Του Νίκου Ράμμου Blogger-Ιδιοκτήτη www.tgbnews.com Είμαι χρήστης του Facebook, από τότε σχεδόν που πρωτοεμφανίστηκε. Το παράτησα ...
Blogger-Ιδιοκτήτη www.tgbnews.com
Είμαι χρήστης του Facebook, από τότε σχεδόν που πρωτοεμφανίστηκε. Το παράτησα για κάποια χρόνια, και ξαναμπήκα το 2007, δώδεκα χρόνια πρίν. Όλο αυτό το διάστημα, είδαν πολλά τα μάτια μου (όπως και τα δικά σας, σίγουρα).
Με κάποια γέλασα, κάποια ήταν "τροφή για σκέψη", κάποια τα θώρησα σημαντικά, άλλα πάλι ανούσια, και με κάποια συγχύστηκα. Για αυτά τα "συγχυστικά" θα σας μιλήσω σε αυτό εδώ το αρθράκι, με ...όσο χιούμορ χωράει.
1. Οι γλυκανάλατοι
Ξεκινάει κάποιος με "καλημέρες" και "καληνύχτες", βάζοντας πάντα και λίγο λουκούμι να γλυκάνει, π.χ. "γλυκές καλημέρες".. Και τρέχουν από κάτω τα αλαλάζοντα πλήθη και συμπληρώνουν -ή αντικαθιστούν- το λουκούμι, με ότι του καπνίσει του καθεμιανού. «Χαρούμενη Τετάρτη»?? Έπρεπε να ήσουν εδώ την περασμένη «πικραμένη Δευτέρα» να δείς χάλια τσιμπητέ..
2. Οι χαχανούληδες
Κάθε τους σχόλιο, τελειώνει με "χαχαχα" ή με "χιχιχι". Ειδικά άμα απευθύνονται σε άτομα γένους θηλυκού. Μάλλον προσπαθούν να το παίξουν "γουτσου-γούτσηδες" και "ζουζουνιάρηδες" μπάς και... συγκινηθεί η ύπαρξη, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Μια γλοιώδης και αποκρουστική εικόνα ανδρός.
3. Οι ότινάϊνερς
Γράφεις κάτι, μια "φιλοσοφημένη παπαριά" τέλος πάντων, και αντί να πούν κάτι «σχετιζόμενον μετά της παπάρεως ταύτης» που έλεγε και ο Θαλής ο Μιλήσιος, σου αμολάνε ένα άσμα από το youtube της Μποφίλιου ή του Μπουγά π.χ. Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου, πού ακριβώς κολλάει με την μοναδική παπαριά μου αυτό τώρα; Άντε κάτσε εσύ και βγάλε άκρη αν μπορείς...
4. Οι Like-τζήδες
Τα άτομα αυτά, χέστηκαν τι ανέβασες και σιγά μην κάτσουν να το διαβάσουν. Πρέπει όμως να δείξουν και ότι σε παρακολουθούν, ότι δεν σε ξέχασαν.. και απλά πατάνε Like όπου βρούν. Ρε; για κηδεία έγραφα.. Το χαβά τους αυτοί.. «Like!».. «Πολύ καλά έκανε και πέθανε.. Very Like!!»
5. Οι θρησκόληπτοι
Πρώτα πρώτα, ο τοίχος του προφίλ τους, θυμίζει τέμπλο από μοναστήρι. Πατικωμένο από εικόνες και από κάτω (και από πάνω πολλές φορές) οι ευχές και οι παρακλήσεις.. «Τη χάρη του να έχουμε..», «να σας φυλάει κάθε μέρα..» και από κάτω το πλήρωμα του ναού, να αρχίζει ο ένας μετά τον άλλο και σε διάφορες γλώσσες τα Αμήν! και τα Amen! και συ να τα βλέπεις και να διαολίζεσαι..
6. Οι κόπανοι
«Στείλε αυτό το μήνυμα σε δέκα φίλους σου και θα κερδίσεις πολλά λεφτά. Η μαρίκα το έστειλε σε δέκα και κέρδισε στο ξυστό 500 ευρώ. Ο Κώστας το έστειλε σε είκοσι και κέρδισε μια φαγούρα, που ακόμα ξύνει τα "τέτοια" του...» .. και δεν συμμαζεύεται. Ρε σείς.. Ρε σείς.. Στον 21ο αιώνα ζούμε, λυπηθείτε μας ορέ Νεάντερταλ!
