Ταράζεται κανείς, ανησυχεί και μερικές φορές φοβάται. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν. Είναι ατυχίες της ζωής. Σήμερα η ζωή είναι σαν μια συ...
Ταράζεται κανείς, ανησυχεί και μερικές φορές φοβάται. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν. Είναι ατυχίες της ζωής. Σήμερα η ζωή είναι σαν μια συννεφιασμένη μέρα. Χθες ήταν ηλιόλουστη, αλλά τώρα βρέχει, συννεφιά και κρύο -αυτή η αλλαγή είναι αναπόφευκτη διαδικασία της ζωής. Ξαφνικά γεμίζει κανείς από ανησυχία και φόβο -υπάρχουν αιτίες γι' αυτό. κρυμμένες ή αρκετά φανερές, και μπορεί κανείς με λίγη επίγνωση να τις βρει αυτές τις αιτίες.
Εκείνο που έχει σημασία είναι να έχει κανείς επίγνωση των γεγονότων και των ατυχημάτων και να μην τους δίνει το χρόνο να ριζώσουν, μόνιμα ή πρόσκαιρα. Και δίνει κανείς σημασία σ' αυτές τις αντιδράσεις όταν ο νους συγκρίνει, δικαιολογεί, καταδικάζει ή αποδέχεται. Πρέπει, ξέρεις, να βρίσκεται κανείς εσωτερικά όλη την ώρα σε ετοιμότητα, χωρίς ένταση. Η ένταση εμφανίζεται όταν θέλεις κάποιο αποτέλεσμα κι εκείνο που εμφανίζεται δημιουργεί κι άλλη ένταση, που πρέπει να κοπεί. Άσε τη ζωή να κυλάει.
Είναι τόσο ολέθρια εύκολο να συνηθίσει κανείς σ' οτιδήποτε, σ' οποιαδήποτε ταλαιπωρία, σ' οποιαδήποτε απογοήτευση, σε οποιαδήποτε συνεχιζόμενη ευχαρίστηση. Μπορεί να προσαρμόσει κανείς τον εαυτό του σ' οποιεσδήποτε συνθήκες, σε μια ζωή τρελή ή ασκητική. Του νου τού αρέσει να δουλεύει μέσα σε αυλάκια, σε συνήθειες κι αυτή η δραστηριότητα ονομάζεται ζωή. Όταν το δει κανείς αυτό, ξεκόβει και δοκιμάζει να ζήσει μια ζωή που δε χρειάζεται νόημα, αγκυροβόλια, ενδιαφέροντα. Τα ενδιαφέροντα, αν κανείς δεν είναι σε τρομερή εγρήγορση, μας ρίχνουν πίσω, σε κάποιο καλούπι ζωής. Μέσα σε όλα μπορείς να δεις ότι η επιθυμία, το κίνητρο είναι σε δράση -η επιθυμία να είσαι κάτι, να φτάσεις, να γίνεις κάποιος κ.λ.π.
Η επιθυμία είναι ακριβώς το κέντρο εκείνου που διαλέγει και όσο θα υπάρχει η επιθυμία ο νους μπορεί να λειτουργεί μόνο μέσα σε συνήθειες, που είτε τις έχει φτιάξει μόνος του είτε του έχουν επιβληθεί.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι η απελευθέρωση από την επιθυμία. Μπορεί κανείς να παίξει διάφορα παιχνίδια στον εαυτό του: ότι έχει ελευθερωθεί από την επιθυμία, από το κέντρο του εγώ, από τις επιλογές, αλλά να συνεχίζει τα ίδια κάτω από διαφορετικά ονόματα, κάτω από διαφορετικά ρούχα.
Όταν κανείς δει την πραγματική σημασία της συνήθειας, του να συνηθίζει πράγματα, να διαλέγει, να δίνει ονόματα, να τρέχει πίσω από κάποιο ενδιαφέρον και τα παρόμοια, τότε, όταν υπάρχει επίγνωση όλων αυτών, τότε γίνεται το αληθινό θαύμα: το σταμάτημα της επιθυμίας. Πειραματίσου μ' αυτό, έχε επίγνωση όλων αυτών από στιγμή σε στιγμή και χωρίς καμιά επιθυμία να φτάσεις κάπου.
Ο ουρανός στο Νότο κι ο ουρανός στο Βορρά είναι τόσο εκπληκτικά διαφορετικός. Εδώ στο Λονδίνο, έτσι για αλλαγή, δεν υπάρχει ούτε ένα σύννεφο στον ντελικάτο γαλάζιο ουρανό και τα πανύψηλα δέντρα μόλις άρχισαν να πρασινίζουν. Έχουμε άνοιξη, πάνω που πάει ν' αρχίσει. Όλα εδώ είναι βλοσυρά. δεν υπάρχει χαρά στα πρόσωπα των ανθρώπων όπως στο Νότο.
Ένας ήσυχος νους, αλλά τρομερά ξύπνιος, προσεκτικός, είναι ευλογία -μοιάζει με τη γη: πλούσια, με άπειρες δυνατότητες. Όταν υπάρχει ένας τέτοιος νους, που δε συγκρίνει, που δεν καταδικάζει, τότε μόνο είναι δυνατό να υπάρξει ο άμετρος πλούτος...
[*Το βιβλίο "ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ: ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑΡΗ ΦΙΛΗ", κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη]