Με αξιοπρεπή τρόπο επέλεξε να βάλει τέλος στον επίγειο ανθρώπινο βίο του ο 80χρονος Θέμης Τσιρώνης, ένας από τους πιο αξιόλογους λαϊκούς...
Με αξιοπρεπή τρόπο επέλεξε να βάλει τέλος στον επίγειο ανθρώπινο βίο του ο 80χρονος Θέμης Τσιρώνης, ένας από τους πιο αξιόλογους λαϊκούς καλλιτέχνες της χώρας, με ιδιαίτερα ποιοτικό έργο. Ο Θέμης Τσιρώνης εντοπίστηκε χθες το μεσημέρι κρεμασμένος με σκοινί στο δοκάρι της σκεπής του σπιτιού του στον Άγιο Ιωάννη Πύργου από συγχωριανό του, ο οποίος παρά το αρχικό σοκ είχε ειδοποίησε τις αρχές. Λίγο αργότερα διαπιστώθηκε ο θάνατός του, εξέλιξη που όπως φάνηκε στην πορεία ήταν σχεδιασμένη από τον ίδιο τον Θέμη, θυμίζοντας σε αρκετά σημεία την υπόθεση του καθηγητή Δ.Λιαντίνη.
Όπως τόνισαν στην εφ. «Πατρίς» αυτόπτες μάρτυρες, είχε αφήσει τις πόρτες ανοιχτές στο σπίτι και λίγα μέτρα μακρύτερα είχε εναποθέσει ένα σημείωμα, στο οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, έγραφε ότι θέλει να βάλει τέλος στη ζωή του, και παράλληλα εξέφραζε την επιθυμία να παραδοθούν στο χωριό οι πίνακες που είχε φιλοτεχνήσει. Μπορεί σε αρκετούς ανυποψίαστους να φαίνεται παράξενο όλο αυτό, αλλά ο Θέμης Τσιρώνης φαίνεται ότι οδηγήθηκε συνειδητά στην αυτοχειρία. «Δεν μπορούσε να αποδεχτεί τη σωματική κατάρρευση και τη φθορά που επιφέρει ο αδυσώπητος χρόνος και συνειδητά επέλεξε να δώσει τέλος στη ζωή του. Δεν ήξερε πώς (θα αυτοκτονήσω μου έλεγε), αλλά βρήκε τον τρόπο.
Έδεσε μια θηλιά στο ατελιέ του κι αφού πήρε τηλέφωνο τον αγαπημένο του φίλο, το Βασίλη, που τον επισκεπτόταν συχνά τον τελευταίο καιρό, και τον ενημέρωσε για την απόφασή του, έφυγε από τη ζωή έτσι όπως αυτός επέλεξε», ανέφερε σε ανάρτηση στα σόσιαλ μίντια ένα από τα πρόσωπα που τον γνώριζαν και επικοινωνούσαν μαζί του.
Ο Θέμης Τσιρώνης ήταν ένας άνθρωπος του πνεύματος, βαθιά μορφωμένος και διανοούμενος. Αντικομφορμιστής, μοναχικός, με ιδιαίτερη αγάπη στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, το τελευταίο διάστημα είχε σταματήσει να ζωγραφίζει και είχε επιδοθεί στο δικό του συγγραφικό έργο. «Ο αληθινός καλλιτέχνης πρέπει να αποσύρεται αν δεν έχει κάτι άλλο να πει με τα έργα του», είχε πει σε οικεία του πρόσωπα. Ζούσε στον Άγιο Ιωάννη τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στο πατρικό του σπίτι, χωμένο μέσα σε πυκνή βλάστηση και περιτριγυρισμένο από πανύψηλα δέντρα, και πάντοτε είχε έναν καλό λόγο για όλους παρότι δεν ήταν θιασώτης των πολλών κοινωνικών συναναστροφών, σύμφωνα με φιλικά του πρόσωπα.
Οι άγιοι ήρωες της Επανάστασης
Σε κείμενό του που έχει δημοσιευθεί στο διαδίκτυο, ο Θέμης Τσιρώνης περιέγραφε τη σχέση του με τη θρησκεία και την επιρροή της στα έργα του, εξηγώντας τον λόγο που επέλεξε τους ήρωες της Επανάστασης για πρωταγωνιστές στα έργα του, στους απέδιδε ιερή μορφή. «Με μπούσουλα μου τα λόγια του Ρήγα “όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά” κατάφερα να βγω από το λαβύρινθο.
Έπρεπε να βρω καινούργιους αγίους να ζωγραφίσω να γλυτώσω από τις φοβερές εκείνες φυσιογνωμίες, τις φυραμένες από ζωή, τις ξένες στη δική μας ψυχή και την ερωτική πατρίδα μας. Έπρεπε να βρω νέους αγίους. Έλληνες, φωτεινούς, ανθρώπινους, λεβέντες για να τους αφιερώσω μια ανθρώπινη πίστη και πολλά φωτεινά χρώματα. Και τους βρήκα. »Βρήκα τους Αγίους Ήρωές μου, αυτούς που πέθαναν για την υπέρτατη πίστη, την ανθρώπινη ελευθερία την ελευθερία των πουλιών των βράχων, των λουλουδιών. Ήρωες Άγιοι της πιο απίθανης επανάστασης της ιστορίας. Οι Ήρωες του 1821, οι ημίθεοι των Ελληνικών Βουνών.
Μια λοιπόν θρησκεία για τους ανθρώπους της γης η ελευθερία και άγιοί της οι ανά τον κόσμο αγωνιστές της», έγραφε και εξηγούσε το μυστικό που τον τράβηξε στην τέχνη. «Στην τέχνη μόνο βρήκα την ελευθερία να λατρεύω τη ζωή, τον έρωτα, το φως, τον εαυτό μου», έγραφε χαρακτηριστικά.
patrisnews
