Του Paulo Coelho Ο Αμπού Μοχάμεντ αλ-Ζουράιρι συνήθιζε να λέει: "Η θρησκεία διαθέτει δέκα θησαυρούς που μας κάνουν πλούσιους. Οι...
Του Paulo Coelho
Ο Αμπού Μοχάμεντ αλ-Ζουράιρι συνήθιζε να λέει: "Η θρησκεία διαθέτει δέκα θησαυρούς που μας κάνουν πλούσιους. Οι πέντε είναι εσωτερικοί και οι πέντε εξωτερικοί. Όλοι όσοι ακολουθούν τον πνευματικό δρόμο πρέπει να έχουν συνείδηση αυτού του πράγματος. Οι εσωτερικοί θησαυροί είναι οι εξής: ικανότητα να είμαστε φιλαλήθεις, αδιαφορία για τα αγαθά μας, ταπεινότητα στην εμφάνιση, ισορροπία για να αποφεύγουμε προβλήματα με τους γύρω ας και δύναμη για να ξεπεράσουμε τις αποτυχίες μας.
Οι εξωτερικοί θησαυροί είναι οι εξής: ανακάλυψη μιας ανώτερης αγάπης, επιθυμία να παραμείνουμε κοντά στην αγάπη αυτή, εξυπνάδα για α βλέπουμε τα ίδια μας τα ελαττώματα, αφύπνιση της συνείδησης της ζωής και ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες".
Η σωστή απάντηση
Ένας δάσκαλος και οι μαθητές του περπατούσαν στην εξοχή συζητώντας για τα θαύματα του Θεού, όταν άρχισε να βρέχει. Όλοι έτρεξαν προς μια καλύβα που υπήρχε εκεί κοντά. Φτάνοντας εκεί, ο δάσκαλος στράφηκε προς τους μαθητές:
"Θα σας αφήσω να μπείτε μόνο εάν μου δώσετε τη σωστή απάντηση".
Περίεργοι ο μαθητές έμειναν κάτω από τη νεροποντή, χωρίς να γνωρίζουν πως να γίνουν αρεστοί στον δάσκαλό τους. Έτρεμαν από το κρύο, αλλά δεν έβρισκαν τη σωστή απάντηση. Τέλος, αφού είχαν παραμείνει σχεδόν δύο ώρες στη βροχή, ένας από τους μαθητές είπε:
"Δάσκαλε, δεν μας κάνατε καμία ερώτηση και καθόμαστε εδώ σαν τους τρελούς ψάχνοντας απαντήσεις. Δεν είναι σοφό να αναζητάμε προβλήματα, αφού δεν έχει παρουσιαστεί κανένα".
"Συγχαρητήρια, αυτή είναι η σωστή απάντηση στην κατάσταση που έχουμε", είπε ο δάσκαλος ανοίγοντας την πόρτα.
Μακριά από τα μάτια του κόσμου
Ο σεΐχης Ζουναίντ είχε έναν μαθητή ο οποίος ήταν ο αγαπημένος του. Δυσαρεστημένοι οι υπόλοιποι μαθητές πήγαν να διαμαρτυρηθούν.
"Ας κάνουμε ένα διαγωνισμό. Όποιος νικήσει θα γίνει ο αγαπημένος σας μαθητής", είπαν.
Ο σεΐχης συμφώνησε και τους ζήτησε να του φέρουν είκοσι πουλιά. Έδωσε ένα σε κάθε μαθητή και τους είπε: "Ο καλύτερος θα είναι εκείνος που θα τα καταφέρει. Ο καθένας από εσάς πρέπει να σκοτώσει το πουλί σε ένα μέρος όπου κανείς δεν θα μπορεί να τον δει".
Όλοι οι μαθητές έψαξαν να βρουν το πιο δυσπρόσιτο μέρος. Όλοι έκαναν αυτό που τους είχε ζητηθεί, εκτός από τον αγαπημένο του μαθητή, ο οποίος έφερε το πουλί ζωντανό.
"Γιατί δεν εκτέλεσες την εντολή μου;", ρώτησε ο Ζουναίντ.
"Γιατί μου είπατε ότι έπρεπε να σκοτώσω το πτηνό σε ένα μέρος όπου να μη με βλέπει κανείς", απάντησε ο μαθητής. "Όπου και να πήγα με κοιτούσε ο Θεός".
"Ήσουν ο μόνος που κατάλαβε αυτό που ζήτησα", είπε ο Ζουναίντ και οι άλλοι μαθητές ζήτησαν συγνώμη για τη ζήλια τους.
Αναζητώντας την κακία
Ο Κρίσνα αποφάσισε να δοκιμάσει τη σοφία των πιστών του. Κάλεσε τον Ντουροντάνα, έναν βασιλιά γνωστό για τη σκληρότητά του και του ζήτησε να βρει έναν καλό άνθρωπο στο βασίλειό του. Ο Ντουροντάνα ταξίδεψε για ένα χρόνο και γυρίζοντας παρουσιάστηκε στον Κρίσνα λέγοντας:
"Έψαξα να βρω έναν καλό άνθρωπο και δεν βρήκα. Είναι όλοι τους εγωιστές και κακόβουλοι".
Ο Κρίσνα κάλεσε τον βασιλιά Νταμαράζα, ο οποίος θεωρούνταν άγιος. Του ζήτησε να γυρίσει το βασίλειό του και να βρει έναν κακόβουλο άνθρωπο.
Ο Νταμαράζα ταξίδεψε για δύο χρόνια και γύρισε στον Κρίσνα λέγοντας:
"Συγχώρεσέ μας, αλλά δεν βρήκα κανέναν κακό. Όλοι έχουν μια καλή πλευρά, παρά τα ελαττώματά τους".
Τότε ο Κρίσνα είπε στους άλλους θεούς: "Είδατε; Ο κόσμος είναι ένας καθρέπτης και αντιγυρίζει στον καθένα τη δική του όψη".
