Του Γιώργου Φάκου Από το 1999, όταν ξεκίνησα τις ραδιο-τηλεοπτικές μου εκπομπές, πάντα στήριζα τα δίκαια αιτήματα των αγροτών, υποστηρίζο...
Του Γιώργου Φάκου
Από το 1999, όταν ξεκίνησα τις ραδιο-τηλεοπτικές μου εκπομπές, πάντα στήριζα τα δίκαια αιτήματα των αγροτών, υποστηρίζοντας από τότε πώς αν ο πρωτογενής τομέας στην Ηλεία σβήσει τότε όλος ο νομός θα "εξαφανιστεί" οικονομικά.
Οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν, από τότε μέχρι και σήμερα, δυστυχώς κάθε άλλο παρά είναι προς όφελος των παραγωγών. Κι επίσης, δεν πρέπει να λησμονούνται τα τραγικά λάθη που έκαναν και οι ίδιοι οι αγρότες, οπότε αν σήμερα βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης.
Στις αρχές του 2000 υπήρξε η μεγαλύτερη συγκέντρωση και κινητοποίηση των ντοματοπαραγωγών με αίτημα να τους καταβληθεί το 1,2 δις δρχ, που δικαιούνταν.
Εκείνη η κινητοποίηση υπήρξε για... σεμινάριο, το πώς ομάδες που αδικούνται μπορούν να διεκδικούν.
Ποτέ στην ιστορία της Ηλείας, μέχρι και σήμερα, δεν υπήρξε ανάλογη κινητοποίηση που κράτησε 26 ολόκληρες ημέρες.
Μάλιστα, λόγω αυτού του δίκαιου αιτήματος των αγροτών ήρθα στη μεγάλη αντιπαράθεση με τον τότε νομάρχη Ηλείας Τάκη Δημητρουλόπουλο -υπήρξε η πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση δημοσιογράφου με πολιτικό.
Να σημειωθεί εδώ, για να μην υπάρξουν παρερμηνείες, ότι με τον Τ. Δημητρουλόπουλο στα επόμενα χρόνια γίναμε πολύ καλοί φίλοι και παραμένουμε, ίσως γιατί επιβεβαιώνεται το ρητό που λέει ότι μετά από μεγάλο μίσος επέρχεται μια μεγάλη αγάπη!
Κλείνοντας την παρένθεση, ας επιστρέψουμε σε κείνη την μεγάλη αγροτική κινητοποίηση, που ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ένωσε όλους τους ντοματοπαραγωγούς.
Αν και οι αγρότες, κάποιες ώρες, έκλειναν τον δρόμο, εντούτοις οι πολίτες της Ηλείας δεν διαμαρτύρονταν διότι πίστευαν στο δίκιο που είχαν να διεκδικήσουν τα χρήματά τους.
Εδώ, αξίζει να πω και μια ιστορία: Οι αγρότες πάντα μού είχαν συμπάθεια επειδή -δημοσιογραφικά- τους στήριζα. Όποτε λοιπόν βρισκόμουν στα μπλόκα, άνοιγαν τον δρόμο να περάσω, ότι ώρα κι αν ήταν.
Μια μέρα, θυμάμαι, ότι δέχτηκα το τηλεφώνημα του Κώστα Βαρουξή, ο οποίος φτάνοντας στα μπλόκα, δεν του επέτρεψαν να περάσει, οπότε και βρέθηκε κάποιος που του είπε πως μόνο αν μας πάρει ο Φάκος θα σου επιτρέψουμε.
Ο Κώστας με πήρε τηλέφωνο, αμέσως επικοινώνησα με τους συντονιστές της κινητοποίησης κι έτσι πέρασε να πάει σε μια επείγουσα δουλειά που είχε.
Βέβαια, όλο το παραπάνω σήμερα φαντάζει ως ένα χιουμοριστικό γεγονός και υπήρχαν τέτοια χιουμοριστικά αλλιώς δεν "παλευόταν" να μένουν οι άνθρωποι για 26 ημέρες και νύχτες στους δρόμους!
Πρέπει να σημειώσω και το εξής: Εκείνη η τεράστια κινητοποίηση ανέδειξε κάποιες μορφές του αγροτικού κινήματος που στα επόμενα χρόνια, ακόμη και σήμερα, έπαιξαν και παίζουν σημαντικό ρόλο. Μερικά από αυτά ήταν ο "στρατηγός" Ανδρέας Τσουκαλάς, ο Χρήστος Βαλιανάτος, ο Σωτήρης Κακαλέτρης, ο Κώστας Αναγνωστόπουλος, ο αδικοχαμένος δικηγόρος Αντώνης Κλοκώνης και άλλοι.
Και χαίρομαι σήμερα που αυτοί οι άνθρωποι ακόμη με θεωρούν φίλο τους όπως το ίδιο αισθάνομαι κι εγώ για εκείνους.
Αν και πέρασαν τόσα χρόνια, κάθε φορά που ακόμη συναντιόμαστε, η συγκίνηση και η εκτίμηση του ενός προς τον άλλον ξεχειλίζει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΚΑΛΕΤΡΗΣ
Το ίδιο ακριβώς κάνει και σήμερα, που τα χρόνια πέρασαν και όλοι μας μεγαλώσαμε.
Παραμένει ήρεμος, γελαστός κι αισιόδοξος.
Η επανεκλογή του στο νέο διοικητικό συμβούλιο της Ομάδας Παραγωγών, όπως και του Χρήστου Βαλιανάτου, απέδειξε ότι οι αγρότες τον εκτιμούν και τον εμπιστεύονται.
Αν και τα "φώτα της δημοσιότητας", όπως λέμε, πέφτουν συνήθως στο πράγματι αξιόλογο έργο του Χρήστου Βαλιανάτου, είναι άδικο να μην αναφερόμαστε και στον αντιπρόεδρο Σωτήρη Κακαλέτρη που όλες σχεδόν τις φορές "συνοδεύει" τον κ. Βαλιανάτο στις επαφές με υπουργούς και αρμόδιους φορείς για την προώθηση και λύση των αγροτικών ζητημάτων.
Κι αυτό κάνει και τον Σ. Κακαλέτρη και τον Χ. Βαλιανάτο τόσο αγαπητούς όχι μόνο στους αγρότες αλλά γενικότερα στην κοινωνία.
Αλλωστε, αυτοί οι δύο πάντα συνεννοούνται για οποιαδήποτε κίνηση κάνουν προς όφελος των Ηλείων παραγωγών.
Τέλος, θα πω ότι η επανεκλογή τους στην Ομάδα Παραγωγών Αμαλιάδας, μόνο θετικά μπορεί να φέρει στον αγροτικό κόσμο και νομίζω πώς αξίζει όλοι μας να είμαστε δίπλα τους να τους στηρίζουμε.
Αν δεν θέλουμε να "πεθάνει" ο πρωτογενής τομέας και κατά προέκταση ο υπέροχος νομός που ζούμε!
ΥΓ.: Θα αναφέρω μια ευχή μου: Μακάρι αυτά τα δύο πρόσωπα ν' αποκτήσουν στο μέλλον μια ακόμη μεγαλύτερη θέση. Ισως έτσι έρθει -έστω κι εν μέρει- η "άνοιξη" για τους αγρότες!
