Το ήμισυ της Τουρκίας λατρεύει τον Ερντογάν και το άλλο μισό τον σιχαίνεται Η Τουρκία αναμφισβήτητα μετασχηματίστηκε από το αποτυχ...
Το ήμισυ της Τουρκίας λατρεύει τον Ερντογάν και το άλλο μισό τον σιχαίνεται
Η Τουρκία αναμφισβήτητα μετασχηματίστηκε από το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου. Η αντιπολίτευση έχει γίνει βλασφημία. Όσοι αρνούνται να τον υποστηρίξουν είναι αντι-Τούρκοι και αντι-Μουσουλμάνοι και επομένως εχθροί του κράτους. Πρόκειται για τρομερά νέα για την δημοκρατία της Τουρκίας, η οποία χρειάζεται μια υγιή αντιπολίτευση για να επιβιώσει.Αν και το πραξικόπημα απεφεύχθη μέσα σε λίγες ώρες, η επακόλουθη εκκαθάριση των εικαζόμενων ως συνωμοτών γκιουλενιστών μεταμορφώθηκε σε κυνήγι μαγισσών που συνεχίζεται ως σήμερα και έχει διευρυνθεί ώστε να περιλαμβάνει όλους τους αντιπάλους του Ερντογάν: Φιλελεύθερους, Αριστερούς, Κούρδους εθνικιστές και όποιον άλλον αψηφούσε τον Ερντογάν.
Το πρόβλημα με τον ερντογανισμό, είναι ότι παρ' όλο που το ήμισυ της Τουρκίας λατρεύει τον Ερντογάν, το άλλο μισό τον σιχαίνεται. Εφόσον ο ερντογανισμός απονομιμοποιεί όλη την αντιπολίτευση, 40 εκατομμύρια εκ των 80 εκατομμυρίων κατοίκων της Τουρκίας παραμένουν εκτός. Αυτή είναι μια συνταγή για κοινωνική αναταραχή στην Τουρκία που δεν εμφανίστηκε ξανά μετά τα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν ακροαριστερές και ακροδεξιές ομάδες πολέμησαν μια μάχη σαν εμφύλιο πόλεμο στους δρόμους. Με λίγα λόγια, ο ερντογανισμός έχει θέσει την τουρκική δημοκρατία σε μια πορεία προς την αυτοκαταστροφή και δεν φαίνεται να υπάρχει έξοδος.Η Δύση και ο Ισλαμικός κόσμος βρίσκονται αντιμέτωποι μεταξύ τους και οι Μουσουλμάνοι απαιτούν ηγέτη για τη νίκη.
Από την απόπειρα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, ο Ερντογάν έχει τοποθετήσει τον εαυτό του ως εκείνον τον ηγέτη -και ιδιαίτερα μετά τη νίκη στο δημοψήφισμα στις 16 Απριλίου 2017. Αυτή η ημερομηνία αποτέλεσε ένα αδιαμφισβήτητο ορόσημο στην τουρκική ιστορία -μια [ημερομηνία] στην οποία μια νέα ιδεολογία, ο ερντογανισμός, κυριάρχησε στο πολιτικό τοπίο.Όσον αφορά τους Δεξιούς και Ισλαμιστές υποστηρικτές του Ερντογάν, η απόπειρα πραξικοπήματος δεν ήταν μόνο μια εγχώρια επίθεση, αλλά και συνωμοσία από μηχανορραφούντες «ξένους συμμάχους» [που στοχεύουν] να ανατρέψουν τον Ερντογάν μέσω των ιθαγενών πληρεξούσιων.
Οι υποστηρικτές του επιμένουν ότι ήταν απλώς η τελευταία από μια σειρά από ιστορικές επιθέσεις που η Δύση έχει ξεκινήσει ενάντια στο τουρκικό έθνος και την umma , εκτεινόμενη πίσω στην εποχή των Σταυροφοριών. Σύμφωνα με αυτή την γραμμή σκέψης, με το να εστιάζουν ταυτόχρονα τον Ερντογάν και το τουρκικό κράτος, αυτά τα κακά ξένα συμφέροντα συνδέουν αναπόσπαστα το μέλλον της χώρας με την τύχη του ηγέτη: Χωρίς τον Ερντογάν, η Τουρκία δεν μπορεί να γίνει ένα μεγάλο έθνος και πάλι, ούτε να εκπληρώσει την ιστορική της αποστολή να αποκαταστήσει την αξιοπρέπεια της umma. Ως εκ τούτου, στα μάτια των υποστηρικτών του, η απάντηση του Ερντογάν στο πραξικόπημα -να γίνει πιο αυταρχικός και να φυλακίζει διαφωνούντες δημοσιογράφους- είναι δικαιολογημένη.
Η Τουρκία δεν μπορεί να είναι μεγάλη δύναμη χωρίς αυτόν, και τα παράπονα των Μουσουλμάνων δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν εν τη απουσία του˙ όσοι δεν υποστηρίζουν τον Ερντογάν δεν μπορούν να είναι ούτε καλοί Τούρκοι ούτε καλοί Μουσουλμάνοι. Επομένως, η καταπίεση τούς αξίζει. Το πολιτικό Ισλάμ , ο αυταρχισμός και ο τουρκικός εθνικισμός είναι πλέον αναπόσπαστα κομμάτια του ερντογανισμού.
premium.paratiritis.gr
