"Θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να φύγει η πετρελαιοκηλίδα". Οι κίνδυνοι για τον άνθρωπο είναι πολλοί και δεν θα φύγουν άμεσ...
"Θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να φύγει η πετρελαιοκηλίδα". Οι κίνδυνοι για τον άνθρωπο είναι πολλοί και δεν θα φύγουν άμεσα, τονίζουν ειδικοί των οργανισμών Greenpeace και WWF.
Οι παραλίες σε Σαλαμίνα, Φάληρο, Αλιμο, Ελληνικό, Γλυφάδα απαγορευτικές για τους ανθρώπους, ενώ έντονοι οι φόβοι για τις τοξικές ουσίες που μπορεί να περάσουν μέσα από την τροφική αλυσίδα στον άνθρωπο. Θαλάσσιοι οργανισμοί και θαλασσοπούλια «καίγονται» και πεθαίνουν από ασφυξία από το μαζούτ, ενώ η χημική σύσταση των νερών καθιστά απαγορευτική τη θάλασσα για τον άνθρωπο. Αυτό αναφέρει ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος εκστρατειών της Greenpeace μιλώντας για τη σοβαρή ρύπανση που προκάλεσε στις ακτές της Αττικής η βύθιση του μικρού δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ».
«Εξαιτίας του γεγονότος ότι η ρύπανση έχει μετατοπιστεί σε παραλίες της Αττικής, υπάρχει ο κίνδυνος να ξεχαστεί η Σαλαμίνα, όπου το πρόβλημα παρατηρείται σε 1,5χλμ ακτογραμμής» επισημαίνει ο κ. Ιμπραήμ. «Αναμφισβήτητα η μόλυνση επιφέρει ένα πλήγμα στον τουρισμό αυτή την περίοδο […] από τη στιγμή που ολοκληρωθούν οι καθαρισμοί και γίνει μία συστηματική παρατήρηση των βιολογικών και χημικών δεικτών των υδάτων και των ακτών, του χρόνου έχουμε τη δυνατότητα να μην αντιμετωπίζουμε άμεσο πρόβλημα».
Για τον κ. Ιμπραήμ μείζον ζήτημα αποτελεί η διαφάνεια, η παρακολούθηση, η πληροφόρηση και η συστηματική συνέχιση των ερευνών μετά την πλήρη απορρύπανση του οικοσυστήματος, αλλά και η απόδοση των ευθυνών για την οικολογική καταστροφή στη λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει». Καταλήγοντας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις επικείμενες εξορύξεις πετρελαίου στο Ιόνιο, λέγοντας «το θέμα δεν είναι αν θα υπάρξει νέο δυστύχημα αλλά πότε».
«Η πλήρης αποκατάσταση του οικοσυστήματος από την πετρελαιορύπανση απαιτεί πολλά χρόνια», αναφέρει ο Γιώργος Παξιμάδης, υπεύθυνος θαλάσσιων ερευνών του WWF. Όπως τονίζει, «οι τοξικές επιπτώσεις τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το οικοσύστημα είναι άμεσες, αλλά και χρόνιες. Παρατηρείται θάνατος από ασφυξία θαλάσσιων οργανισμών της χλωρίδας και της πανίδας, παρεμπόδιση της ανάπτυξης και της αναπαραγωγής τους, αλλαγή φυσιολογίας και συμπεριφοράς».
Και συνεχίζει: «Μέσω της βιοσυσσώρευσης τοξικές ουσίες περνάνε μέσω της διατροφικής αλυσίδας και στον άνθρωπο. Επιπλέον, παρατηρείται εποίκιση του οικοσυστήματος από είδη ξενιστές, ενώ προκαλείται μία σοβαρή ανισορροπία». Όσον αφορά τον άνθρωπο, η ρύπανση επηρεάζει οποιαδήποτε παράκτια δραστηριότητα, σύμφωνα με τον κ. Παξιμάδη.
www.nou-pou.gr
