Η έρευνα του επιστημονικού περιοδικού Advances in Atmospheric Sciences που δημοσιεύτηκε την περασμένη Τετάρτη έρχεται να επιβεβαιώσει τη...
Η έρευνα του επιστημονικού περιοδικού Advances in Atmospheric Sciences που δημοσιεύτηκε την περασμένη Τετάρτη έρχεται να επιβεβαιώσει την επιτάχυνση που παρατηρούμε στην κλιματική αλλαγή: το 2018 ήταν η πλέον ζεστή χρονιά για τους ωκεανούς.
Ναι, οι πάγοι λιώνουν με όλο και πιο γρήγορους ρυθμούς. Οι ωκεανοί θερμαίνονται με πολύ ταχύτερους ρυθμούς από ότι αρχικά πιστεύαμε Η ανθρωπότητα κρατά αρχεία για τις ωκεάνιες θερμοκρασίες από το 1958 μέχρι σήμερα.
Το χειρότερο που προκύπτει από την εν λόγω έρευνα; Η αμέσως προηγούμενη πιο ζεστή χρονιά ήταν το 2017. Κάτι που συμβαίνει τα τελευταία πέντε χρόνια, με κάθε νέα χρονιά να παίρνει την σκυτάλη από την προηγούμενη για τις μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Μπορεί να ακούγεται ειδυλλιακό, το γεγονός δηλαδή ότι οι παγωμένοι ωκεανοί μετατρέπονται σιγά σιγά σε θερμαινόμενες πισίνες, είναι όμως τρομακτικά επικίνδυνο.
Τα αέρια που απελευθερώνονται από την καύση ορυκτών καυσίμων δεσμεύουν όλο και περισσότερη θερμότητα πριν εκείνη καταφέρει να περάσει μέσα από την ατμόσφαιρα, κι ένα μεγάλο μέρος από αυτήν την θερμότητα -περίπου το 90%- καταλήγει να αποθηκεύεται στους ωκεανούς. Μάλιστα οι ίδιοι επιστήμονες που δημοσίευσαν την προαναφερθείσα έρευνα κατέληξαν και σε άλλο ένα ανησυχητικό συμπέρασμα: οι ωκεανοί θερμαίνονται με πολύ ταχύτερους ρυθμούς από ότι αρχικά πιστεύαμε. Το γράφημα που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικό.
Γιατί όμως είναι, τελικά, τόσο τρομακτικά όλα αυτά; Η υπερθέρμανση των ωκεανών οδηγεί στο λιώσιμο των πάγων, το οποίο με τη σειρά του κάνει την στάθμη της θάλασσας να ανεβαίνει. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο: όσο λιώνουν οι πάγοι, τόσο μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας των ωκεανών καταλαμβάνεται από νερό. Έτσι και καθώς το τελευταίο έχει την τάση να "αποθηκεύει" περισσότερη θερμότητα επιταχύνει το λιώσιμο των πάγων.
Η κατάσταση, όπως καταλαβαίνεις, θυμίζει "λούπα" και δεν δείχνει καθόλου ευνοϊκή. Μάλιστα δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Όταν οι ωκεανοί ζεσταίνονται, οι άνεμοι τρελαίνονται: ο σούπερ τυφώνας Mangkhut έφτασε σε σημείο να ξεριζώνει προσόψεις από τους ουρανοξύστες του Χονγκ Κονγκ τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Γενικά έχει παρατηρηθεί ότι οι οι τυφώνες πια έχουν μεγαλύτερη ένταση, φέρνουν μαζί τους μεγαλύτερες ποσότητες βροχής και διαρκούν περισσότερο, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα με πλημμύρες για τις παράκτιες περιοχές που έχουν την ατυχία να χτυπηθούν από αυτούς.
Αν τώρα πιστεύεις ότι κάπου εδώ τελειώνουν οι επιπτώσεις από την υπερθέρμανση των ωκεανών δυστυχώς κακώς το ελπίζεις. Καθώς τα νερά ζεσταίνονται οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, οι οποίοι αποτελούν την ραχοκοκκαλιά των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Ουσιαστικά καταστρέφονται σιγά σιγά, μέχρι κάποια στιγμή στο μέλλον τα κοράλλια να βρουν άσχημο τέλος.
Ίσως ο θάνατος να μην είναι τόσο μακριά. Ποιος νοιάζεται όμως για το τι θα πάθουν κάποια κοράλλια εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από εδώ; Περίπου 3 δισ. άνθρωποι είναι η απάντηση, αφού τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού της Γης εξαρτάται από τα θαλάσσια οικοσυστήματα για να τραφεί. Οι ειδικοί ανησυχούν ότι όλη αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε μαζική εξαφάνιση ειδών.
Μάλιστα, πρόσφατα, ένας επιστήμονας που επέστρεψε στα τροπικά δάση του Πουέρτο Ρίκο ύστερα από 35 χρόνια βρήκε το 98% των εντόμων που γνώριζε να έχουν ήδη εξαφανιστεί. Με αυτά και με αυτά, αν δεν αλλάξει κάτι γρήγορα, υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια προς post-apocalyptic καταστάσεις. Κι όχι, το ότι οι ωκεανοί μετατρέπονται σε θερμαινόμενες πισίνες δεν είναι καθόλου καλά νέα.
esquire.com.gr
