Μία ξαφνική έξαρση του Έλκους Buruli, το οποίο συνήθως εμφανίζεται στη δυτική και κεντρική Αφρική, ξέσπασε στην Αυστραλία, ανησυχώντας ι...
Μία ξαφνική έξαρση του Έλκους Buruli, το οποίο συνήθως εμφανίζεται στη δυτική και κεντρική Αφρική, ξέσπασε στην Αυστραλία, ανησυχώντας ιδιαίτερα τους επιστήμονες. Η μολυσματική ασθένεια έχει σημειώσει μία άνοδο τα τελευταία χρόνια σε διάφορα μέρη της χώρας και ειδικά στην πολιτεία της Βικτώρια. Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα 16 Απριλίου σε ιατρικό περιοδικό της Αυστραλίας, κάνουν λόγο για επιδημία και τονίζουν πως απαιτείται μία «άμεση απάντηση από τους επιστήμονες».
Αναφέρουν επίσης πως η Βικτώρια αντιμετωπίζει μία επιδημία που όλο και χειροτερεύει και «χαρακτηρίζεται από: αύξηση των θυμάτων, μεγαλύτερη “επιθετικότητα” όταν κάποιος βρίσκεται στη φύση καθώς και από μία νόσο που εμφανίζεται και σε νέες γεωγραφικές περιοχές». Το 2016 αναφέρθηκαν 182 περιπτώσεις και σημειώθηκε αύξηση 72%. Τον Νοέμβρη του ίδιου έτους το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά 51% (!) επιπλέον του προηγούμενου ποσοστού και τα συμβάντα άγγιξαν τα 236.
Η περιβαλλοντική πηγή της ασθένειας καθώς και το πώς εξαπλώνεται ανάμεσα στους ανθρώπους παραμένουν ακόμη άγνωστα. Οι περισσότερες περιπτώσεις στην Αφρική σημειώνονταν σε περιοχές κοντά βάλτους ή σε υδάτινα περιβάλλοντα. Αντιθέτως, τα κρούσματα στην Αυστραλία φαίνεται πως προκαλούνται από τσιμπήματα κουνουπιών ή οπόσουμ, σύμφωνα με τον ερευνητή Andres Garchitorena, ο οποίος ειδικεύεται στο έλκος Buruli.
«Στην Αυστραλία φαίνεται πως μιλάμε για επίγεια εξάπλωση, ενώ στην Αφρική για παράδειγμα μεταδίδεται μέσω υδάτινων οικοσυστημάτων», αναφέρει ο Garchitorena στο CNNi. Οι γιατροί προς το παρόν δεν γνωρίζουν γιατί τα κρούσματα αυξάνονται συνεχώς: «Μία πιθανότητα είναι να υπάρχει μία αντίσταση στα αντιβιοτικά». «Είναι αρκετά δύσκολο να σταματήσεις μια ασθένεια όταν δεν ξέρεις καν πως προκαλείται» αναφέρει ο σύμβουλος μολυσματικών ασθενειών, Daniel O’ Brien.
Η έρευνα υποδεικνύει μία ανησυχητική αύξηση των περιστατικών μόλυνσης. Η ύπαρξη της νόσου ήταν γνωστή και δεκαετίες πριν, αφού το πρώτο συμβάν εμφανίστηκε το 1948, η έξαρση αυτή όμως έχει εμφανιστεί κατά τα τελευταία χρόνια. Στην Αυστραλία συγκεκριμένα έχουν σημειωθεί αρκετά περιστατικά από το 2013 και έπειτα, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Οι καταστροφικές συνέπειες για το δέρμα
Το έλκος Buruli είναι μία μολυσματική νόσος που προκαλείται από το μυκητοβακτήριο “ulcerans” και εξελίσσεται σε καταστροφικές για το δέρμα και για τους μαλακούς ιστούς, συνέπειες. Το βακτήριο ανήκει στην ίδια οικογένεια με οργανισμούς που προκαλούν λέπρα και φυματίωση. «Ο τρόπος που δημιουργούνται τα έλκη είναι ο εξής: όταν το βακτήριο βρίσκεται μέσα στο δέρμα του ανθρώπου, πολλαπλασιάζεται και παράγει τοξίνη. Συνήθως επηρεάζεται ο λιπώδης ιστός. Η νόσος τις περισσότερες φορές ξεκινάει με μία ένα μικρό οζίδιο, το οποίο με το πέρασμα του χρόνου, ανοίγει και δημιουργεί ένα έλκος».
Δεν χαρακτηρίζεται ως θανατηφόρα ασθένεια, αν και έχουν σημειωθεί μερικοί θάνατοι, όπως αναφέρει ο Garchitorena. «Υπάρχουν περιπτώσεις που άνθρωποι έχουν πεθάνει, αλλά η πιο συχνή κατάληξη αυτών που δεν τους έχει χορηγηθεί θεραπεία, είναι η αναπηρία: κάποιοι ασθενείς ίσως χρειαστούν ακρωτηριασμό ή χειρουργείο και στο τέλος θα πρέπει να ζήσουν με λειτουργικούς περιορισμούς». Το περασμένο έτος, αναφέρθηκαν 2.206 συμβάντα παγκοσμίως, ενώ το 2016 μόλις 1.920, με την Αυστραλία και τη Νιγηρία να έχουν τα περισσότερα κρούσματα.
Τη στιγμή που ο τρόπος μετάδοσης είναι άγνωστος, δεν υπάρχουν στρατηγικές πρόληψης. Είναι μία θεραπεύσιμη μόλυνση και η θεραπεία της μπορεί να έχει 100% επιτυχία με τη χορήγηση αντιβιοτικών όπως η ριφαμπικίνη και κλαριθρομυκίνη. Όμως, σε περίπτωση που ο ασθενής δεν προβεί άμεσα σε θεραπεία, υπάρχει κίνδυνος για κάποια μελλοντική αναπηρία ή αισθητική παραμόρφωση.
Οι θεραπείες που προσφέρονται αυτή τη στιγμή μπορούν να αποτρέψουν μία χειρουργική επέμβαση κατά 40% όπως δηλώνει ο Δρ. Zlatko Kopecki, αντιπρόεδρος του οργανισμού “Australasian Wound & Tissue Repair Society”. Στο πρώτο στάδιο της ασθένειας περιέχεται ένα ανώδυνο εξόγκωμα ή οίδημα, το οποίο μετατρέπεται σε ένα μεγαλύτερο έλκος εντός τεσσάρων εβδομάδων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προσβάλλει και τα κόκκαλα με αποτέλεσμα την παραμόρφωσή τους, όπως αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Australia's localised flesh-eating bug outbreak, the Buruli ulcer, needs urgent research, and has exposed a major gap in scientific knowledge https://t.co/MVFcA50z1u #UnimelbPursuit @UniMelbMDHS @TheRMH pic.twitter.com/jGeXfUOl9q— University of Melbourne (@unimelb) 15 Απριλίου 2018
Όσον αφορά το ηλικιακό κομμάτι, η νόσος στην Αυστραλία προσβάλλει συνήθως ανθρώπους άνω των 50 ετών, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μεταδίδεται σε νεότερα άτομα. Τα περισσότερα συμβάντα σημειώνονται κατά τη χειμερινή περίοδο.
Μυστηριώδης η αιτία
Η αιτία της έξαρσης στην Αυστραλία παραμένει ένα μυστήριο, όπως αναφέρουν και οι ειδικοί, ειδικά στην πολιτεία της Βικτώρια. Μερικές απόπειρες εξήγησης του φαινομένου κάνουν λόγο για πιθανά αίτια όπως «το τσίμπημα εντόμων, η μόλυνση του περιβάλλοντος ή κάποια πληγή». «Οι κακώσεις συνήθως προκαλούνται σε εκτεθειμένα σημεία του σώματος και φαίνεται πως η ένδυση θα μπορούσε κάπως να αποτρέψει τη μόλυνση» αναφέρουν οι υπεύθυνοι της έρευνας, συμπληρώνοντας πως «πρόσφατες αποδείξεις έδειξαν πως η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο δεν υφίσταται, παρά το γεγονός πως πολλές μολύνσεις θίγουν μέλη της ίδιας οικογένειας».
Ευτυχώς, οι επιστήμονες τονίζουν πως η μόλυνση «φαίνεται να είναι εποχιακή, με μεγαλύτερο ρίσκο να σημειώνεται κατά τους ζεστούς μήνες».
Πληροφορίες από CNNi / Flesh-eating ulcer spreading in Australia, and reasons remain a mystery
CNN.gr
