Νέα, όμορφη, δυναμική... Η Βίκυ Σιαχάμη, αναμφισβήτητα, είναι μια ξεχωριστή παρουσία που έσπασε τα στεγανά σ' έναν ανδροκρατούμενο...
Νέα, όμορφη, δυναμική...
Η Βίκυ Σιαχάμη, αναμφισβήτητα, είναι μια ξεχωριστή παρουσία που έσπασε τα στεγανά σ' έναν ανδροκρατούμενο χώρο, όπως αυτός της διαιτησίας. Μια γοητευτική παρουσία που στα γήπεδα έκλεβε την παράσταση από τους 22 ποδοσφαιριστές!
Παραμένοντας ενεργή στο χώρο του ποδοσφαίρου, είναι πλέον παρατηρητής αγώνων στη Football League - Β' Εθνική.
Συνέντευξη στην εφημερίδα "Ο Πολίτης"
- Θέλει θάρρος και θράσος να ασχοληθεί μια γυναίκα μ' ένα καθαρά ανδροκρατούμενο άθλημα όπως το ποδόσφαιρο και μάλιστα από την ευαίσθητη θέση του διαιτητή. Τελικά, τι ήταν αυτό που σε ώθησε να γίνεις διαιτητής;
"Θέλει ΤΟΛΜΗ, αποφασιστικότητα και δυνατό στομάχι. Δεν ξυπνάς ένα πρωί ξαφνικά και λες, εγώ θα γίνω διαιτητής. Πρέπει να αγαπάς το ποδόσφαιρο, να παρακολουθείς αγώνες και να το απολαμβάνεις ως άθλημα.
Σε εμένα έτσι προέκυψε η διαιτησία, από την αγάπη μου γι' αυτό".
- Πως δέχτηκε την απόφασή σου αυτή η οικογένειά σου;
"Ήταν πολύ αρνητικοί στην αρχή. Η επιμονή μου όμως να παρακολουθήσω την τότε σχολή διαιτησίας, το 1995, τους έπεισε και το αποδέχτηκαν. Μάλλον κατάλαβαν ότι το ήθελα πολύ".
- Πριν την ενασχόλησή σου με την διαιτησία είχες κάποια σχέση με το ποδόσφαιρο;
"Φίλαθλος από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και πάνε δεκαετίες, μη νομίζεις. Πήγαινα από μικρό παιδάκι στο γήπεδο, ενώ το ποδόσφαιρο ήταν το αγαπημένο μου άθλημα".
- Αυτή η δραστηριότητά σου, τι γεύση σου άφησε;
"Στην αρχή πολύ πικρή. Δεν ήταν καθόλου εύκολα τα πρώτα χρόνια./ Ποιος να αποδεχτεί μια κοπελίτσα ως διαιτητή σε έναν αγώνα, αλλά και ποιος να συνειδητοποιήσει πως θα έχει συνεργάτιδα μια γυναίκα;
Αργότερα άρχισαν να έρχονται οι όμορφες στιγμές. Στο τέλος όμως ο απολογισμός έχει μόνο καλά. Η διαιτησία είναι το καλύτερο σχολείο ζωής και τα οφέλη πολλά σε όλους τους τομείς. Άνοιξαν πολλοί δρόμοι".
- Συχνά ο διαιτητής στην Ελλάδα αντιμετωπίζει απειλές, προπηλακισμούς, βωμολοχίες και άλλα. Ήρθες αντιμέτωπη με τέτοιες συμπεριφορές;
Απειλές και προπηλακισμούς όχι. Βωμολοχίες ναι. Αλλά να ξέρετε, αυτός που θα έρθει στο γήπεδο για να εκτονωθεί είναι ο ίδιος που θα το κάνει και στο δρόμο, όταν βρει την ευκαιρία ή στην καθημερινότητά του. Η συμπεριφορά μέσα στα γήπεδα είναι η αντανάκλαση του χαρακτήρα του καθενός και έξω από αυτό".
- Υπήρξαν στιγμές που είπες, 'φτάνει, τα παρατάω, δεν αντέχω άλλο';
"Η απογοήτευση είναι το βασικό και πιο σύνηθες συναίσθημα στην διαιτησία. Οι άσχημες και δύσκολες στιγμές είναι περισσότερες από τις ευχάριστες. Εκεί που θα απογοητευτείς, εκεί πρέπει να κάνεις σωστή διαχείριση συναισθημάτων και να αντιδράσεις άμεσα"
- Πιστεύεις ότι δικαιολογημένα υπάρχει καχυποψία προς τους Έλληνες διαιτητές;
"Οι Έλληνες διαιτητές είναι από τους καλύτερους και το λέω με βεβαιότητα. Απλά εκτιμώ ότι έχουν μείνει απροστάτευτοι και βάλλονται από παντού. Αν τους δείξουν εμπιστοσύνη οι παράγοντες και οι ομάδες θα υπάρξει βελτίωση και στην διαιτητική απόδοση αλλά και στην ποιότητα των πρωταθλημάτων".
- Η τύχη παίζει ρόλο στην διαιτησία;
"Όσο αφορά την τύχη θα σας πω ότι τα ποσοστά που θα έδινα είναι 60% τύχη και συγκυρίες και 40% ικανότητα. Εκεί κατέληξα μετά από τόσα χρόνια"
- Η γυναικεία υπόσταση και η ομορφιά έπαιξαν ρόλο στην ενασχόλησή σου με την διαιτησία;
"Όχι, καθόλου. Ίσως επειδή δεν το πρόβαλα κι εγώ. Είχα ξεκαθαρίσει μέσα μου τους ρόλους. Φορώντας τη στολή ήμουν πάντα διαιτητής, ποτέ γυναίκα".
- Ένιωσες ποτέ, ότι οι άνδρες δυσκολεύονταν να σε πλησιάσουν, λόγω της ενασχόλησής σου με την διαιτησία;
"Αυτό συνέβαινε με μεγάλη συχνότητα και ο λόγος θεωρώ ήταν το αυστηρό και απόμακρο ύφος που έβγαζα μέσα στα γήπεδα. Κάποιοι εκτιμούσαν ότι έτσι ήμουν και στην προσωπική μου ζωή. Και δεν σου κρύβω πως είναι κάτι που συμβαίνει ακόμα και τώρα".
- Ποια είναι η άποψή σου για το ηλειακό ποδόσφαιρο;
"Με πικρία θα σας πω ότι παρακολουθώ σπάνια αγώνες σε τοπικό επίπεδο. Από αυτά που διαβάζω και ακούω, διαπιστώνω ότι οι περισσότερες ομάδες αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι υποβαθμισμένα τα πρωταθλήματα.
Πάντα υποστήριζα ότι οι ομάδες στα χωριά μας θα έπρεπε να στηρίζονται στα παιδιά του τόπου τους και να διατηρούν χαμηλό προ υπολογισμό. Κάποια στιγμή τα πράγματα ξέφυγαν οικονομικά και τώρα βλέπουμε τα αρνητικά αποτελέσματα".
- Τι συμβουλές θα έδινες στους νέους διαιτητές;
"Επειδή αγαπώ πολύ την διαιτησία και τους διαιτητές θα πω, προτού πάρουν την απόφαση να έρθουν στο χώρο θα πρέπει να είναι σίγουροι ότι αγαπούν πραγματικά το ποδόσφαιρο και το κίνητρό τους να είναι αυτό και όχι το μελλοντικό χαρτζιλίκι.
Αφού γίνουν διαιτητές θα τους συμβούλευα να έχουν πίστη πρώτα οι ίδιοι στους εαυτούς τους, υπομονή και πείσμα".
