Το επιβλητικό πυργόσπιτο «παντρεύει» επιδέξια ανατολίτικες επιρροές με τα τοπικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, σε ένα αυθεντικό σύνολο που συ...
Με φόντο τη σκούρα μπλε θάλασσα της Λαμπινούς, το επιβλητικό πυργόσπιτο που κάποτε χρησίμευε για την παραγωγή μεταξιού, σήμερα αποτελεί την εξοχική κατοικία μιας οικογένειας από την Θεσσαλονίκη. Η αρχιτέκτων Κατερίνα Τσιγαρίδα θέλησε να το αποκαταστήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ψηλό, με χοντρούς πέτρινους τοίχους, φέρνει έντονα οχυρωματικά στοιχεία, υπερυψωμένη είσοδο, πολεμίστρες, μικρά παράθυρα με σιδεριές στον όροφο και ζεματίστρα με την οποία έχυναν βραστό λάδι στους εκάστοτε εχθρούς.
Πρέπει να σκύψεις για να διαβείς τη βαριά ξύλινη πόρτα με την αμπάρα, που έχει χαραγμένη τη χρονολογία 1846. Στο εσωτερικό προβάλλει το άνετο καθιστικό με την τραπεζαρία και την κουζίνα, μια ξύλινη σκάλα φέρνει στο μεσοπάτωμα –που ήταν κάποτε χειμερινός χώρος διαμονής- ενώ το τελευταίο πάτωμα, φωτεινό και δροσερό, το ονόμαζαν καλοκαιρινό.
Αυτός ο ενιαίος χώρος με ταβάνι από χοντρά δοκάρια καστανιάς, εσοχές στους τοίχους και μια σειρά από ψηλά θολωτά παράθυρα, τους καλοκαιρινούς μήνες ήταν το βασίλειο της παραγωγής και της επεξεργασίας μεταξιού.