Αφιέρωμα: Φάροι της Ελλάδας [φωτογραφίες]

Αφιέρωμα του newsgf.net στους φάρους που θα είναι ανοικτοί για το κοινό με αφορμή την "Παγκόσμια ημέρα Φάρων" στις 19...

Αφιέρωμα του newsgf.net στους φάρους που θα είναι ανοικτοί για το κοινό με αφορμή την
"Παγκόσμια ημέρα Φάρων" στις 19 Αυγούστου

Επίσκεψη σε 27 Φάρους
10.00' - 20.00'

Το ελληνικό φαρικό δίκτυο θεωρείται από τα μεγαλύτερα, τα πυκνότερα και τα πιο οργανωμένα στον κόσμο.
Το ανάπτυγμα των ακτών μας έχει μήκος 15.000 χλμ., είναι 2,14 φορές μεγαλύτερο από αυτό της Ιταλίας και ισοδυναμεί με τα 6/10 του μήκους των ακτών της Αφρικής.

Τη δυνατότητα να επισκεφθούν 27 φάρους στην ελληνική επικράτεια θα έχουν όσοι το επιθυμούν την Κυριακή 19 Αυγούστου, με την ευκαιρία του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας φάρων. Παράλληλα θα ενημερωθούν για τη σημασία των φάρων και των υπόλοιπων ναυτιλιακών βοηθημάτων στη ναυσιπλοΐα καθώς και για την προσφορά των φαροφυλάκων.

Αρκίτσα – Φθιώτιδα

Πενήντα μέτρα από την ακτή βρίσκεται ο φάρος της Αρκίτσας, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1906 κοντά στο ομώνυμο χωριό του Ευβοϊκού Κόλπου.

Το ύψος του τετράγωνου πύργου του είναι 15 μέτρα και το εστιακό του ύψος 17 μέτρα.

Το 1977 ηλεκτροδοτήθηκε, αντικαταστάθηκαν τα φωτιστικά μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός.

Μουδάρι – Κύθηρα

Στα βαθιά και δύσκολα για τη ναυσιπλοΐα νερά της θάλασσας των Κυθήρων έχουν κτιστεί πολλοί φάροι για να διευκολύνουν τα πλοία. Ένας από τους πιο παλιούς φάρους είναι αυτός στο Μουδάρι ή Σπαθί, που βρίσκεται στο ομώνυμο ακρωτήριο.

Κατασκευάστηκε από Άγγλους μηχανικούς που είχαν αναλάβει την κατασκευή όλων των φάρων της Επτανησιακής Πολιτείας του Ιονίου. Ο πέτρινος κυκλικός πύργος του έχει ύψος 25 μέτρα και έχει φτιαχτεί έτσι ώστε να αντέχει στους βοριάδες που το χτυπούν αλύπητα σχεδόν όλο τον χρόνο.

Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1857 και επαναλειτούργησε μετά τον πόλεμο του 1945 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1989 ήρθε η αυτοματοποίηση και η μετατροπή του σε ηλιακό.

Κερί – Ζάκυνθος

Ένα μπαλκόνι πάνω από την θάλασσα σε ύψος 200 μ., φιλοξενεί τον φάρο του Κεριού ο οποίος κατασκευάστηκε το 1925 με ύψος πύργου τα εννέα μέτρα και εστιακό ύψος 190 μ.

Μπροστά απλώνεται η θάλασσα και ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα με φόντο δύο μεγάλους απότομους λευκούς βράχους που ξεπηδούν από τη θάλασσα, τη Μεγάλη και τη Μικρή Μυζήθρα.

Κατάκολο – Ηλεία

O φάρος του Kατάκολου κατασκευάστηκε το 1865 με το ύψος του πέτρινου πύργου του να φθάνει τα 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος τα 45 μέτρα. Είναι γαλλικής προέλευσης και η εμβέλειά του έφτανε τα 18 με 19 ναυτικά μίλια. Αποτελείται από τέσσερα δωμάτια, που χρησιμοποιούσαν οι φαροφύλακες για υπνοδωμάτια, καθώς και από τον πυργίσκο, που μέσα σε αυτόν είναι τοποθετημένος ο μηχανισμός του φάρου.

Στην κορυφή του πυργίσκου υπάρχει ο θάλαμος με το κάτοπτρο, ενώ στο όλο συγκρότημα υπάρχει ακόμα ένα κτίριο, ξεχωριστό από το υπόλοιπο, που είχε τη χρήση της κουζίνας. Tο κάτοπτρο του φάρου χαρακτηρίζεται μικρής εμβέλειας. Συνολικά υπάρχουν τρεις κατηγορίες, όπου περιλαμβάνουν μεγαλύτερα κάτοπτρα.

O μηχανισμός και η λειτουργία του θύμιζε κατά πολύ αυτή ενός ρολογιού εκκρεμές. Αποτελούνταν από δύο δοχεία, όπου το ένα περιείχε πετρέλαιο και το άλλο νερό. Tο πετρέλαιο εμπλουτιζόταν με αέρα και στη συνέχεια άναβε η λυχνία που καθοδηγούσε τα πλοία. Tο κάτοπτρο περιστρεφόταν δίνοντας 4 αναλαμπές μέσα σε χρόνο 16 δευτερολέπτων, ενώ όσο περιστρεφόταν ξετυλιγόταν ένα βαρίδι, που βρισκόταν μέσα στον πυργίσκο.

Γερογόμπος – Κεφαλλονιά

Οι Γερμανοί φεύγοντας ανατίναξαν τον φάρο του Γερογόμπου. Ο πέτρινος φάρος δεν αναστηλώθηκε ποτέ. Στη θέση του χτίστηκε το 1945 ένας νέος φάρος με κυλινδρικό πύργο από μπετόν.

Ο παλιός φάρος χτίστηκε το 1906 από Άγγλους μηχανικούς. Είναι ο αγαπημένος των ντόπιων ναυτικών, γιατί λόγω του ότι περιβάλλεται από χαμηλούς λόφους, το φως του φαίνεται σε μεγαλύτερη απόσταση. Έτσι, όσοι πλέουν μεταξύ Κεφαλλονιάς και Ζακύνθου με κατεύθυνση την Αδριατική θα πρέπει να βλέπουν το φως του Γερογόμπου στα αριστερά τους. Εάν το βλέπουν δεξιά, σημαίνει ότι ακολουθούν επικίνδυνη πορεία προς τα αβαθή νερά της Αγίας Πελαγίας.

Ο πύργος είναι κυκλικός με ύψος 13 μ. και φωτοβολία που αγγίζει τα 20 ναυτικά μίλια. Πέρασε και αυτός διαδοχικά από το πετρέλαιο στον ηλεκτρισμό Το 1979 αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός.

Γουρούνι – Σκόπελος

Ο φάρος στο βόρειο άκρο της Σκοπέλου, στο ακρωτήρι Γουρούνι, χτίστηκε το 1889 με βάση ένα πέτρωμα ηφαιστειακής προέλευσης, το οποίο μάλλον μεταφέρθηκε εκεί από την Κίμωλο.

Αρχικά ο φάρος είχε αποφασιστεί να χτιστεί στη θέση Παλιοφάναρο, 500 μ. βορειότερα, αλλά η περιοχή Γουρούνι θεωρήθηκε καλύτερη. Από το 1989 αυτοματοποιήθηκε πλήρως.
Η πρόσβαση γίνεται μέσω χωματόδρομου που ξεκινά από το χωριό Γλώσσα.

Δράπανο – Κρήτη

Ένα μοναδικό φωτεινό "δάχτυλο" σε μια βραχώδη και αφιλόξενη περιοχή. Η πρόσβαση είναι δύσκολη και το πιο κοντινό χωριό, το Κόκκινο, φαντάζει αιώνες μακριά.

