιό του, κατόρθωνε να επιτύχει και να διαβεί το σκαλοπάτι της πολυπόθητης αστικοποίησης.
Ο μεγάλος μας κωμικός είδε το φως της ζωής στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης το 1898 και βίωσε τα παιδικά του χρόνια, στην κοινωνική και πολιτισμική πολυχρωμία της Κωνσταντινούπολης, στην οποία το ακμάζον ελληνικό στοιχείο πρωτοπορούσε. Αποπεράτωσε τις εγκύκλιες γυμνασιακές του σπουδές στο περίφημο Ζωγράφειο Γυμνάσιο και αποφοιτώντας έκανε ερασιτεχνικά τις πρώτες του καλλιτεχνικές εμφανίσεις. Η απήχηση που είχε απο το κοινό ήταν μεγάλη και έτσι ξεκίνησε την μακρά καλλιτεχνική του σταδιοδρομία. Με την οικογένειά του μεταναστεύουν στα 1918 για την Αθήνα και απο το 1919 ο Βασίλης Λογοθετίδης, αρχίζει την ενεργό καλλιτεχνική του παρουσία.
Εμφανίζεται πλάι στην μεγάλη μας ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη, με την οποία αδιάλειπτα συνεργάζεται έως και το 1946, όπου και δημιουργεί το δικό του θεατρικό σχήμα. Σ΄αυτό το διάστημα ο Β. Λογοθετίδης θα υποδυθεί πλήθος ρόλων του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, στους οποίους η παρουσία του υπήρξε μνημειώδης. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις παραστάσεις : «Βολπόνε» του Μπέν Τζόνσον, «Αρσενικό και παλιά δαντέλα» του Κέσερλινγκ, «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, «Όπως αγαπάτε» του Σαίξπηρ, «Κνόκ» του Ζιλ Ρομέν κ.α. Με την δημιουργία του δικού του σχήματος, ο Βασίλης Λογοθετίδης δόθηκε ολοκληρωτικά στην κωμωδία μας, τόσο μέσα απο το σανίδι, όσο μέσα και απο την μεγάλη οθόνη, στην οποία επίσης η επιτυχία του ήταν εκπληκτική.
Έπαιξε σε ταινίες, που αποτελούν σταθμό του είδους. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τις : «Δεσποινίς ετών 39» με την σπουδαία επίσης Ίλυα Λιβυκού, με την οποία αποτέλεσε καλλιτεχνικό δίδυμο, αλλά και σύντροφό της στη ζωή, μετά τον χωρισμό της τελευταίας, «Ένας ήρωας με παντούφλες», «Ένας βλάκας και μισός», «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», «Πρός Θεού μεταξύ μας», «Φαταλούλας», «Οι δικοί μας άνθρωποι», «Και η γυνή να φοβήται τον άνδρα» στην μημειώδη σκηνοθεσία του Γιώργου Τζαβέλλα, «Ένα βότσαλο στη μνήμη» κ.α.
Μια κινηματογραφική συλλογή μικρών διαμαντιών, μέσα απο τις οποίες ο Βασίλης Λογοθετίδης ξεδίπλωσε το απροσέγγιστο ταλέντο του, υποδύθηκε, πλάθοντας με την ηθική του δύναμη πλήθος χαρακτήρων και αποτύπωσε το αδρά το στίγμα του, σ΄αυτό που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ηθογραφία του ελληνικού κινηματρογράφου. Σημαντικό στοιχείο στην ανάδειξη του καλλιτεχνικού πλουραλισμού του Βασίλη Λογοθετίδη, υπήρξε η μεταφορά των θεατρικών του επιτυχιών και στην μεγάλη μας οθόνη. Αγαπήθηκε έτσι ο μεγάλος μας κωμικός απο πλατιά στρώματα του ελληνικού λαού, αφού έτσι εμπεδώθηκε το σπουδαίο καλλιτεχνικό του ύφος.
