Καθρέπτης του πολιτισμού μιας κοινωνίας είναι η συμπεριφορά της προς τους ηλικιωμένους και ο σεβασμός των δημοκρατικών τους αρχών προϋποθ...
Καθρέπτης του πολιτισμού μιας κοινωνίας είναι η συμπεριφορά της προς τους ηλικιωμένους και ο σεβασμός των δημοκρατικών τους αρχών προϋποθέτει φροντίδα, ανεκτικότητα και ευρύτητα πνεύματος. Ο πολιτισμός μας είναι υποχρεωμένος να στηρίζει τους ηλικιωμένους, να τιμά την εμπειρία και την σοφία τους.
Δυστυχώς, όμως, για τους κατοίκους της Κοινότητας Αετοράχης που ανήκει στον δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, αφού όπως οι ίδιοι καταγγέλλουν έχουν αφεθεί στη μοίρα τους από την δημοτική αρχή του Ναμπίλ Μοράντ. Μια δημοτική αρχή η οποία αρνείται να δει την θλίψη τους, την ανημποριά που φέρνουν τα χρόνια, το αίσθημα της εγκατάλειψης που βιώνουν, την απέραντη μοναξιά τους.
Ένα πανέμορφο μικρό χωριό, πάνω από την λίμνη του Φράγματος Πηνειού, με αδιάβατους δρόμους, με κατολισθήσεις και μια σειρά ακόμη προβλημάτων.
"Μας θυμούνται μόνο προεκλογικά", είπε ένας κάτοικος με την θλίψη να χρωματίζει τα λόγια του. Ένας από τους ελάχιστους νέους που παρέμειναν στο χωριό, αφού όπως λέει ένας ηλικιωμένος, "τι να κάνουν οι νέοι εδώ; Να καθίσουν σ' ένα εγκαταλελειμμένο μέρος;"
Αντιδήμαρχος Αντιπάρου
"Κατάγομαι από την Αετοράχη. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια στο χωριό είναι η πλήρης εγκατάλειψη μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη. Οι δρόμοι, ιδιαίτερα οι αγροτικοί, έχουν αφεθεί στη τύχη τους με αποτέλεσμα να μην επισκευάζονται και τώρα ν' αντιμετωπίζουμε σοβαρότερα προβλήματα, ιδιαίτερα από την μη διάνοιξη χαντακιών αριστερά και δεξιά του δρόμου. Αυτό σημαίνει ότι τα νερά της βροχής να πέφτουν στα χωράφια μας και να έχουμε μεγάλες κατολισθήσεις βόρεια, ανατολικά και δυτικά του χωριού. Και φυσικά όλοι οι άλλοι δρόμοι οι οποίοι οδηγούν στις ιδιοκτησίες όλων των χωριανών έχουν γίνει αδιάβατοι λόγω της βροχόπτωσης και της πλήρους εγκατάλειψης από την δημοτική αρχή.
Αυτή την στιγμή αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερο πρόβλημα γιατί δεν μπορούμε να μεταβούμε καθόλου σε ορισμένες ιδιοκτησίες μας γύρω από το χωριό, είτε γιατί θέλουμε να πάμε στα χωράφια μας να τα δούμε, είτε γιατί θέλουμε να πάμε τα ζώα μας να τα βοσκήσουμε ή να μαζέψουμε τις ελιές. Εδώ έγκειται το μεγαλύτερο πρόβλημα, γιατί πρόσφατα το αντιμετωπίσαμε, ορισμένοι δεν πήγαν καθόλου να μαζέψουν τις ελιές τους.
Είχα ένα προσωπικό βίωμα: Πήγα μ' ένα ξένο τρακτέρ στην ιδιοκτησία μου, μάζευα τις ελιές, έπιασε βροχή και παρέμεινε το τρακτέρ επί δύο ημέρες εγκλωβισμένο μέσα στο χωράφι. Ο δρόμος έγινε αδιάβατος και δεν μπορούσαμε να το μεταφέρουμε στο χωριό. Αναγκάστηκα και πήρα άλλο τρακτέρ, τραβήξαμε και το ευτύχημα ήταν πως δεν σκοτώθηκαν τα παιδιά που ήταν μαζί μου στην προσπάθειά τους να το βγάλουν από τις λάσπες.
Αυτή την εγκατάλειψη βιώνει το χωριό. Το βιώνουν οι κάτοικοι καθημερινά.
Έχουν δημιουργηθεί πάρα πολλά προβλήματα από την πλήρη εγκατάλειψη, η οποία προέρχεται από την ανυπαρξία της τωρινής δημοτικής αρχής αλλά και της προηγούμενης, η οποία δεν επισκεύασε ποτέ κανέναν από τους δρόμους. Κατά επανάληψη έχουμε επικοινωνήσει με την δημοτική αρχή. Η τελευταία φορά ήταν τον Οκτώβριο. Τόσο εγώ, όσο και 7-8 ακόμα άτομα, ανάμεσά τους και δύο πρώην πρόεδροι της κοινότητας, πήγαμε στον δήμο, δεν είδαμε τον δήμαρχο, ενώ μας είπαν ότι θα έρθει, να συναντηθούμε και να κουβεντιάσουμε. Τελικά μας είπαν ότι πήγε στο λιμενικό ταμείο για μια έκτακτη σύσκεψη.
Κουβεντιάσαμε με τον αντιδήμαρχο κο Μυλωνόπουλο και τον κο Σοφιανοπουλο. Ήρθαν εδώ μετά από δύο ημέρες, τους δείξαμε τα προβλήματα, μας είπαν ότι ανατολικά ο δρόμος που οδηγεί στην λίμνη δεν μπορεί να επισκευαστεί διότι έχει πάρα πολλές ζημιές και χρειάζεται πολλά χρήματα. Για τον δυτικό δρόμο ο οποίος οδηγεί και στην εκκλησία της Αγίας Μαρίνας μας είπαν ότι θα το φτιάξουν. Τελικά δεν έφτιαξαν τίποτα.
Έστειλαν πριν μια εβδομάδα ένα γκρέϊντερ κι έστρωσε ένα κομμάτι δρόμου ανατολικά που οδηγεί προς την λίμνη και τίποτε άλλο.
Ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα, το οποίο έχουμε αρκετά χρόνια και παρ' όλες τις παρεμβάσεις μας στη δημοτική αρχή είναι το νερό. Τους καλοκαιρινούς μήνες αλλά και τους χειμερινούς δεν έχουμε νερό. Είτε θα βγαίνει μαύρο, είτε δεν θα έχουμε καθόλου. Δεν επιτρέπεται σε μια περιοχή όπου έχει μια λίμνη με επάρκεια νερού, ένα χωριό που είναι ακριβώς πάνω από την λίμνη, να μην έχει καθόλου νερό. Η μάνα μου είναι 91 χρονών, δεν έχει την δυνατότητα να πηγαίνει πλέον στο πηγάδι να τραβάει νερό. Ήδη της έχω πάρει, και σχεδόν όλο το χωριό έχει προμηθευτεί, βυτία τουλάχιστον ενός τόνου τουλάχιστον να αντιμετωπίζουν κάπως το πρόβλημα της λειψυδρίας, αλλά και πάλι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται διότι οι διακοπές, πολλές φορές, υπερβαίνουν τη μία εβδομάδα.
Αυτό που είχε ειπωθεί παλαιότερα από τον δήμαρχο, ότι κλέβουν το νερό, δεν νομίζω ότι μπορεί να ευσταθεί γιατί η επάρκεια είναι πολύ μεγάλη και δεν πιστεύω ότι άλλος κλέβει νερό. Κι αν αυτό συμβαίνει υπάρχει η δυνατότητα από τον δήμο να το βρει. Ποιος είναι αυτός που το κλέβει; Δεν μπορεί όλοι να την πληρώνουν επειδή ένας ή δύο κλέβουν το νερό. Και τι σημαίνει κλέβω νερό; Δεν το καταλαβαίνω αυτό.
Άλλες τρεις φορές έχω κλείσει ραντεβού με τον δήμαρχο για να τον δω, δυστυχώς ούτε αυτές τις φορές έχω καταφέρει να συναντηθούμε.
Όσο αφορά το δημοτικό σχολείο, ο εκπολιτιστικός σύλλογος που έχει δημιουργηθεί έκανε αίτημα και πήρε την χρήση του με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Από μόνος του ο σύλλογος προσπαθεί να το επισκευάσει. Δόθηκαν κάποια χρήματα από το ΤΑΣ για την επισκευή του ως σεισμόπληκτο, δυστυχώς η άδεια οικοδομής έληξε το 2016. Δόθηκε μια μικρή παράταση αλλά δεν ξέρουμε σήμερα τι γίνεται γιατί δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση για την επισκευή του. Όποιες εργασίες έγιναν ή γίνονται είναι με έξοδα του συλλόγου. Αναμένουμε μόνο την ηλεκτροδότησή του. Αν δεν το ηλεκτροδοτήσει ο δήμος θα το ηλεκτροδοτήσει ο σύλλογος".
πρώην Πρόεδρος
"Ότι είπε ο Γιάννης είμαι καλυμμένος. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν ξέρω τι φταίει. Η δημαρχία φταίει; Η περιφέρεια φταίει; Η πρόεδρος φταίει; Εγώ ξέρω ότι δεν μπορούμε να πάμε στα χωράφια μας.
Είμαι 76 χρονών κι εξαναγκάζομαι όταν με παίρνουν τηλέφωνο να πηγαίνω να τραβάω με το τρακτέρ τα αυτοκίνητα. Κι εδώ, στο ανατολικό μέρος, που λένε ότι ο δρόμος θέλει πολλά λεφτά, υπάρχουν τέσσερα μοτέρ όπου εκεί καλλιεργούν 200 στρέμματα και φέρνουν συνάλλαγμα, αφού ο καθένας κόβει 100 τόνους πιπέρι. Ο δρόμος έχει εγκαταλειφθεί.
Το 2010 πήγαινε εκεί το χαμηλότερο αμάξι και σήμερα δεν πηγαίνει ούτε τρακτέρ και σε ένα χρόνο θα χρειάζεται άρμα αν μείνει έτσι ο δρόμος. Δεν γνωρίζω ποιος φταίει, αυτό που γνωρίζω είναι πως δεν μπορώ να πάω στα χωράφια μου".
κάτοικος
"Τα προβλήματα που ανέφεραν οι προηγούμενοι είναι σωστά. Εγώ έχω να πω ότι το χωριό μας δεν είναι απλώς εγκαταλελειμμένο, είναι πάρα πολύ εγκαταλελειμμένο.
Είναι ένα μικρό χωριό με λίγους κατοίκους μεγαλωμένοι όλοι μας. Ελάχιστοι είναι οι νέοι γιατί, τι να κάνουν να καθίσουν εδώ; Να καθίσουν σε ένα εγκαταλελειμμένο μέρος; Έρχεται κανένας τουρίστας λόγω της λίμνης και γυρίζει πίσω.
Αναγκαστήκαμε κάποιοι και πήραμε γαϊδούρια φέτος για τις ελιές. Εκεί φτάσαμε. Εγώ 77 χρονών άνθρωπος και να πάρω γαϊδούρι. Πενήντα φορές τους τα έχω πει γιατί έχω σχέσεις καλές. Με τον Μάλλιαρη γνωρίζομαι, με τον Μυλωνόπουλο και τον Σοφιαννόπουλο επίσης. Αλλά όλο 'ναι' λένε κι αυτό μας έμεινε".
κάτοικος
"Πλήρη εγκατάλειψη. Παρουσιάζονται μόνο μια φορά προεκλογικά και μετά χάνονται. Η παρουσία τους θα μας βοηθούσε να τους τα πούμε και κατ' ιδίαν. Αλλά δεν έχουν εμφανιστεί καθόλου. Μη πω κι εγώ τα ίδια για τους δρόμους, για το νερό. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια".
κάτοικος
"Όπως είπαν οι συγχωριανοί μου οι δρόμοι δεν κάνουν ούτε για ερπυστριοφόρο. Αυτοί οι δρόμοι, όπως είναι, οδηγούν σε χωράφια θείων μου οι οποίοι έχουν βάλει 2.000 ρίζες ελιές και τα παράτησαν. Πέρυσι τις φύτευσαν και φέτος δεν μπορούμε να τις ποτίσουμε, για τις οποίες χαλάστηκαν κάποια λεφτά. Από αυτά εγώ ζω, από τις ελιές, τα πρόβατα.
Ασχολούμαι με την κτηνοτροφία και δεν μπορώ να πάω τα πρόβατα να φάνε. Πήρα ένα μηχανάκι και φοβάμαι να περάσω τους δρόμους. Αν πέσω με το μηχανάκι ή το τρακτέρ που θα βρω το δίκιο μου; Ο άλλος είναι 60 χρονών άνθρωπος κι αν πέσει τι θα κάνει; Που θα βρει το δίκιο του; Θα πάω στον δήμαρχο και θα μου πει, 'δεν το ήξερες;'".
Αντωνία Βασιλοπούλου
κάτοικος
"Φεύγει ο άνδρας μου πρώτος από το καφενείο και πηγαίνει στο σπίτι να κανονίσει να έχουμε νερό να πιω γιατί έχω δύο κάνει χειρουργεία. Μας έχουν εγκαταλείψει στη μοίρα μας"
 |
| "Φέρανε από κάπου τα μπάζα, με ξύλα κι έπιπλα που είχε το σπίτι, τα έριξαν κι έκλεισαν τον δρόμο κι εμείς τον ανοίξαμε λίγο να περνάμε". |
 |
| Tα νερά της βροχής, δεν έχουν διέξοδο και πλημμυρίζουν τα χωράφια |
 |
| Μεγάλο κομμάτι του χωραφιού έχει εξαφανιστεί από την έντονη βροχόπτωση |
 |
| Ένα από τα τέσσερα μοτέρ που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι δεν μπορούν να φτάσουν στο σημείο λόγω της κατάστασης των δρόμων |
 |
| Το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας στη λίμνη του Φράγματος. Χτίστηκε στα ερείπια παλαιού ναού. Παλαιότερα γίνονταν γάμοι και βαφτίσια, που τώρα έχουν σταματήσει αφού ο δρόμος που οδηγεί στο ναό είναι κατεστραμμένος. |
 |
| Το δημοτικό σχολείο, έχει ανακατασκευαστεί με έξοδα του Εκπολιτιστικού Συλλόγου |
 |
| Οι κάτοικοι ζητούν από τον δήμο να βοηθήσει στην ηλεκτροδότηση του σχολείου |
 |
| Το νέο ξύλινο ταβάνι του σχολείου. Κι αυτό με έξοδα του Εκπολιτιστικού Συλλόγου |
 |
| Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στην είσοδο του χωριού |
