Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν, αλλά...

Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν... τα μαλλιά λίγο να άσπρισαν... μπορεί ο κοινός επαγγελματικός κύκλος να έκλεισε για εμάς... όμως η αγάπη ...

Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν... τα μαλλιά λίγο να άσπρισαν... μπορεί ο κοινός επαγγελματικός κύκλος να έκλεισε για εμάς... όμως η αγάπη του ενός για τον άλλον παραμένει βαθιά ριζωμένη στις καρδιές μας...

Κι αυτή η αγάπη δεν ξεριζώνεται...

Και πάντα η συγκίνηση ξεχειλίζει όταν συναντιόμαστε...

Πως να λησμονηθούν οι ατέλειωτες καθημερινές ώρες που περάσαμε ο ένας δίπλα στον άλλον;
Πως να ξεχάσεις τα τόσα πράγματα που σου έδωσε και σε έμαθε;

Και αν η συγκίνηση με τον Λεωνίδα Βαρουξή είναι μεγάλη, ακριβώς η ίδια συγκίνηση και αγάπη υπάρχει και με τον αδελφό του τον Κώστα...

Και αν ο Λεωνίδας υπήρξε πατέρας" ο Κώστας υπήρξε ο μεγάλος "αδελφός"...