Του Γιώργου Φάκου Το να ασχολείται κάποιος με τον πρωτογενή τομέα, δεν είναι εύκολη δουλειά. Τον αναγκάζει να δουλεύει στο χωράφι καθημερ...
Του Γιώργου Φάκου
Το χειρότερο είναι όταν η προσπάθεια που καταβάλλεται δεν αποδίδει είτε λόγω των κλιματολογικών αλλαγών, είτε λόγω των πολιτικών που εφαρμόζει η εκάστοτε κυβέρνηση.
Είναι επίσης γνωστό ότι πολλά αγροτικά προβλήματα χρονίζουν, αφού παρά τις όποιες υποσχέσεις [ιδιαίτερα σε προεκλογικές περιόδους] τίποτα δεν λύνεται. Τα προβλήματα αναπαράγονται και το θύμα πάντα είναι ο αγρότης που παλεύει να επιβιώσει ενώ οι άλλοι που, υποτίθεται, εκλέχθηκαν να λύσουν τα προβλήματά του κάθονται στα ασφαλή γραφεία τους αμοιβόμενοι με υψηλούς μισθούς και στέλνοντας δελτία Τύπου με ότι πα@@ριά κατεβάσει η κούτρα τους. Μόνο και μόνο για να δείξουν το [ανύπαρκτο] ενδιαφέρον τους!
Πώς γίνεται, όλοι να δείχνουν τόσο ενδιαφέρον, να τα κάνουν όλα καλά και ωραία και ο πρωτογενής τομέας να βουλιάζει;
Το ότι η πολιτική ηγεσία δεν ενδιαφέρεται πραγματικά αποδεικνύεται [και] από το γεγονός ότι εννέα ολόκληρα χρόνια δεν αλλάζει τον κανονισμό του ΕΛΓΑ ώστε αυτός να εναρμονιστεί με τις σημερινές συνθήκες.
Πέρα από αυτό όμως, υπάρχει και μια άλλη σημαντική λεπτομέρεια: Οι αποφάσεις του υπουργείου και κάθε υπουργείου εξαρτώνται από την Ευρωπαική Ενωση, που δεν έχει τη διάθεση να αφήσει ξανά τους έλληνες πολιτικούς να κάνουν τα τερτίπια τους με γνώμονα την εκλογή ή την επανεκλογή τους. Ετσι, όλες οι σημαντικές αποφάσεις παίρνονται στην Ευρώπη με τους υπουργούς να αποτελούν κάτι σαν διακοσμητικά στοιχεία ή στην καλύτερη περίπτωση, επαίτες προκειμένου να εγκριθεί κάτι!
Το τελευταίο είναι σημαντικό να το καταλάβουν οι ίδιοι οι αγρότες οι οποίοι φαίνεται να πέφτουν θύματα του κάθε ένα πολιτικού ταγού που -τάχα- ενδιαφέρεται για τα προβλήματά τους. Και φυσικά να είναι καχύποπτοι με κάθε ανακοίνωση που δημοσιεύεται από τα... γραφεία Τύπου των πολιτικών και που στόχο έχουν όχι να λύνουν προβλήματα, αλλά να κάνουν γνωστή την παρουσία τους.
Επίσης, κανένας πολιτικός ταγός, ή ημιτασιόν πολιτικός ταγός, δεν αναφέρεται σε κάποιο θέμα για το οποίο αφήνονται αιχμές για το πρόσωπό του. Ποτέ δεν μπαίνει στη διαδικασία να δώσει μια εξήγηση, ενώ κάθε πολιτικός ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να απολογείται καθημερινά απέναντι σε αυτούς που τον ψήφισαν ή δεν τον ψήφισαν. Απέναντι στο λαό.
Τρανό παράδειγμα ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Ελλάδος Θεόδωρος Βασιλόπουλος. Ο οποίος δεν μπήκε στη διαδικασία να δώσει απάντηση στα όσα [δικαίως ή αδίκως] τον κατηγόρησε δημόσια η ΔΑΚΕ Γεωτεχνικών Δημοσίου Τομέα, η οποία τον αποκάλεσε "κατά φαντασία υπουργό περιφερειών". Το πρώην Πασοκικό στέλεχος το οποίο φαίνεται να αγάπησε τη Νέα Δημοκρατία και -σύμφωνα με όσα λέγονται προαλείφεται να είναι και... υποψήφιος βουλευτής της- συνεχίζει να τρέχει στα χωριά διαλαλώντας σε κάθε ένα ότι πρέπει να φτιαχτεί... ομάδα παραγωγών, έτσι για να έχουμε καμιά 15αριά ομάδες για λόγους που μόνο [;;;] ο ίδιος γνωρίζει. Ασχετα εάν αυτό οδηγεί σε διάσπαση του αγροτικού κινήματος και όταν διασπάς μια κοινωνική ομάδα μειώνεις και την αντίδρασή τους! Και αυτά τα κάνει κάποιος που υποτίθεται είναι γέννημα-θρέμμα της αγροτιάς!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά: Ο ίδιος φαίνεται να ζηλεύει τη "δόξα" άλλων που εμφανίζονται με το "κατόπιν ενεργειών μου". Ετσι, πέρα από τα δελτία Τύπου που στέλνει για να μάθουμε όλοι το θεάρεστο έργο που κάνει και το οποίο αρχίζει και τελειώνει είτε σε επισκέψεις σε χωράφια είτε σε κάτι συναντήσεις το αποτέλεσμα των οποίων ποτέ δεν γνωστοποιήθηκε, εκ του πονηρού δημοσιεύει και κάποια για να εμφανιστεί μετά ως κατόπιν ενεργειών του. [Διαβάστε εδώ για να καταλάβετε]
Ο Αμερικανός συγγραφέας και κωμικός Γκραούτσο Μαρξ είχε πει ότι "πολιτική είναι η τέχνη να ψάχνεις για προβλήματα, να τα βρίσκεις παντού, να κάνεις λάθος διάγνωση και να εφαρμόζεις λάθος λύσεις"
Το "κατόπιν ενεργειών μου", ποτέ δεν έλειψε από το νομό.
Πολλές φορές έχουμε καυτηριάσει την στάση των πολιτικών του νομού για διάφορα ζητήματα. Κάποιοι από αυτούς [για να μη τους τσουβαλιάζουμε όλους] επικαλούνται τις... παρεμβάσεις τους για διάφορα θέματα και τελικά βρίσκονται εκτεθειμένοι. Οπως, παράδειγμα, για ακόμη μία φορά η βουλευτής Θεοδώρα Αυγερινοπούλου η οποία διαβεβαίωνε για... συνολική αποζημίωση των καρπουζοπαραγωγών, μέχρι που ήρθε η ευρωπαική κατραπακιά!
Είναι η ίδια που ... εμφανίζεται... δια των εκπροσώπων της και μάλιστα -όπως συνέβη στη Γενική Συνέλευση το καλοκαίρι της Ομάδας Παραγωγών- η εκπρόσωπός της ... κάλεσε τους αγρότες να επισκεφθούν τη βουλευτή στο γραφείο της για να μιλήσουν μαζί της!
Οποιος ήταν εκεί θα είδε και άκουσε τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των αγροτών!
Δεν αμφισβητώ ότι κάθε βουλευτής θέλει να λύνει προβλήματα και δικαιολογημένα όταν το καταφέρνει να επικαλείται τις προσπάθειες που κατέβαλλε. Αλλά να λένε πράγματα που δεν ισχύουν ή που δεν είναι σίγουροι ότι θα γίνουν, για να δείξουν το... ενδιαφέρον τους, μάλλον ως προς παραμυθάκι μοιάζει!
Βέβαια, υπάρχει και το άλλο: Πώς γίνεται, όλοι να δείχνουν τόσο ενδιαφέρον, να τα κάνουν όλα καλά και ωραία και ο πρωτογενής τομέας, όπως όλος ο νομός, να βουλιάζει όλο και περισσότερο;
Στην Ηλεία παραμένουμε στη δεκαετία του 1960...
Αν και κινδυνεύω να χαρακτηριστώ γραφικός, εντούτοις θα το επαναλάβω: Οταν σε όλη την Ελλάδα γίνονται μεγάλα οδικά ή αγροτικά έργα, στην Ηλεία παραμένουμε στη δεκαετία του 1960, τρέχοντας ακόμη [κι εδώ είναι η ευθύνη μας] στον... βουλευτή να λύσει το πρόβλημά μας, πηγαίνοντάς του και κανένα ντενεκέ λάδι να 'χει να βάζει στη σαλάτα του και να μας μακαρίζει.
Μήπως κι εμείς οι πολίτες πρέπει κάποια στιγμή να σοβαρευτούμε;
Οπως και οι αγρότες [για να επανέλθω στο βασικό θέμα του κειμένου] πρέπει να σοβαρευτούν. Να αφήσουν τα περίεργα παιχνίδια και να ενωθούν, αν θέλουν πράγματι η φωνή τους να ακούγεται και βεβαίως να μη βαρούν παλαμάκια στον κάθε ένα που ότι τους λέει έχει στόχο όχι να τους λύσει το πρόβλημα αλλά ο ίδιος να αναδειχτεί και να ζητήσει [ή εκβιάσει] την ψήφο τους στις επόμενες εκλογές.
Οσο θα συνεχίζουν αυτή την πρακτική οι αγρότες, θυμηθείτε ότι σε 5 χρόνια [αν ζούμε] τα ίδια θα γράφουμε. Αν βέβαια υπάρχουν αγρότες και δεν δουλεύουν όλοι τους σε μεγάλες εταιρείες για ένα ψευτομεροκάματο!
*Στην Ηλεία δύο πράγματα έχουμε: Την αγροτιά και τον τουρισμό. Ολες οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί τους ταγοί κατάφεραν να τα διαλύσουν και τα δύο!
