Πάντα κάθε προεκλογική περίοδος έχει και αστείες στιγμές. Και τέτοιες έζησα πάρα πολλές από το 1999 που ασχολούμαι δημοσιογραφικά με αυτ...
Πάντα κάθε προεκλογική περίοδος έχει και αστείες στιγμές. Και τέτοιες έζησα πάρα πολλές από το 1999 που ασχολούμαι δημοσιογραφικά με αυτές, όπου πρωταγωνιστές πάντα είχαν υποψηφίους με χιούμορ, ανθρώπους που έχουν λύσει τα προσωπικά, εσωτερικά τους ζητήματα και δεν περίμεναν να επιβεβαιώσουν την όποια ύπαρξή τους μέσα από μια θέση [όποιος κατάλαβε, κατάλαβε την μπηχτή].
Με πολλούς υποψηφίους, στη διάρκεια των ετών που ήμουν στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, αρκετές φορές "αρπαχθήκαμε". Κάποιοι από αυτούς πέταξαν μικρόφωνα κι έφυγαν από 'ζωντανή' τηλεοπτική εκπομπή... κάποιοι άλλοι έκαναν 'θριαμβευτική' είσοδο, επίσης, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικών μου εκπομπών. Και βέβαια αλησμόνητες είναι οι εκπομπές που είχαν 'πρωταγωνιστή' τον πρώην νομάρχη και βουλευτή Τάκη Δημητρουλόπουλο ή τον δήμαρχο Πύργου Γαβρίλη Λιατσή. Και με τους δύο είχα αρπαχτεί πολύ άσχημα με μια διαφορά: ότι η όποια διαμάχη ήταν μεταξύ δημοσιογράφου και πολιτικού και ποτέ δεν πέρασε σε προσωπικό επίπεδο!!!
Γι' αυτό και μέχρι σήμερα παραμένουμε αγαπημένοι φίλοι!!!
Άλλωστε, αρκετές φορές, με αυτούς που 'τσακωνόμουν' στις εκπομπές μου, μετά το τέλος κάθε εκπομπής τα πίναμε μαζί γελώντας και κάνοντας πλάκα μεταξύ μας, και βέβαια αυτό προκαλούσε την έκπληξη πολλών που μόλις πριν λίγο μας είχαν δει 'ζωντανά' να τσακωνόμαστε!
Βέβαια, τότε υπήρχαν πρόσωπα με υψηλό πολιτικό αισθητήριο, χαρισματικές προσωπικότητες... που δυστυχώς σήμερα -εκτός ελαχίστων περιπτώσεων- δεν υπάρχουν, γι' αυτό και το ερώτημα για το που βαδίζει τούτος ο νομός γίνεται περισσότερο επίκαιρο.
Σήμερα -επαναλαμβάνω, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- έχουμε πρόσωπα που θέλουν να έχουν ρόλο στη πολιτική σκηνή του τόπου χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο... απλώς επιζητώντας μια θέση που θα τους εξασφαλίσει ένα κύρος που ποτέ δεν κατάφεραν να αποκτήσουν. Μηδαμινές προσωπικότητες οι οποίες σου μιλούν και λειτουργούν ανάλογα με τι επιτάσσει το προσωπικό τους συμφέρον!!! Υπήρχαν τέτοια φαιδρά πρόσωπα και τα παλαιότερα χρόνια, αλλά αποτελούσαν μια εξαίρεση και όχι όπως σήμερα που εξαίρεση αποτελούν άνθρωποι που έχουν πολιτικό αισθητήριο και θέλουν να προσφέρουν ανιδιοτελώς.
Θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης γιατί τα γράφω όλα αυτά. Απλά επειδή σήμερα μου είπαν μια ιστορία και πράγματι γέλασα πολύ, όπως γέλασαν και οι 'πρωταγωνιστές'.
Συγκεκριμένα, σε καφετέρια της βόρειας Ηλείας, οι θαμώνες ήταν 22 άτομα εκ των οποίων δύο που επιθυμούν να διεκδικήσουν τον ίδιο δήμο. Εκεί, πάνω στη συζήτηση, στα αστεία και πειράγματα, ο ένας λέει να κάνουμε δημοψήφισμα. Στους 20 θαμώνες η 'δημοσκόπηση' έβγαλε 18-2 υπέρ του ενός από τους δύο υποψήφιους ο οποίος και γύρισε στον συνυποψήφιό του να του πει ότι πλέον φαίνεται πως είναι χαμένος και καλό θα είναι να αποσυρθεί από την διεκδίκηση.
Όλα αυτά, βέβαια, πάνω στην πλάκα που έγινε και που βέβαια όλοι γέλασαν ενώ τα πειράγματα και στη συνέχεια δεν σταμάτησαν. Φυσικά, άλλο κάποιος να το ζει από κοντά και άλλο απλώς να το διαβάζει.
Κάτι τέτοια χιουμοριστικά είναι που ομορφαίνουν τις προεκλογικές περιόδους. Αλλά θα τα βρείτε μόνο από αυτούς που έχουν λύσει τα προσωπικά τους προβλήματα και τα ζητήματα υπάρξεως...
Θα πούμε κι άλλα προσεχώς...