Η ακτή είναι επικίνδυνη για τα πλεούμενα και τα κύματα πολλά μέτρα ψηλά.

Ένας αληθινός φάρος που λειτούργησε το 1864 με ύψος πύργου 7 μέτρα, μοναδικό και μοναχικό σημάδι γαλήνης σε ένα τοπίο πραγματικό πεδίο μάχης για τα στοιχεία της φύσης.

Κασσάνδρα – Χαλκιδική

Ακόμη ένας από τους φάρους που κατασκεύασε η θρυλική Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων για λογαριασμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Βρίσκεται νοτιοδυτικά της άκρης του ακρωτηρίου Κασσάνδρα, σε καταπράσινη τοποθεσία. Πρωτολειτούργησε το 1884.

Εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.

Κρανάη – Γύθειο

Στο ανατολικό άκρο της νησίδας Κρανάη ή Μαραθονήσι, βρίσκεται ο οκτάγωνος πύργος του φάρου.

Χτίστηκε το 1859 για να φωτίζει την είσοδο του λιμανιού του Γυθείου [ύψος πύργου 23 μ.].

Λειτουργούσε με πετρέλαιο μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν χτυπήθηκε από οβίδα κι έσβησε, χωρίς όμως να καταρρεύσει.

Επισκευάστηκε το 1949 και άρχισε να λειτουργεί με αυτόματο πυρσό ασετιλίνης.

Πλάκα – Λήμνος

Το χωριό Πλάκα απέχει 45 χλμ από τη Μύρινα. Κοντά στην περιοχή του φάρου, σε μια μικρή χερσόνησο, βρίσκονται ερείπια σημαντικού κάστρου της μεσαιωνικής εποχής. Ο φάρος της Πλάκας Λήμνου είναι ένας από τους 19 που έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα μνημεία από το υπουργείο Πολιτισμού.

Ο ψηλός και κυκλικός αυτός φάρος με το λευκό χρώμα βρίσκεται στο ακρωτήρι Πλάκα. Κατασκευάστηκε από τη Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων το 1912 κι έναν χρόνο μετά πέρασε στα ελληνικά χέρια και προστέθηκε στο ελληνικό δίκτυο φάρων. Καταστράφηκε και αυτός από του; Γερμανούς το 1941 και αναστηλώθηκε το 1945. Το ύψος του πέτρινου πύργου του είναι 18 μέτρα και το εστιακό του ύψος 50 μέτρα. Η πρόσβαση στον φάρο γίνεται από το χωριό Πλάκα.

Κόρακας – Πάρος

Ο φάρος Κόρακας χτίστηκε το 1887 από Γ΄΄αλλους μηχανικούς και βρίσκεται στην άκρη του ομώνυμου ακρωτηρίου, κοντά στη Νάουσα.

Είναι ένα καλαίσθητο τετράγωνο κτίσμα από πέτρα, βαμμένο σε λευκό χρώμα.

Το ύψος του πύργου του φθάνει τα 10 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 60 μέτρα.

Κοκκινόπουλο – Ψαρά

Βρίσκεται στην κορυφή του ακρωτηρίου του Αγίου Γεωργίου στα Ψαρά.Χτίστηκε το 1909 από τη Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων. Το ύψος του κυκλικού πύργου του είναι 14,5 μέτρα.

Πρωτολειτούργησε με πετρέλαιο, με χαρακτηριστικό μια λευκή αναλαμπή ανά 5 δευτερόλεπτα και φωτοβολία 23 ναυτικών μιλίων.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου παρέμεινε σβηστός και επαναλειτούργησε το 1945. Από το 1984 έγινε αυτόματος ηλεκτρικός.

Ταίναρο – Λακωνία

Ο φάρος λειτούργησε για πρώτη φορά το 1887 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το χαρακτηριστικό λευκό χρώμα που εξέπεμπε, το οποίο κάθε δύο λεπτά γινόταν στιγμιαία κόκκινο, ήταν ορατό 16 ναυτικά μίλια μακριά, ειδοποιώντας τους ναυτικούς για τις απόκρημνες ακτές του Ματαπά. Να σημειωθεί ότι το Ταίναρο προκαλούσε από την αρχαιότητα δέος στους ναυτικούς.

Γι' αυτό τον λόγο υπήρχε στη χερσόνησο του ναού του Ποσειδώνα, με σκοπό να εξευνιστεί ο θεός της θάλασσας και να επιτρέψει στα πλοία να συνεχίσουν ομαλά την πορεία τους, χωρίς να τσακιστούν στα απόκρημνα βράχια. Σαν φωτεινή τέλεια που κλείνει την κορυφογραμμή του Ταΰγετου, ο φάρος του Ταινάρου ή Ματαπά υψώνεται στην άκρη της χερσονήσου, σε μια άγονη περιοχή όπου οι αρχαίοι τοποθετούσαν μία από τις εισόδου του Άδη.

Είναι ο νοτιότερος φάρος της Ηπειρωτικής Ευρώπης. Ο τετράγωνος πύργος του έχει ύψος 16 μέτρα -μια στιβαρή κατασκευή που θυμίζει τα πυργόσπιτα της Μάνης. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου επαναλειτούργησε το 1947 με την τοποθέτηση προσωρινο9ύ αυτόματου πυρσού ασετιλίνης και μέχρι το 1950, όταν επσκευάστηκε το κτήριο και τοποθετήθηκαν νέα μηχανήματα πετρελαίου. Το 1982 έγινε η αυτοματοποίησή του και η μετατροπή του σε ηλιακό.

Λάκκα – Παξοί

Ο τετράγωνος πύργος ύψους 10,7 μέτρων που βρίσκεται βόρεια του νησιού στο ακρωτήρι Λάκκα δεν είναι αυτός που κατασκεύασαν οι Άγγλοι και λειτούργησε το 1825.

Είναι ένα νέο κτήριο του 1916 το οποίο χτίστηκε σε αντικατάσταση του παλαιού φάρου, που το 1913 εξαφανίστηκε σε καθίζηση του εδάφους.

Ο νέος φάρος λειτούργησε το 1919. Η πρόσβαση γίνεται οδικώς από το χωριό Λάκκα, που απέχει γύρω στα 10 χιλιόμετρα από τον Γάιο, τον κεντρικό οικισμό των Παξών.

Πάππας – Ικαρία

Η παράδοση αναφέρει ότι κάποτε ο Πάπας της Ρώμης σε ένα ταξίδι του στην περιοχή του Ικάριου πελάγους κινδύνευσε να ναυαγήσει σε μια τρικυμία.

Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, το πλησιέστερο ακρωτήρι πήρε το όνομα "Πάππας".

Για να διευκολύνεται η ναυσιπλοΐα, κατασκευάστηκε το 1890 από τη Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων ένας φάρος με κυλινδρικό πύργο ύψους 11 μέτρων.

Σπαθί – Σέριφος

Η Σέριφος ήταν από την αρχαιότητα γνωστή για τα σπαθιά της, τα οποία θεωρείται πως χρησιμοποίησε και ο Μέγας Αλέξανδρος με τους επίλεκτους ιππείς του.

Από εκεί λέγεται ότι πήρε το όνομά του το ακρωτήρι Σπαθί, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νησιού. Ο φάρος του κατασκευάστηκε το 1901.

Ο τετράγωνος πύργος με τα χαρακτηριστικά ανοίγματα που μοιάζουν με μικρές πολεμίστρες έχει ύψος 9,7 μέτρα.

Επίσης, την Κυριακή θα είναι ανοικτοί για το κοινό και οι κάτωθι φάροι: