Η Μίρα Χίντλεϊ, η διαβόητη δολοφόνος μικρών παιδιών που έδρασε με τον σύντροφο της Ίαν Μπρέιντι στην περιοχή του Μάντσεστερ την δεκατετία ...
Στα 15 της και μετά τον θάνατο ενός στενού παιδικού της φίλου, παράτησε το σχολείο και στράφηκε στον Ρωμαιοκαθολικισμό. Το 1961 γνώρισε τον Ίαν Μπρέιντι, ο οποίος είχε από μικρός ένα νοσηρό ενδιαφέρον για τον ναζισμό, τον σαδισμό και τις σεξουαλικές διαστροφές. Η Μίρα τον ερωτεύτηκε παράφορα και έγινε αμέσως υποχείριο του.
Οι δυο τους βασάνισαν και σκότωσαν πέντε παιδιά, τα πτώματα των οποίων έθαβαν στο έλος Σάντλγουορθ Μουρ, κάτι που τους χάρισε το προσωνύμιο οι “δολοφόνοι των βάλτων”. Η Χίντλεϊ συνελήφθη όταν η Αστυνομία βρήκε αποδεικτικά στοιχεία στη βαλίτσα της, στο σταθμό του Μάντσεστερ. Ένα από αυτά ήταν μια ηχογράφηση που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια της δολοφονίας της 10χρονης Λέσλι Αν Ντάουνι, στην οποία ακούγονται οι κραυγές της, την ώρα που την τρομοκρατούσε και την βίαζε ο Μπρέιντι.
Η Χίντλεϊ και ο Ίαν Μπρέιντι δικάστηκαν στις 27 Απριλίου 1966. Τα τέσσερα θύματα τους ανακαλύφθηκαν στο Σάντλγουορθ Μουρ, εκτός από τον 12χρονο Κιθ Μπένετ, ο οποίος ήταν το τρίτο θύμα τους και δολοφονήθηκε τον Ιούνιο του 1964. Το δίδυμο δεν αποκάλυψε ποτέ τον τόπο που είχε θαφτεί το μικρό αγόρι.
Η Χίντλεϊ προσπάθησε πολλές φορές να ασκήσει έφεση για την ποινή της, αλλά τελικά πέθανε στα 60 της χρόνια από αναπνευστική ανεπάρκεια, αφού πέρασε 36 χρόνια πίσω από τα κάγκελα.
Σύμφωνα με αναφορές, η Χίντλεϊ ήταν μανιώδης καπνίστρια και έπασχε από πολλές ασθένειες όπως οστεοαρθρίτιδα, αϋπνία, κατάθλιψη, εμμηνόπαυση, στηθάγχη, υπέρταση, αυξημένη χοληστερόλη, πόνους στην πλάτη, άσθμα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, βρογχίτιδα, ενώ υπέστη και ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.
Μετά τον θάνατό της, 20 τοπικές επιχειρήσεις δεν αναλάμβαναν να την θάψουν, και το σώμα της μεταφέρθηκε σε κρεματόριο του Κέιμπριτζ.
Μόνο 12 άτομα παρακολούθησαν την διαδικασία της αποτέφρωσης της και κανένα από αυτά δεν άνηκε στην οικογένεια της. Η στάχτη της αργότερα μεταφέρθηκε με ένα φορτηγάκι της φυλακής και μόνο η οικογένεια της γνωρίζει που σκορπίστηκε.
Το 2006, προβλήθηκε ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ για τη ζωή της πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, στο οποίο η αστυνόμος Σάρα Ουίλκινσον δηλώνει πως αυτό που θυμάται έντονα από τη Χίντλεϊ, είναι η δίκη της.
Κατά τη διάρκεια της απαγγελίας των κατηγοριών, η Χίντλεϊ καθόταν αμέριμνη, τρώγοντας κέικ. Έδειχνε σαν να μην τη νοιάζει καθόλου το ενδεχόμενο να πάει φυλακή, εφ’ όσον είχε κάνει αυτό που ήθελε. Είχε ικανοποιήσει τις επιθυμίες της, όσο αμαρτωλές και να ήταν.
