Τον Μάιο του 1973 το στρατιωτικό καθεστώς καταστέλλει στη γέννησή του απόπειρα αντιδικτατορικού κινήματος στους κόλπους του Πολεμικού...
Τον Μάιο του 1973 το στρατιωτικό καθεστώς καταστέλλει στη γέννησή του απόπειρα αντιδικτατορικού κινήματος στους κόλπους του Πολεμικού Ναυτικού. Δεκάδες αξιωματικοί συλλαμβάνονται, ενώ το αντιτορπιλικό "Βέλος" καταφεύγει στην Ιταλία.
Οι συνωμοτικές αντιδικτατορικές κινήσεις, στους κόλπους του Πολεμικού Ναυτικού ξεκινούν από τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας, χωρίς ποτέ να πάρουν συγκεκριμένη μορφή, επικίνδυνη για το καθεστώς. Μεγαλύτερη κινητικότητα εμφανίζεται από τα τέλη του 1972 και στους πρώτους μήνες του 1973 ολοκληρώνεται ένα σχέδιο κινήματος, που βασίζεται στη κατάληψη του Ναυστάθμου της Σαλαμίνας και στην κινητοποίηση ολόκληρου του στόλου [χωρίς τη συμμετοχή του στρατού και της αεροπορίας, όπου τα αντιδικτατορικά ερείσματα ήταν ελάχιστα]. Ως ημέρα εκδήλωσης του εγχειρήματος ορίζεται η 23η Μαΐου. Προηγουμένως έχουν γίνει διαβουλεύσεις με τον αυτοεξόριστο Κ. Καραμανλή [που διατηρεί ισχυρές επιφυλάξεις για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος και για τις συνέπειες που μπορούσε να έχει η αποτυχία του], καθώς και με τον επίσης αυτοεξόριστο Κωνσταντίνο [που συναινεί στο κίνημα].
Σημειώνεται ότι κατά τις κρίσιμες αυτές στιγμές, οι οργανωτές του αντιδικτατορικού κινήματος επιδεικνύουν ανεξήγητη αδράνεια και -ενώ ήταν γνωστό ότι προδόθηκαν και ότι επομ΄νως επίκειται η σύλληψή τους- δεν αντιδρούν και προχωρούν απλώς στην αναστολή του όλου εγχειρήματος. Γράφτηκε ότι αν εκείνη τη στιγμή αναλάμβαναν την πρωτοβουλία να διατάξουν την αναχώρηση του στόλου από τον Ναύσταθμο [πριν καταφθάσουν εκεί οι πιστές στο καθεστώς δυνάμεις], οι εξελίξεις θα ήταν απρόβλεπτες.
Μοναδική εξαίρεση άμεσης αντίδρασης εκδηλώνεται στο αντιτορπιλικό "Βέλος", ο κυβερνήτης του οποίου αποσπάται στις 25 Μαΐου από τη συμμαχική μοίρα [συμμετείχε σε άσκηση του ΝΑΤΟ] και κατευθύνεται στην Ιταλία, όπου τόσο αυτός όσο και οι αξιωματικοί του ζητούν πολιτικό άσυλο.
