Στο χωριό Bubli στη μακρινή Ινδία το μεσημεριανό φαγητό δεν είναι δεδομένο για τους κατοίκους. Οι γυναίκες για την προετοιμασία του αναγ...
Στο χωριό Bubli στη μακρινή Ινδία το μεσημεριανό φαγητό δεν είναι δεδομένο για τους κατοίκους. Οι γυναίκες για την προετοιμασία του αναγκάζονται να κάνουν κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που οι περισσότεροι έχουμε στο μυαλό μας. Εξαιτίας της έλλειψης φυσικού αερίου πρέπει να ταξιδέψουν χιλιόμετρα προκειμένου να συγκεντρώσουν καυσόξυλα και όλα τα υπόλοιπα απαραίτητα υλικά για να κάνουν πράξη το καθημερινό μαγείρεμα.
Η μέρα τους ξεκινά στις 5 το πρωί όταν ακόμα δεν έχει ξημερώσει κι ενώ η υπόλοιπη οικογένεια κοιμάται. Περπατούν περίπου τέσσερα χιλιόμετρα για να φτάσουν στον πιο κοντινό λόφο προκειμένου να μαζέψουν καυσόξυλα, ενώ ώρες μετά επιστρέφουν πίσω προκειμένου να αρχίσουν να μαγειρεύουν για την οικογένεια. Τι συμβαίνει όμως με το νερό; Και γι′ αυτό χρειάζεται να περπατήσουν ώρες.
Έτσι ζουν οι περισσότερες γυναίκες στο Bubli, όπου τα περισσότερα νοικοκυριά δεν έχουν σύνδεση με το φυσικό αέριο. Το ταξίδι για το νερό και την τροφή είναι η καθημερινότητα των ανθρώπων στο χωριό της Ινδίας καθ′ όλη τη διάρκεια του έτους, ενώ η κούραση την οποία υφίστανται οι γυναίκες από μικρές, η μεταφορά υψηλού φορτίου και ο λίγος χρόνος για ξεκούραση επιδρούν σημαντικά στην υγεία τους. Τα ξύλα που κουβαλά μια γυναίκα καθημερινά ζυγίζουν περίπου 8 με 10 κιλά. Η ποσότητα και το βάρος εξαρτώνται από το μέγεθος της οικογένειας. Εάν η οικογένεια της τυγχάνει να έχει στην κατοχή της και κάποιο ζώο, τότε μπορεί να το χρησιμοποιήσει και το φορτίο μειώνεται.
Η διάρκεια του ταξιδιού εξαρτάται από την εποχή, τον αριθμό των μελών της οικογένειας και τα υλικά που έχει στη διάθεσή της για την άντληση του νερού. Μόλις εκείνες επιστρέψουν, ετοιμάζουν το φαγητό, πλένουν τα χρησιμοποιημένα σκεύη εξαντλώντας το αποθηκευμένο νερό και η διαδρομή ξεκινά από την αρχή. Το καλοκαίρι τα χιλιόμετρα που έχει να διανύσει μια γυναίκα για να φτάσει στο μοναδικό πηγάδι της περιοχής είναι περισσότερα καθώς και ο αριθμός των ταξιδιών αυξάνεται αλλά και οι άνθρωποι όπως και τα ζώα καταναλώνουν περισσότερο νερό. Στο Bubli υπάρχει μόνο ένα πηγάδι και μόλις το απόθεμα εκεί εξαντληθεί, οι κάτοικοι συγκεντρώνουν χρήματα για να φτάσει νερό στο χωριό τους με δεξαμενόπλοια.
Κι αυτό όμως γίνεται σπάνια. Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Οι γυναίκες όσο μεγαλώνουν εμφανίζουν όλο και περισσότερα προβλήματα υγείας, κάτι που φυσικά επηρεάζει την ποιότητα της ζωής τους, ακόμα κι αν καταφέρουν να ζήσουν μέχρι τα γεράματα. Η συστηματική κάμψη για τη μεταφορά των ξύλων όπως και το υψηλό φορτίο επηρεάζουν τα εσωτερικά τους όργανα ενώ συχνά είναι και τα μυοσκελετικά προβλήματα.
Σημειώνεται ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων οι σύζυγοι των εν λόγω γυναικών έχουν προσωρινά μετακομίσει στις γύρω περιοχές προκειμένου να εργαστούν και να βγάλουν τα απαραίτητα χρήματα για την οικογένειά τους.
*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην ινδική έκδοση της HuffPost και μέρος του μεταφράστηκε στα ελληνικά
www.huffingtonpost.gr
