Του Γιώργου Φάκου Πριν μερικά χρόνια, είχα διαβάσει ένα ενδιαφέρον άρθρο του Χρήστου Γιαναρά, στην εφημερίδα "Καθημερινή" που ...
Του Γιώργου Φάκου
Ο αρθρογράφος, εκτός των άλλων, έγραφε πως "αν ο τεχνίτης, ηλεκτρολόγος, υδραυλικός ή όποιος άλλος, που τον καλέσαμε να επισκευάσει βλάβη, καταστρέψει ότι απλώς δυσλειτουργούσε, είναι αδιανόητο να τον εμπιστευθούμε δεύτερη φορά. Αποκλείεται να ξαναπάμε σε γιατρό που τη λανθασμένη διάγνωση ή θεραπευτική του την πληρώσαμε με ταλαιπωρία ή με ανήκεστο βλάβη [...].
Ομως, τα κοινωνικά εγκλήματα των επαγγελματιών της πολιτικής τα αμνηστεύουμε. Με απίστευτη ευκολία. Τους ξαναψηφίζουμε. Για δεύτερη, για τρίτη, για πολλοστή φορά [...].
Γράφει κι άλλα εξίσου σημαντικά ο Χρήστος Γιανναράς στο άρθρο του με σκοπό να προβληματίσει τους πολίτες αυτής της χώρας. Που ενώ διαλαλούν πώς οι επαγγελματίες της πολιτικής φταίνε για όσα κακά μας συμβαίνουν εντούτοις πάλι και πάλι τους ξαναψηφίζουμε.
Μήπως όμως πρέπει -επιτέλους- ν' αλλάξουμε στάση; Διότι δεν μπορεί να ισχύει σε τούτο τον τόπο ότι "ο μονόφθαλμος είναι καλύτερος από τον τυφλό"1
"Μήπως τελικά είμαστε μαζοχιστές που ξαναψηφίζουμε αυτούς που καταχρέωσαν το κράτος, ευθύνονται για την ύπαρξη κάθε είδους "νταβατζήδων", διέλυσαν τον αγροτικό κόσμο...;", έγραφε σε άλλο σημείο ο Χρήστος Γιανναράς.
Κάποια στιγμή όλοι πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας γι' αυτούς που ψηφίζουμε, είτε σε κεντρικό είτε σε τοπικό επίπεδο!
Διότι για ποια ανάπτυξη μπορούμε να ελπίζουμε όταν ο κάθε πολιτικός, οποιασδήποτε βαθμίδας, ενδιαφέρεται μόνο για την επανεκλογή του;
Οταν ο ρόλος τους αρχίζει και τελειώνει με κάτι επαφές με υπουργούς και στελέχη κι αυτές οι επαφές, χωρίς ποτέ το αποτέλεσμα να γίνεται γνωστό, διαφημίζεται δεόντως με φωτογραφίες και ανούσια δελτία Τύπου;
Οταν στην Αρχαία Ολυμπία, την ιερή παγκόσμια πόλη, το νερό από σπασμένο αγωγό βγαίνει στους δρόμους και στα πεζοδρόμια και κανείς αρμόδιος δεν ενδιαφέρεται να διορθώσει, για ποια ανάπτυξη μιλάμε;
Οταν κάθε δήμαρχος διαφημίζει έναν δρόμο ως... "τεράστιο" έργο του, για ποια ανάπτυξη μιλάμε;
Οταν πόλεις της Ηλείας, εν έτη 2020, δεν έχουν ακόμη πρόσβαση σε ίντερνετ για ποια ανάπτυξη μιλάμε;
Οταν ο δήμαρχος αποθεώνεται γιατί μας... εξυπηρέτησε και αντίστροφα λοιδορείτε όταν δεν το έκανε, για ποια ανάπτυξη και ποια νοοτροπία πολίτη μιλάμε;
Τι κι αν έχουμε την ευλογία να ζούμε στην Ολυμπιακή Γη;
Τον τόπο που κλείνει, όπως γράφτηκε κάποτε σε λεύκωμα της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, μέσα του την ομορφιά της Ελλάδας. Τη γη που ευλογήθηκε να γεννήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το φως που αγκάλιασε τις ευγενέστερες αξίες της κοινωνίας των ανθρώπων. Ομως, η Ηλεία είναι πολλά περισσότερα απ΄την ανέγγιχτη ιστορία...
Εκπροσώπους που να έχουν το σθένος να χτυπούν το χέρι στο τραπέζι όταν πρέπει και όχι να δέχονται παθητικά οτιδήποτε που αφορά την υποβάθμισή μας, θα αποκτήσουμε ποτέ;
Δεν είναι δυνατόν αυτό ο νομός που έβγαλε υπουργούς, υφυπουργούς... να παραμένει στο ίδιο χάλι.
Αιρετούς που το κύριο μέλημά τους να μην είναι... το facebbok θα αποκτήσουμε; Αιρετούς που πράγματι βάζουν λιθαράκια σε αυτό που λέμε ανάπτυξη και όχι είτε να βρίσκουν δεκάδες δικαιολογίες για την ανεπάρκειά τους είτε να... βρίζουν πολίτες που τους ασκούν κριτική.
Βουλευτές που να μην υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, θα αποκτήσουμε ποτέ;