Σταθμός σ΄αυτές τις μεγάλες επιτυχίες του Βασίλη Λογοθετίδη, αποτελεί η ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα «Κάλπικη λίρα», με έναν γαλαξία στην κυριολεξία αστέρων του ελληνικού κινηματογράφου, όπως οι : Τάκης Χόρν, Ορέστης Μακρής, Έλλη Λαμπέτη, Σπεράντζα Βρανά, Ίλυα Λιβυκού, Μίμης Φωτόπουλος και επενδυμένη με την αξεπέραστη φωνή-αφήγηση του Δημήτρη Μυράτ. Πρόκειται για ένα κωμικό δράμα, ηθογραφία της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας, όπου αποδείχνεται περίτρανα, πως η κάλπικη λίρα που έχει δημιουργήσει ο δαιμόνιος Βασίλης Λογοθετίδης, δεν θα αποφέρει στους διαδοχικούς κατόχους της ευτυχία και πλησμονή, μα ηθικό διασυρμό, απογοήτευση και βεβαίως κάλπικο πλούτο.
Η ταινία απέσπασε πλήθος βραβείων και συγκαταλέγεται στις καλύτερες χίλιες ταινίες, του παγκόσμιου κινηματογράφου. Μια συμμετοχή που ανεμένετο, ότι θα αποτύπωνε για μια ακόμα φορά το σπουδαίο τάλαντο του Βασίλη Λογοθετίδη, ήταν ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στην ταινία «Ο Ηλίας του 16-ου». Πάραυτα τα προβλήματα υγείας που είχαν ενσκύψει στον μεγάλο μας κωμικό, δεν του επέτρεψαν να κλείσει την καριέρα του και με αυτή την μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία, αφού τον ρόλο τελικά υποδύθηκε επάξια, ο σπουδαίος μας επίσης κωμικός Κώστας Χατζηχρήστος. Κατάφορτος τελικά απο καλλιτεχνικές δάφνες ο Βασίλης Λογοθετίδης, θα αποβιώσει στις 20 Φεβρουαρίου του 1960.
Υπήρξε μια μεγάλη φυσιογνωμία της θεατρικής σκηνής, αλλά και της μεγάλης μας οθόνης ο Βασίλης Λογοθετίδης, κατορθώνοντας να τεχνουργήσει ηθικά χαρακτήρες, οι οποίοι θα παραμείνουν για πάντα ανεξάλειπτοι στην μνήμη μας. Πόσο όμορφος ήταν αυτός ο «ήρωας με παντούφλες», που συνέγειρε τις καρδιές και τις συνειδήσεις μας !!! Το παρόν έχει δημοσιευθεί σε εφημερίδες και πολιτισμικά περιοδικά.
Υ.Γ. Ο πολιτισμός στις οδυνηρές μνημονιακές μέρες μας, είναι τελείως περιθωριοποιημένος από την πολιτεία και υποχρηματοδοτημένος, με τις κεντρικές του δομές να αργοσβήνουν μία, μία. Πέρα από τον ελάχιστο παραπάνω οφειλόμενο φόρο τιμής, στους μεγάλους έλληνες κωμικούς μας, που διαμόρφωσαν το σύγχρονο πνευματικό ήθος του ελληνικού λαού και τον στήριξαν ηθικά στις δίσεκτες μεταπολεμικές μας δεκαετίες, που τις σκίαζαν οι οικονομικές στρεβλώσεις και οι κοινωνικές δυσπλασίες, οφείλουμε σήμερα ως πολιτεία με σοβαρότητα και ευθύνη, να καταστρώσουμε ένα κεντρικό Master Plan για τον πολιτισμό, που συνυφαίνοντας αρμονικά, τις αρχαιότητες, την πολιτισμική κληρονομιά και το πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό μας, σε κάθε γωνιά της ελληνικές περιφέρειας, θα δώσει ώθηση στην εθνική οικονομία και την περιφερειακή ανάπτυξη.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
