Η Ανδραβίδα ήταν από τα Βυζαντινά χρόνια μια σημαντικότατη πόλη της Πελοποννήσου. Για τον λόγο αυτό ο Γοδεφρείδος Α' Βελλεαρδουίνος,...
Η Ανδραβίδα ήταν από τα Βυζαντινά χρόνια μια σημαντικότατη πόλη της Πελοποννήσου. Για τον λόγο αυτό ο Γοδεφρείδος Α' Βελλεαρδουίνος, αφού την κατέλαβε, την έκανε πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας.
Τρεις ναοί στόλιζαν τη νέα πρωτεύουσα: η Αγία Σοφία, ο Άγιος Στέφανος και ο Άγιος Ιάκωβος, το ταφικό παρεκκλήσι των Βελλεαρδουίνων.
Σήμερα, τα ίχνη της μεσαιωνικής πόλης έχουν χαθεί και μόνο ο ναός της Αγίας Σοφίας έμεινε για να θυμίζει το παλιό της μεγαλείο.
Η εκκλησία κτίστηκε τον 13ο αιώνα από Δομινικανούς καθολικούς μοναχούς, που είχαν εγκατασταθεί στο νέο κρατίδιο. Από τον ναό αυτό με μήκος που ξεπερνούσε τα 45 μέτρα, σήμερα σώζεται μόνο το ιερό. Η Αγία Σοφία κατασκευάστηκε σύμφωνα με τους κανόνες της γοτθικής αρχιτεκτονικής, με οξυκόρυφα τόξα στους θόλους και τα ανοίγματα.
Η εκκλησία ήταν φτιαγμένη από πωρόλιθο, όμως οι κτίστες πρόσθεσαν στην τοιχοποιία κομμάτια από παλαιότερα κτίσματα -Αρχαία ή βυζαντινά. Ισχυροί κάθετοι τοίχοι στήριζαν εξωτερικά το μεγάλο αυτό κτήριο. Στο μεγαλόπρεπο εσωτερικό τα σταυροβόλια της οροφής τραβούσαν το βλέμμα των πιστών.
Ήξερες ότι...
ο ναός της Αγίας Σοφίας δεν ήταν μόνο χώρος λατρείας, αλλά εδώ συνεδρίαζε η "Μεγάλη Κούρτη", δηλαδή ο πρίγκιπας, οι βαρόνοι και οι ντόπιοι ηγεμόνες που συζητούσαν υποθέσεις του Πριγκιπάτου.
