Μετά από... 13 ημέρες από το ψήφισμα, θυμήθηκαν να στείλουν... δελτίο Τύπου!!! Δεν ήξερα ότι χρειάζεται… ψήφισμα του Δήμου Αρχαίας Ολυμ...
Δεν ήξερα ότι χρειάζεται… ψήφισμα του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας για να προστατευτεί ένα ολόκληρο ελατοδάσος που πεθαίνει.
Κι όμως, χρειάστηκε. Για να θυμηθούμε ότι ακόμη και τα αυτονόητα, όταν αφορούν την Ηλεία, πρέπει πρώτα να περάσουν από συνεδριάσεις, επιτροπές και γραφειοκρατικές εγκρίσεις.
Το Δημοτικό Συμβούλιο της Αρχαίας Ολυμπίας, με ψήφισμά του στις 10 Οκτωβρίου 2025, εξέφρασε την «έντονη διαμαρτυρία και τη βαθιά ανησυχία» του για την καθυστέρηση αντιμετώπισης της ξήρανσης του ελατοδάσους στον ορεινό όγκο του Δήμου. Μιλά για επικείμενη ολική καταστροφή, απώλεια βιοποικιλότητας, διάβρωση του εδάφους και αύξηση του κινδύνου πυρκαγιών.
Ταυτόχρονα, αναγνωρίζει τις οικονομικές επιπτώσεις στον ορεινό τουρισμό και στα τοπικά προϊόντα που βασίζονται στο δάσος.
Αναλυτικά, ο Δήμος προτείνει τη λήψη σειράς μέτρων:
ενίσχυση των Δασαρχείων με προσωπικό, χρηματοδότηση προγραμμάτων εξυγίανσης, ανάπτυξη φυτωρίων, προστασία των υδάτινων πόρων, ακόμα και κήρυξη των πληττόμενων περιοχών σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Και φυσικά, το ψήφισμα αποστέλλεται στα αρμόδια Υπουργεία — Περιβάλλοντος, Κλιματικής Κρίσης, Οικονομίας και Εσωτερικών — ζητώντας… αυτό που θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει.
Όλα αυτά ακούγονται σωστά. Αλλά είναι ηθικά εξωφρενικό ότι, το 2025, πρέπει να «ζητάμε» την προστασία ενός φυσικού θησαυρού όπως το ελατοδάσος, αντί να την απαιτούμε αυτονόητα.
Η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης έχει γίνει κανονικότητα. Οι τοπικοί φορείς παλεύουν με «ψηφίσματα» για να τραβήξουν την προσοχή μιας πολιτείας που μοιάζει κουφή. Και όταν οι ευθύνες γίνονται καυτές, όλοι κρύβονται πίσω από ανακοινώσεις.
Το ελατοδάσος δεν είναι μόνο ένα κομμάτι γης. Είναι φυσική κληρονομιά, οικονομικός πόρος και περιβαλλοντική ασπίδα. Αν χαθεί, δεν θα χαθεί μόνο ένα οικοσύστημα - θα χαθεί ένα ακόμη κομμάτι της ψυχής αυτού του τόπου.
Η Ηλεία δεν αντέχει άλλα «ψηφίσματα για το αυτονόητο». Χρειάζεται σχέδιο, δράση, αποφάσεις.
Η ανυπαρξία μπορεί να γράφει ψηφίσματα — αλλά δεν σώζει δάση.
*φωτογραφία αρχείου
