Ήταν ο απόλυτος ήρωας για μια χώρα που προσπαθούσε να ξεπεράσει τους φόβους και την διχόνοια. Ήταν ο Πάολο Ρόσι, ο Παμπλίτο όλων των Ιταλ...
Το calcio για την Ιταλία είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα απλό παιχνίδι. Είναι ένα ταξίδι γνώσης και «άσκησης», που οδηγεί στην αλήθεια και τη σωτηρία. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, ήταν ένα φάρμακο που είχε θεραπεύσει τις πληγές δύο δεκαετιών. Η χώρα μόλις είχε βγει από τα Μολυβένια χρόνια, μια περίοδο που η Ιταλία γνώρισε μια σειρά από τρομοκρατικές επιθέσεις, τόσο της άκρας δεξιάς όσο και της άκρας αριστεράς, που είχαν ως συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους περισσότεροι από 100 άνθρωποι.
Η αδιάκριτη βία δημιούργησε ένα κλίμα φόβου που χώριζε το έθνος, απειλώντας ακόμα και την ίδια την δημοκρατία της Ιταλίας. Οι ουλές ήταν ακόμα εκεί όταν ξεκίνησε το Μουντιάλ της Ισπανίας. Στον τελικό η «Σκουάντρα Ατζούρα» επικράτησε της Δυτικής Γερμανίας 3-1. Η νίκη και η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου προκάλεσε ένα απίστευτο ξέσπασμα εθνικού συναισθήματος, το οποίο η χώρα είχε να δει για δεκαετίες.
Ο ήρωας εκείνης της διοργάνωσης, Πάολο Ρόσι έγραφε λίγα χρόνια αργότερα στην αυτοβιογραφία του: «Ο τίτλος αυτός ξύπνησε αισθήματα εθνικής υπερηφάνειας, αξιοπρέπειας και εμπιστοσύνης σε όλους τους Ιταλούς». Κάτι απολύτως λογικό. Το Μουντιάλ αυτό ήταν κάτι παραπάνω από έναν αθλητικό θρίαμβο. Ήταν ο καταλύτης για την εθνική κάθαρση.
O άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, ο σπουδαίος Πάολο Ρόσι νικημένος από τον καρκίνο δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας.
Το μαύρο πρόβατο που έγινε εθνικός ήρωας μέσα σε δύο μήνες
Τον Μάρτιο του 1980 η Ιταλία συγκλονίζεται από ένα πρωτοφανές αθλητικό σκάνδαλο. Όπως γίνεται γνωστό, επαγγελματίες ποδοσφαιριστές τόσο στην Serie A όσο και στην Serie B συμμετέχουν σε χειραγώγηση αγώνων. Ομάδες όπως η Μίλαν και η Λάτσιο υποβιβάζονται ενώ άλλες όπως η Μπολόνια τιμωρούνται με αφαίρεση βαθμών. Παράλληλα, δεν είναι λίγοι οι ποδοσφαιριστές αλλά και οι παράγοντες που τους επιβάλλεται ποινή απαγόρευσης ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο για την συμμετοχή τους στα στημένα παιχνίδια.
Ένας από αυτούς ήταν και ο διεθνής με την εθνική Ιταλίας, Πάολο Ρόσι, ο οποίος από πρωτοκλασάτο αστέρι που μεσουρανούσε στα ιταλικά γήπεδα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Ο ίδιος δεν σταμάτησε ποτέ να διατρανώνει την αθωότητα του με το δικαστήριο τελικά να τον τιμωρεί αρχικά με τρία χρόνια αποκλεισμό για την συμμετοχή του τα οποία στη συνέχεια μειώθηκαν σε δύο. Η τιμωρία του τον αφήνει εκτός Euro του 1980 που διοργανώνει η Ιταλία.
Η καριέρα του είχε πιάσει πάτο. Ο ίδιος παρότι κομψός και χαμηλών τόνων δεν το βάζει κάτω και δηλώνει αποφασισμένος να επιστρέψει. Άλλωστε, ήταν ο Παμπλίτο όλων των Ιταλών που δύο χρόνια πριν στα γήπεδα της Αργεντινής. Σε εκείνο το Μουντιάλ ο 23χρονος φορ είχε κάνει αίσθηση αποτελώντας την αιχμή δόρατος της «Σκουάντρα Ατζούρα» και το βασικό καθημερινό θέμα των εφημερίδων του Βένετο με την Il Gazzettino να αλλάζει το ιταλικό Πάολο στο πιο λάτιν Παμπλίτο για το γεγονός ότι η διοργάνωση λάμβανε μέρος στην Λατινική Αμερική.
Από τα πρώτα του βήμα στην Cattolica Viruts έδειχνε ότι δεν είναι ένας απλός επιθετικός. Εκεί τον βλέπει η Γιουβέντους και τον κάνει δικό της και σε ηλικία 16 ετών μπαίνει στις μικρές ομάδες των «μπιανκονέρι».
Τρεις τραυματισμοί στον μηνίσκο βάζουν σε κίνδυνο την εν γένει παρουσία του στο Τορίνο, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να κάνει ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα στο ιταλικό κύπελλο την 1η Μαΐου του 1974. Μετά από ένα αδιάφορο πέρασμα στην Κόμο έρχεται η στιγμή ορόσημο στην καριέρα του.
Η Βιτσέντζα ή Λανερόσι Βιτσέντζα όπως ήταν γνωστή τότε, τον αποκτά δανεικό και ο τότε τεχνικός της ομάδας, Τζιοβάν Μπατίστα Φάμπρι, ουσιαστικά ο δεύτερος πατέρας του αποφασίζει να του αλλάξει θέση. Από δεξί χαφ τον βάζει στην κορυφή της επίθεσης και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Με 66 γκολ σε 104 εμφανίσεις αναδεικνύεται Capocanonniere στη Serie B.
Το σκάνδαλο με τα στημένα μπορεί να του στερεί την συμμετοχή στο Euro αλλά όχι και την μεγάλη του καριέρα. Το καλοκαίρι του 1981 η Γιουβέντους δίνει σχεδόν τρία εκατ. δολάρια για να τον κάνει δικό της με ένα τρελό ποσό για τα δεδομένα της εποχής για προσωπικές αποδοχές. «Αυτή ήταν μία από τις πολλές υπερβολές για το πρόσωπό μου. Πώς κάποιος μπορεί να αξίζει τόσο πολύ για να αγωνίζεται; Η ζωή ενός άντρα είναι ανεκτίμητη, αλλά ένας παίκτης δεν μπορεί να κοστίζει τόσο πολύ», δηλώνει ο ίδιος δείχνοντας πόσο αντιστάρ ήταν.
Η κάθαρση του
Με την τιμωρία του να λήγει κάνει αγώνα δρόμου για το Μουντιάλ του 1982. Αγωνίζεται στα τρία τελευταία ματς της Γιουβέντους πετυχαίνοντας ένα γκολ και βοηθάει έστω και λίγο τους «μπιανκονέρι» να κατακτήσουν το πρωτάθλημα. Κανείς δεν πιστεύει ότι θα μπει στο αεροπλάνο, αλλά ο Έντζο Μπεαρζότ σε μια κίνηση που προκαλεί το λιγότερο συζήτηση στην Ιταλία αποφασίζει να κόψει τον Προύτσο για χάρη του Ρόσι. Ο ιταλικός Τύπος περιμένει στην γωνία και οι τρεις ισοπαλίες με Πολωνία, Περού και Καμερούν με μόλις δύο γκολ δεν βοηθούν την κατάσταση παρά την πρόκριση στην επόμενη φάση. Τα δημοσιεύματα για τα αποδυτήρια της ομάδας είναι καθημερινά. Η κλήρωση με αντιπάλους την παγκόσμια πρωταθλήτρια Αργεντινή του Μαραντόνα και την καλύτερη Βραζιλία όλων των εποχών κάνει ακόμα πιο βαρύ το κλίμα.
Όπως στα καλύτερα μυθιστορήματα μια ήττα αποτελεί την βάση για να μπουν τα θεμέλια για μια ηχηρή επιτυχία ο Πάολο γίνεται ξανά Παμπλίτο. Αφού αρχικά η Ιταλία κερδίζει την Αργεντινή του Μαραντόνα με 2-1 χάρη στον Τζεντίλε που εξαφανίζει τον Ντιέγκο, έρχεται το αξέχαστο ματς με την Βραζιλία, εκεί που ο Πάολο Ρόσι θα γράψει για πάντα το όνομά του στην ιστορία του ποδοσφαίρου. «Το ηθικό μου είναι σε καλή κατάσταση και ψυχολογικά αισθάνομαι έτοιμος. Αλλά δεν μπορείς να είσαι έτοιμος σε φυσική κατάσταση μέσα σε μόλις μερικά παιχνίδια, μετά από δύο χρόνια αδράνειας. Μην περιμένετε από μένα να λύσω όλα τα θέματα της ιταλικής ομάδας», τόνιζε μετά το ματς με την Αργεντινή.
Αυτό όμως που θα ακολουθούσε δεν θα το περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος Ιταλός οπαδός. Κόντρα στους Ζίκο, Σόκρατες, Φαλκάο, Ζούνιορ η Ιταλία φαινόταν χαμένη από χέρι. Μια κεφαλιά στο 5ο λεπτό, κι ένα σουτ στο 25' μετά από λάθος του Σερέζο κάνουν το 2-1 για την ομάδα του Μπεαρζότ. Ο Φαλκάο στο 68' κάνει το 2 -2 και η πρόκριση ήταν στα χέρια των Βραζιλιάων. Ο Παμπλίτο όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη.
Στο 75' ο Ταρντέλι κάνει το σουτ και ο Ρόσι παρεμβαίνει στην πορεία της μπάλας και σκοράρει για το 3-2 με την Βραζιλία να πηγαίνει σπίτι της και τα υπόλοιπα να είναι ιστορία.
Κόντρα στην Πολωνία έρχονται δύο γκολ και πρόκριση στον τελικό. Αντίπαλος η Δυτική Γερμανία. Ο Ρόσι όμως είχε βάλει πλώρη για την κατάκτηση του βραβείου του πρώτου σκόρερ. Με δική του προσπάθεια γίνεται το 1-0 για να έρθει ο Ταρντέλι να κάνει το 2-0 πανηγυρίζοντας με έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς πανηγυρισμούς σε Μουντιάλ.
Ο Αλτομπέλι λίγο αργότερα κάνει το 3-0 με τον Μπράιτνερ απλά να πετυχαίνει το γκολ της τιμής.
Ο Πάολο Ρόσι ήταν πια παγκόσμιος πρωταθλητής (και μια Χρυσή Μπάλα λίγο αργότερα), αλλά κυρίως ο νέος εθνικός ήρωας της Ιταλίας. Για μια χώρα που οι κάτοικοι της έχουν μια ισχυρή σχέση όχι με την ίδια την χώρα τους, αλλά με την πόλη και την περιοχή τους, ο Πάολο Ρόσι κατάφερε να κάνει τους Ιταλούς να στρέψουν την πλάτη τους στον τοπικισμό τους και να αισθανθούν ξανά μια ομάδα, ένα έθνος. Και γι αυτό τον λόγο ο Ρόσι θα είναι για πάντα στις καρδιές όλων των Ιταλών.