7. Οι γαμίκοι
Την έχουν δεί πολύ ακαταμάχητοι. Με το που τύχει και τους αποδεχτεί μια γυναίκα σαν φίλους, αρχίζουν το καμάκι. Και ορισμένοι, "ξεφεύγουν". Ξεχνάνε πως, οι όλες κυρίες, έχουν και κολλητούς φίλους (και φίλες εννοείται), και τα συζητάνε μαζί τους όλα αυτά λέγοντας και ονόματα, κάνοντάς τους ουσιαστικά ρόμπες.. Και ναι, έχω ακούσει (και δεί) πολλά για κάτι "γνωστούς.. Ρόμβους".
8. Οι νηστικοί
Αυτοί πάλι, είναι οι παντελώς αγάμητοι της ιστορίας. Όπου δούν όμορφη γυναίκα, τσούπ, νάτοι!! Κι αμέσως αρχινάνε οι οικειότητες, τα "μου", οι καρδούλες, τα φιλάκια.. Έτσι και δείξει και τίποτε "κρέας", π.χ από καμία παραλία.. άντε μετά να τους μαζέψεις..
9. Οι φωτοσουπιές
Το έχω πεί και ξαναπεί, θα το γράψω κι άλλη μία. Είναι ορισμένες, που «ΚΑΘΕ» μία φωτογραφία που ανεβάζουν, την ρετουσάρουν πρώτα στο Photoshop. Κλείνουν και μια μέρα ραντεβού με κάποιον ανίδεο από τεκνόλοντζι, και καταλαβαίνετε το αποτέλεσμα. Άμα δείτε καμιά φορά κάποιον να τρέχει αλαφιασμένος στο δρόμο, μην απορήσετε καθόλου αν τυχόν μάθετε μετά, ότι, ο λόγος που έτρεχε, ήτανε πως είδε μία αρετουσάριστη, που δεν κατάφερε να κάνει Photoshop και στη φάτσα της, όσο μεικ-απ κι αν έβαλε..
10. Οι επιδειξίες
Υπάρχουν πολλών ειδών, κι ότι ισχύει για τους άντρες, τα ίδια ισχύουν και για τις γυναίκες. Άλλος λοιπόν, κάνει επίδειξη το αμάξι του, άλλος το μηχανάκι του, άλλος το νέο κινητό που αγόρασε, άλλος τις "φέτες" του κι άλλη το κορμί της, άλλος το "τι" τρώει, ή και "πόσες φορές" τρώει, άλλος το πού κάνει διακοπές, άλλος ποιά βιβλία διάβασε, άλλος την ευφυΐα του, άλλος τα πτυχία ή τις γνώσεις του, άλλος την μεγάλη του ευτυχία, άλλος τη βλακεία του κι άλλος τη μαλακία που τον δέρνει.. Πιστέψτε με, δεν έχει τελειωμό, αυτή ειδικά, η λίστα.
11. Οι νεο-φιλόσοφοι
Φτιάχνει ο πάσα είς μια σελίδα ή ένα γκρούπ, και ανεβάζει "Ο-Τ-Ι-Π-Α-Π-Α-Ρ-Ι-Α-Μ-Π-Ο-Ρ-Ε-Ι-Σ-Ν-Α-Φ-Α-Ν-Τ-Α-Σ-Τ-Ε-Ι-Σ" και τη λανσάρει για μεγάλη φιλοσοφία. Θα τους δείτε παντού. Κάποιοι μάλιστα πληρώνουν από πάνω και χρήματα στο facebook για να φτάσει η σοφία τους στα πέρατα του κόσμου.
Εγραψα λίγες ημέρες πρίν, «η τεχνολογία πρόσφερε πολλά καλά, έκλεισε όμως και σπίτια». Κατ' αρχάς η ανωνυμία ή η ψευδωνυμία, η απόσταση, η λανθασμένη σιγουριά της "ασφάλειας" και πολλοί ακόμα παράγοντες που έχουν να κάνουν με τα προβλήματα και την καθημερινότητα του καθ' ενός, μας έβαλαν να αισθανόμαστε όμορφα ζώντας σε έναν ουτοπικό, ψεύτικο κόσμο που εμείς χτίζουμε μόνοι μας, σε σημείο να τη δούμε "μικροί θεοί".
