Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος Την ώρα που αρκετοί έλληνες συμβιβάζονταν με το θλιβερό καθεστώς της κυβερνητικής ανομίας των Αθην...
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Την ώρα που αρκετοί έλληνες συμβιβάζονταν με το θλιβερό καθεστώς της κυβερνητικής ανομίας των Αθηνών (1967-1974) για να διαφυλάξουν την ακαδημαϊκή, κοινωνική και επαγγελματική τους ανέλιξη, αρκετά ελληνόπουλα πλάι σε φλογερούς δημοκράτες, οργάνωναν σθεναρά – αναλαμβάνοντας και το αντίστοιχο προσωπικό κόστος- αντίσταση κατά της επτάχρονης πολιτικής μας τυραννίας. Το ευγενές ιδεώδες της δημοκρατίας και της πολιτικής αξιοπρέπειας κόντρα στο ρεύμα της υποταγής, τα υποκινούσε να αντισταθούν και να μη σκύψουν δουλικά το κεφάλι στα κελεύσματα της πολιτικής ανελευθερίας.
Σ΄ αυτά τα εμπνευσμένα παιδιά, που έδωσαν δυναμικά το παρόν με πολυεπίεδο αγώνα κατά της δικτατορίας ανήκει και ο αοίδιμος βουλευτής μας Βασίλης Παπαδόπουλος. Για αυτό εξάλλου συνελήφθη και φυλακίστηκε από τους ηρακλειδείς της πολιτικής μας εκτροπής. Ο Βασίλης Παπαδόπουλος είδε το φως της ζωής στη Βουλιαγμένη της Ηλείας το 1940. Από νεαρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον και ζήλο για τα πολιτικά μας πράγματα.
Σε τούτο κατέτεινε ο φυσικός του προικισμός για την τέχνη της πολιτικής, το υψηλό δέλεαρ της κοινωνικής προσφοράς, αλλά και το έντονο πολιτικό περιβάλλον της αγαπημένης μας Ηλείας, που με τις ισχυρές επιδράσεις του πάντοτε έδινε την ευκαιρία για να αναφυούν πολιτικές προσωπικότητες. Δεν είναι τυχαίο έτσι ότι ό Βασίλης Παπαδόπουλος μόλις αποπεράτωσε τις σπουδές του, δραστηριοποιήθηκε στο πολιτικό περιβάλλον ενός ευγενούς ευπατρίδη της πολιτικής μας ζωής, του αοίδιμου βουλευτή ιατρού Αντωνίου Πετραλιά, που μεταξύ άλλων είχε διατελέσει και πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές ο εκ βουλιαγμένης Ηλείος πολιτικός, εισήχθη στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία.
Έχοντας όμως διευρυμένους ακαδημαϊκούς ορίζοντες δεν έμεινε εκεί. Τελείωσε έτσι ακόμα την Φιλοσοφική και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποκτώντας ένα στέρεο θεωρητικό υπόβαθρο που θα αποτελούσε τη βάση της μετέπειτα ακαδημαϊκής του σταδιοδρομίας. Αργότερα και αφού εμβόλιμα είχε παρακολουθήσει και σεμινάρια διδακτικής, εξελέγη καθηγητής της ιστορίας της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης στην παιδαγωγική Ακαδημία, όπου και δίδαξε για αρκετό χρονικό διάστημα.
Πάραυτα τον κέρδισε η νομική οπότε και άσκησε μαχόμενη δικηγορία. Με την κατάρρευση της δικτατορίας και τη μετάβαση στη δημοκρατική ομαλότητα ο Βασίλης Παπαδόπουλος ανέπτυξε στενή συνεργασία με τον αοίδιμο Ανδρέα Παπανδρέου και αποτέλεσε από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Κατέλαβε για πρώτη φορά βουλευτική έδρα στην Ηλεία με το ΠΑΣΟΚ το 1977, λαμβάνοντας μάλιστα τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων του ψηφοδελτίου.
Με την σκέπη του ιδίου πολιτικού σχηματισμού επανεξελέγη τον Ιούνιο του 1989 και το Νοέμβριο του 1990. Παράλληλα με την κοινοβουλευτική του παρουσία ο Βασίλης Παπαδόπουλος δραστηριοποιήθηκε και στο φάσμα της τοπικής Αυτοδιοίκησης. Χρημάτισε έτσι Νομάρχης Πειραιά κατά την περίοδο (1982-1984). Κατά το χρονικό διάστημα (1984-1989) διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Άνθρωπος με πλατιά ματιά στην κοπιώδη πνευματική πορεία των Ελλήνων, αλλά και με βαθύτατα καλλιεργημένο πολιτιστικό ήθος υπήρξε λάτρης της Ιδέας της Ορθοδοξίας, την οποίαν υποστήριξε από κάθε έπαλξη της παρουσίας του.
Προς αυτή την κατεύθυνση με καθαρά προσωπικές του ενέργειες δρομολόγησε την πρωτοβουλία – της οποίας άλλωστε υπήρξε και πρόεδρος- για την παγκόσμια ενότητα της ορθοδοξίας. Στο κοινωνικό πεδίο τώρα οραματίστηκε μια παγκόσμιου βεληνεκούς Πανηλειακή Συνομοσπονδία, που θα ένωνε πολιτισμικά τους απανταχού Ηλείους και ίδρυσε την ΠΑΣΕΣΗ, της οποίας για μακρό χρονικό διάστημα υπήρξε πρόεδρος. Πρόεδρος επίσης υπήρξε της Πανηλειακής Ομοσπονδίας Αμερικής και Καναδά.
Ο Βασίλης Παπαδόπουλος ως εξέχουσα ακαδημαϊκή φυσιογνωμία είχε σπουδαίο συγγραφικό έργο, ιδίως κοινωνικού και πολιτικού περιεχομένου. Δημοσίευσες άρθρα, δοκίμια και ιστορικά μελετήματα στα οποία ξεχωρίζει η σπουδαία γλωσσική του αγωγή και παιδεία. Ομιλούσε αγγλικά. Ο αείμνηστος Ηλείος πολιτικός, ως άνθρωπος υπήρξε πολύ ευγενής και ζεστός. Κόμιζε τα σπέρματα μιας λαμπρής και επίζηλης παιδείας που τον καθιστούσε αγαπητό, εκπέμποντας ακτινοβολία.
Κτυπημένος ύπουλα από την επάρατη νόσο την οποία όμως αντιμετώπισε με ψυχραιμία στωικού φιλοσόφου και καρτερία μάρτυρα της χριστιανοσύνης, εκδήμησε το καλοκαίρι του 1992. Ο θάνατός του συγκίνησε ολόκληρο τον ηλειακό λαό, που πένθησε με οδύνη για τον άδικο και τόσο πρόωρο χαμό, ενός άξιου τέκνου του.
Το παρόν κείμενο και οι φωτογραφίες του αοίδιμου Ηλείου πολιτικού Βασίλη Παπαδόπουλου, είναι απόσπασμα από το κυκλοφορούν βιβλίο μας – Βιβλιοπωλείο «ΠΑΝΟΡΑΜΑ», Αμαλιάδος – «Οι Πολιτικοί άνδρες της Ηλείας» και υπάγονται σε πνευματικά δικαιώματα.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr