Γνωστό από την εποχή της τουρκοκρατίας, έως και το 1928 με το τουρκοαλβανικό όνομα "Κρεκούκι", που σημαίνει "κόκκινη κ...
Γνωστό από την εποχή της τουρκοκρατίας, έως και το 1928 με το τουρκοαλβανικό όνομα "Κρεκούκι", που σημαίνει "κόκκινη κεφαλή", το Πελόπιο μετονομάσθηκε έτσι, χάρη στο νόμο "περί μετονομασίας χωριών της Ηλείας", προς τιμήν του Πέλοπα που νίκησε σε ιπποδρομία τον βασιλιά της Πίσας, Οινόμαο.
Η πρώτη οίκηση του χωριού Κρεκουκίου πραγματοποιήθηκε μετά το 1718 από τουρκοαλβανούς, από τη διασπορά των κατοίκων του Λάλα.
Για πρώτη φορά, το Κρεκούκι αναφέρεται ως ελληνικό χωριό, στις 10 Ιανουαρίου 1834 με τη δημοσίευση του νόμου "περί σχηματισμού και διαιρέσεως των δήμων" και αποτέλεσε την έδρα του επονομαζόμενου αρχικά δήμου Ολυμπίων [1834-1840] που στη συνέχεια λεγόταν δήμος Ολυμπίων [1840-1912] και περιλάμβανε τα μόλις σχηματιζόμενα χωριά Πλάτανο, Φλόκα, Καυκανιά, Πουρνάρι, Μπρούμα, Σμίλα, Στρέφι
και Δρούβα.
Κατά την περίοδο της λειτουργίας του δήμου διαδραματίστηκαν κοινωνικοπολιτικά γεγονότα, τα οποία συντάραξαν όχι μόνο την περιφέρεια αλλά και το πανελλήνιο, καθιστώντας αυτόν ως ιστορικότατο δήμο της Ηλείας, με πολιτικούς ήρωες το δήμαρχο και βουλευτή Ιωάννη Κρεκουκιώτη, το δήμαρχο και βουλευτή Δημοσθένη Δόγκα και τον δήμαρχο Γιαννάκο Φωτόπουλο [της χειμερινής έδρας του Δήμου στο Κρεκούκι και της θεριμνής έδρας, στο χωριό Δούκα, με τον Αναστάσιο Βαρουξή].
Το χωριό που "γεννάει" ανθρώπους του πνεύματος!
Στο Πελόπιο γεννήθηκε ο Βύρων Δάβος, ιστορικός, συγγραφέας και ποιητής. Ο ίδιος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ως υπάλληλος του Πυροσβεστικού Σώματος. Η λογοτεχνική του ιδιότητα έχει αναγνωριστεί από το υπουργείο Πολιτισμού.
28η Οκτωβρίου 1958: Τυμπανιστές, Σπύρος Παππάς, Κανέλλος Βορλόκας, Τάκης Παναγιωτόπουλος, διμοιρίτης ο Δημήτρης Μπρίκος |
25η Μαρτίου 1956: Παρελαύνουν τα νιάτα. Ανάμεσά τους, Δημήτρης Μπρίκος, Τάκης Παναγιωτόπουλος, Διονύσης Μαραγκός, Αθανάσιος Γκότσης, Θεόδωρος Γκρικόπουλος |
Προετοιμασία επίδειξης ξιφασκίας: Τάκης Παναγιωτόπουλος, Γιάννης Μπαχούρος |
Άθλημα ξιφασκίας, Πελόπιο 1955 |
Το 1958 τα παλικάρια της 8ης Γυμνασίου, Τάκης Τσουραπάς, Τάκης Παγιωτόπουλος, Κώστας Ασημακόπουλος |
Χτυποκάρδια στα θρανία
Το Πελόπιο αποτέλεσε το σημείο συνάντησης δεκάδων μαθητών από ολόκληρη την γύρω περιοχή αφού ήταν το μοναδικό χωριό που είχε οχτατάξιο γυμνάσιο.
Στα θραν΄'ια του φιλοξένησε μαθητές από το Σμίλα, το Μπρούμα, τα Ολύμπια, το Στρέφι, το Φλόκα, τον Πλάτανο, την Κατυκανιά, το Λαντζόι, αλλά και από τα ορεινά χωριά τη Δίβρη, το Λάλα, τη Νεμούτα, τις Μηλιές και άλλα.
Πολλοί από αυτούς έμεναν, κατά τη σχολική περίοδο, στο Πελόπιο και οι γονείς τους, τους έστελναν φαγητό με το λεωφορείο.
Στο γυμνάσιο Πελοπίου δίδαξαν κορυφαίοι καθηγητές της εποχής, ενώ οι εκδρομές γίνονταν συνήθως στα γύρω χωριά, όπως το Δρούβα και οι Άγιοι Θεόδωροι [σημερινό Πουρνάρι].
Σχολικό έτος 1955-56 |
Καθηγητές Πελοπίου |
Εκδρομή στη Σκαφιδιά για τις μαθήτριες Πελοπίου |
Εκδρομή στο Ναύπλιο |
Ανάταση, επίκυψη, έκταση, προσοχή!!!
Οι γυμναστικές επιδείξεις και οι χορευτικές εκδηλώσεις ήταν το σήμα κατατεθέν της λήξης κάθε σχολικής περιόδου. Σε αυτές έπαιρναν μέρος πολλοί μαθητές, σε διάφορα αθλήματα.
Το γυμνάσιο Πελοπίου είχε λάβει κατά καιρούς διακρίσεις και πρωτιές συμμετέχοντας σε αγώνες μαζί με άλλα γυμνάσια του νομού.
Περιφερειακοί αγώνες στο στάδιο Πύργου, στις 28/6/1960 |
25η Μαρτίου 1959 |
Δαφνοστεφανωμένοι αθλητές του σχολείου |