Μαζεύουμε χιλιάδες φίλους, αλλά παραβλέπουμε ότι, όσοι περισσότεροι, τόσο πιό δύσκολο (έως αδύνατον) να κρατάμε συχνή επαφή με όλους. Και στο τέλος, κουράζουμε και κουραζόμαστε, διαγράφουμε και μας διαγράφουν, κι άντε ξανά απ' την αρχή νέες "φιλίες".. Τα κοινωνικά δίκτυα, αποδείχτηκαν ότι πιό αντικοινωνικό θα μπορούσε να εφεύρει ο άνθρωπος. Αντί να μας φέρουν κοντά, αντιθέτως μας απομάκρυναν από συγγενείς και φίλους, με τους οποίους είχαμε προσωπικές επαφές, γιατί τώρα πιά "τα λέμε μέσω Facebook" ή "Messenger".
________________________________________
Και η αληθινή ιστορία της ημέρας, περί "φιλίες στο FB"..
Κάποιος που κάναμε σχεδόν καθημερινά παρέα, άρχισε σιγά σιγά να ξεκόβει και να κάνει παρέα με έναν άλλον, μιας και τα χνώτα τους ταίριαζαν περισσότερο. Εγώ π.χ. δεν τη βρίσκω πλέον σε καφέ, ταβέρνες και σε ..."μπουζούκια" του Τορόντο, ούτε με τραγουδίστριες θέλω να κάνω παρέα, κάτι που αυτοί οι δύο λατρεύουν. Απλά με κούρασαν όλα αυτά.
Οι δυό τους, ήταν σαν το: "βρήκε ο Φίλιππας τον Ναθαναήλ", κάθε βράδυ στα μπουζούκια, κάθε βράδυ περιτριγυρισμένοι από τραγουδίστριες και κάθε βράδυ πιωμένοι. Στο Facebook που του μίλαγα (εγώ, αυτός δεν προλάβαινε), ήταν πάντα "άσε αδερφέ, πολύ τρέξιμο, πέθανα, θα σε πάρω όμως σίγουρα αυτές τις μέρες να βγούμε καμία βόλτα, στο υπόσχομαι". Ξέχναγε βλέπεις ότι κάθε βράδυ ανέβαζε βιντεάκια από τα μπουζούκια.. Και πέρασαν μέρες, μήνες, χρόνος... Τον έβγαλα από τη λίστα μου εδώ και ενάμισι χρόνο και δεν το πήρε είδηση... Φαντάσου!
Μια μέρα, χαράματα, σταμάτησα έξω από το μπουζουξίδικο (δουλεύοντας με το δικό μου αμάξι στην UBER), περιμένοντας έναν πελάτη να τον πάω σπίτι του. Να σου και ο "κολλητός" μου βγήκε στο δρόμο, μπροστά μου και χαριεντίζεται με τον φιλαράκο του. Δεν με είδε, ήταν σκοτάδι ακόμα έξω, ούτε και γνώρισε το αμάξι μου. Του τηλεφωνάω.. Το σηκώνει..
-"Δεν πιστεύω να σε ξύπνησα", του λέω.
-"Όχι αδερφέ, δεν κοιμήθηκα ακόμα, τώρα θα κοιμηθώ".
-"Πού είσαι, χάθηκες, όλο θα βρεθούμε και όλο θα..."..
-"Ναι, έχεις δίκιο, αλλά πολύ τρέξιμο αδερφέ, πολλή δουλειά. Να φανταστείς, μέχρι τώρα δούλευα, κάτι στοίβες χαρτιά... ζαλίστηκα, άσε. Εσύ τι κάνεις, πού βρίσκεσαι;"
- .........«Πίσω σου!»
Τον λυπήθηκα κάποια στιγμή, πιάστηκε στη φάκα να λέει ψέματα σαν καμία γκόμενα και χωρίς λόγο.. Ίσως δεν έπρεπε να του τηλεφωνήσω.. δεν ήθελα να τον δω έτσι ταπεινωμένο.. Ήταν λάθος μου!!
