Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος Για δεκαετίες ολόκληρες η Μεγάλη Βρετανία, ήταν η παντοκράτειρα του δυτικού κόσμου, με δυνατό θεσ...
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Για δεκαετίες ολόκληρες η Μεγάλη Βρετανία, ήταν η παντοκράτειρα του δυτικού κόσμου, με δυνατό θεσμικό οπλοστάσιο, που άντεχε τους ριπτασμούς του πολιτικού της συστήματος και με δομές στο διάβα των αιώνων, που απέτρεπαν τις εκτροπές του κομματικού συστήματος, πέρα από καθορισμένες κόκκινες γραμμές.
Οι κοινωνικές και οικονομικές της ελίτ, ήταν πάντα ευεπίφορες σε νέες ταλαντούχες και ελπιδοφόρες προσωπικό-τητες. Με ισχυρές αντιστάσεις απέναντι σε εφήμερα πολιτικά πυροτεχνήματα-πρόσωπα, που ενέκλειαν μέσα τους το σπέρμα της διάλυσης. Πάραυτα ω της ειρωνείας, η ισχυρότερη έκφραση αυτού του ορθού και αυτοπροστατευόμενου συστήματος, ο Ντέιβιντ Κάμερον, έκανε το τραγικό λάθος και υπονόμευσε το μέλλον της αυτοκρατορίας, με ένα αψυχολόγητο και επιπόλαιο δημοψήφισμα.
Και αντί να προτάξει το ανάστημα ενός μεγάλου ηγέτη απέναντι στις πιέσεις των μαζών, έβαλε τη χώρα του, σε μια απίστευτη εθνική περιπέτεια – τραγωδία ! Αυτές τις μέρες το παρακολουθούμε όλοι αμήχανα, τα πάντα στην Μεγάλη Βρετανία, τίθενται εν αμφιβόλω. Θεσμοί, πολιτικό σύστημα, πνευματική ηγεσία και ελίτ, όλα μα όλα, στον αέρα !
Ειδικά για την Ελλάδα, είναι πρωτόγνωρος ο τρόπος, με τον οποίον οι Βρετανοί αντιπαρατίθενται στα διάφορα διεθνή φόρα ! Το κυρίαρχο ατού της κραταιάς Βρετανίας, η σταθερότητά της και η ορθολογική διαχείριση των πολιτικών της πραγμάτων, έχει πλέον δραματικά απομειωθεί. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο εν είδει καλοπροαίρετου σκώμματος, μπορούμε σαν χώρα να αισθα-νόμαστε καλύτερα, διότι περάσαμε αυτές τις θανατηφόρες ασθένειες νωρίς – με τα οδυνηρά capital controls του Ιάννη Βαροφάκη – και κατορθώσαμε να δούμε έγκαιρα το φως μας, πριν γκρεμισθούν όλα !
Συνειδητοποιήσαμε τι γίνεται όταν οι άρχουσες κοινωνικές ομάδες «τυφλώ-νονται» και προάγουν στην κυβέρνηση, τυχοδιωκτικές ομάδες και κομματικά «μπουλούκια». Και μάθαμε ακόμα τον δηλητηριώδη ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εμποτίζοντας καθημερινά την κοινωνία, με φανταστικές συνωμοσίες και άλλα συναφή εξωπραγματικά σενάρια ! Με κεντρικό πυρήνα πάντα το ψέμα.
Ωστόσο έχουμε με τους δυστυχείς σήμερα Βρετανούς, που βαίνουν στο οδυνηρό Brexit και μια μεγάλη διαφορά. Δεν μας αποπροσανατολίζουν οι μεγάλες «τούμπες» και κυβιστήσεις, τις έχουμε σαν δεδομένο δομικό κομμάτι, του κομματικού μας συστήματος και έτσι γνωρίζουμε βαθιά μέσα μας, πως το «όχι» του ελληνικού δημοψηφίσματος, τις επόμενες μέρες ήταν «ναι» ! Λειτουργεί βλέπετε το μεσογειακό και προσαρμοστικό DNA μας, με το παρεπόμενο προηγμένο του ένστικτο επιβίωσης, που μας εξωθεί στην διόρθωση του λάθους, την επιβαλλόμενη στιγμή.
Για τους Άγγλους όμως που κάνουν τα αντίστοιχα λάθη με εμάς, δεν υπάρχει η αντίστοιχη προσαρμοστικότητα, στην λογική της αναγκαιότητας. Σήμερα υπάρχουν υψηλού κύρους Βρετανοί πολιτικοί, που αναγνωρίζουν το ολέθριο λάθος του brexit και συμφωνούν, πως θα ήταν προτιμότερο ένα δεύτερο διορθωτικό δημοψήφισμα, από το οδυνηρό αμέθοδο brexit, αλλά εμμένουν τελικά στο σημερινό ανεπιθύμητο status των πραγμάτων – να μην αλλάξει δηλαδή το brexit- για να μην θιγεί το κύρος του Βρετανικού Κοινοβουλίου και να μείνει σεβαστή έως τέλους «η γνώμη» του βρετανικού λαού !
Είναι αναμφίβολα άπρεπο και αναντίστοιχο με το ηθικό κύρος της Βρετανίας, αυτό που διαδραματίζεται στην «γηραιά αλβιώνα». Μιας μεγάλης χώρας με πελώρια ιστορική, πολι-τισμική παράδοση – μήτρα της βιομηχανικής επανάστασης – με μια εκ των μεγαλυτέρων οικονομιών, αλλά και με ένα ισχυρό θεσμικό οπλοστάσιο.
Με αυτή την έννοια και συγκριτικά πάντα, μπορούμε στην Ελλάδα το βράδυ κάνοντας ταμείο, να λέμε ότι είμαστε ανεκτά και ότι αλλού υπάρχουν και χειρότερα…
Από την άλλη ωστόσο, η βρετανική τραγωδία, αναδεικνύει τα συστημικά ελλείμματα της δύσης, που σε δεδομένη στιγμή, την «τρύπησε» νοερά ο εθνολαϊκισμός και επέφερε τα συντριπτικά θανατηφόρα αποτελέσματά του.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
