Και σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές παρατηρείται ένα σύνηθες φαινόμενο: Να διεκδικούν δημαρχίες ηλικιωμένοι, οι οποίοι προσπαθούν ν...
Και σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές παρατηρείται ένα σύνηθες φαινόμενο: Να διεκδικούν δημαρχίες ηλικιωμένοι, οι οποίοι προσπαθούν να πείσουν ότι έχουν... όραμα και σχέδιο για το μέλλον του τόπου τους/δήμου τους.
Άνθρωποι ηλικίας άνω των 60 ετών, προσπαθούν να πείσουν ότι φέρνουν το νέο, την ελπίδα...
Αλήθεια, ποιος γνωρίζει έναν ηλικιωμένο που να συμβαδίζει με τα νέα δεδομένα της εποχής και δεν έχει μείνει προσκολλημένος σ' ένα παρελθόν που σήμερα καμία αξία δεν έχει;
Άτομα προχωρημένης ηλικίας, αντί να αφήνουν τους νέους ανθρώπους να βγουν μπροστά, να τους ενθαρρύνουν, ακόμα και -γιατί όχι- να τους παράσχουν τις συμβουλές τους, συνεχίζουν να θέλουν να κουμαντάρουν τις περιοχές τους, να δείχνουν ότι είναι ή παραμένουν αφέντες και οι υπόλοιποι να αρκούνται στο ρόλο του... υποτακτικού, του υπηκόου...
Γιατί αυτοί [πιστεύουν] ότι έχουν την εμπειρία, έχουν την κατάλληλη πείρα. Κι ας υπάρχει το ρητό που λέει ότι, "Η πείρα είναι μια γηραιά κυρία, που την σεβόμαστε, χωρίς όμως να εξετάζουμε το ύποπτο παρελθόν της".
Θα με ρωτήσει κάποιος: "Μα, καλά, να τους πετάξουμε στον Καιάδα;". Φυσικά και όχι. Θα τον παραπέμψω σε αυτό που νωρίτερα έγραψα: Να δίνουν τις συμβουλές τους, αλλά μέχρι εκεί.
Κι αυτοί κι εμείς πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το μέλλον ανήκει στους 30άρηδες, στους 40άρηδες, άντε και στους 50άρηδες, αλλά μέχρι εκεί. Το μέλλον δεν ανήκει ούτε στους 65άρηδες, ούτε στους 70άρηδες, παρά μόνο στους νέους, με τα όνειρα, τις φιλοδοξίες τους, ακόμη και τα λάθη τους. Με την ορμή της νιότης τους αυτοί θα δημιουργήσουν έναν καλύτερο κόσμο, θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα των προηγούμενων ή και θα συμπληρώσουν ότι από εκείνους έμεινε ημιτελές....
Αλλά για ποιος νέους μιλάμε...
Για εκείνους που έχουν να παρουσιάσουν μια δραστηριότητα, είτε κοινωνική είτε αθλητική...
Για εκείνους που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να διοικούν και δεν προσπαθούν να καλύπτουν την ανύπαρκτη παρουσία τους με άλλου, αθέμιτους τρόπους...
Για εκείνους που έχουν επιστημονική κατάρτιση και τεχνοκρατική αντίληψη...
Για εκείνους που δεν επιζητούν μια θέση ευθύνης για να αποδείξουν απλά ότι "υπάρχουν"....
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι ο Πλάτωνας εγκαλούσε τους πολίτες και τους καθιστούσε υπεύθυνους για την επιλογή και τις πράξεις των πολιτικών.
