Κάποτε στην Ινδία ζούσε μια οικογένεια που την αποτελούσαν ο άντρας, η σύζυγος και ο γιος τους. Οι γονείς ήταν πολύ πλούσιοι, έχοντας πο...
Κάποτε στην Ινδία ζούσε μια οικογένεια που την αποτελούσαν ο άντρας, η σύζυγος και ο γιος τους. Οι γονείς ήταν πολύ πλούσιοι, έχοντας πολλά στρέμματα γης, μεγάλα χρηματικά ποσά και τεράστιες ποσότητες χρυσού και πολύτιμων λίθων.
Όμως, ο γιος τους δεν ήταν πολύ έξυπνος. Οι γονείς, συχνά, ανησυχούσαν τι θα γινόταν όταν πέθαιναν, επειδή ήταν τόσο απλοϊκός που δεν τον θεωρούσαν ικανό να φροντίσει την περιουσία που θα κληρονομούσε.
Μια μέρα, ο πατέρας, σκέφτηκε κάτι: Έδωσε στο γιο του ένα διαμάντι ανεκτίμητης αξίας και του είπε να το κρατάει φυλαγμένο στα ρούχα του και να μη το βγάλει ποτέ μέχρι τον θάνατό του. Μόνο τότε, δηλαδή μετά τον θάνατο του πατέρα του, θα μπορούσε να το βγάλει, να το πουλήσει στην αγορά και να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που θα εξοικονομούσε από την πώληση για να συντηρηθεί. Ο γιος συγκράτησε τα λόγια του πατέρα του και τήρησε την υπόσχεσή του.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν ο πατέρας γέρασε και πέθανε, ενώ λίγα χρόνια αργότερα πέθανε και η μητέρα. Ο νεαρός Ινδός κληρονόμησε όλα τα πλούτη τους. Μέσα στην άγνοιά του, όμως, τα σπατάλησε ανόητα. Πούλησε τα έπιπλα, τα σπίτια, τα χωράφια, τις αποθήκες και όλα τα υπόλοιπα. Πριν ακόμη το καταλάβει βρέθηκε φτωχός, χωρίς ούτε μια δεκάρα και βέβαια χωρίς σπίτι.
Κατέληξε, τελικά, να γίνει επαίτης ζητιανεύοντας για την τροφή του. Μερικές μέρες είχε αρκετή τροφή, ενώ άλλες μέρες δεν είχε καθόλου. Μια μέρα, που βασανιζόταν από την πείνα και την εξάντληση, ξάπλωσε στη μέση του δρόμου, υπερβολικά αδύναμος για να μετακινηθεί.
Τότε, ένας μοναχός που έτυχε να περάσει από τον δρόμο τον είδε ξαπλωμένο στο έδαφος. Ο μοναχός τον πλησίασε προσπαθώντας να τον βοηθήσει όταν ξαφνικά μέσα από τα κουρελιασμένα ρούχα του νεαρού έπεσε ένα εξαίσιο πολύτιμο πετράδι.
«Γιατί ζητιανεύεις για τροφή», ρώτησε απορημένος ο μοναχός, «όταν έχεις αυτό το πολύτιμο πετράδι; Πήγαινε και πούλησέ το και χρησιμοποίησε τα χρήματα για να συντηρηθείς».
Ο νεαρός Ινδός έμεινε βουβός κι έκπληκτος βλέποντας το πολύτιμο πετράδι. Μόνο και μόνο επειδή το είχε ξεχάσει υπέφερε από την φτώχεια, την πείνα και τις ασθένειες.
Όταν ανακάλυψε ότι το πετράδι ήταν πάντα μαζί του, κατάφερε να εξαφανίσει όλα του τα προβλήματα.
