Ξέσπασε ο πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών Αμαλιάδας, Χρήστος Βαλιανάτος, σχετικά με την κορινθιακή σταφίδα και για όσα λέγονται για την Πανα...
Οπως τόνισε ο ίδιος, παλιότερα που την σταφίδα δόθηκε στους μεταποιητές έφτασαν στα δικαστήρια για να πάρουν τα χρήματα, ενώ λίγο αργότερα η ΕΑΣ Ηλείας-Ολυμπίας πλήρωσε μετά από ένα χρόνο.
"H Oμάδα Παραγωγών ιδρύθηκε το 2003 μετά την αγροτική κινητοποίηση στο Λατίφι. Το 2006 διαλύθηκε η ΕΑΣ Αμαλιάδος και μας κάλεσε η τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με νομάρχη τον κ. Δημητρουλόπουλο ο οποίος μας είπε για έναν χρόνο να πάρουμε τη σταφίδα στην Ομάδα Παραγωγών και ότι θα έφτιαχναν μια ομάδα σε όλο το νομό κορινθιακής σταφίδας. Τους είχα ζητήσει να μας δώσουν και μία αποθήκη για να αποθηκεύσουμε το προιόν. Οσο το είδατε εσείς αλλο τόσο το είδα κι εγώ.
Αναφέρομαι στο θέμα διότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μια σύγκρουση Παναιγιαλείου και μεταποιητών για την κορινθιακή σταφίδα. Εμείς υπερασπίζουμε τους παραγωγούς, εμείς είμαστε με τους παραγωγούς να μη πέσει η τιμή, διότι αυτό που πρέπει όλοι να καταλάβουν είναι ότι βρισκόμαστε στην ορεινή Ηλεία και μόνο το λάδι και η σταφίδα υπάρχουν.
Εάν η τιμή της σταφίδας πέσει κάτω από το 1 ευρώ όλοι οι παραγωγοί θα βρεθούν ξεκρέμαστοι. Δεν θα υπάρχει εισόδημα. Το 2007 και το 2008 είχαμε δώσει τη σταφίδα στους μεταποιητές και φτάσαμε στα δικαστήρια για να δώσουν τα χρήματα. Το 2010 δώσαμε τη σταφίδα στην ΕΑΣ Ηλείας-Ολυμπίας και πληρωθήκαμε μετά από ένα χρόνο.
Εμείς τώρα έρχουμε μια σταθερότητα. Από το 2011 συνεργαζόμαστε με την Παναιγιάλειος έχοντας εξασφαλίσει να παίρνει όλη τη σταφίδα και να πληρωνόμαστε στην ώρα μας. Αυτό ζητάει και ο παραγωγός. Να δίνει το προιόν και να πληρώνετε. Πάντα σε αυτό το νομό λέμε ότι φταίνε οι άλλοι.
Το 2006 όταν μπήκε η κορινθιακή σταφίδα στην Ομάδα Παραγωγών, κάναμε την πρόταση στην ΕΑΣ Ηλείας-Ολυμπίας να φτιάξουμε μια Ομάδα Παραγωγών, να βοηθήσουμε τους σταφιδοπαραγωγούς, να κάνουμε μόνοι μας τις εξαγωγές. Εχει το σταφιδοεργοστάσιο που είναι στο Πράσινο, μπορούσαμε να το κάνουμε. Η απάντησή τους ήταν "όχι, οι Αμαλιαδαίοι είναι τοπικιστές". Και καταλήξαμε η ΕΑΣ Ηλείας-Ολυμπίας να είναι σήμερα σε εκκαθάριση, το σταφιδοεργοστάσιο που έπρεπε να είχαμε λειτουργήσει να λείπουν μέχρι και τα καλώδια. Μετά τους φταίει η Παναιγιάλειος; Μα, καλά έκανε και είναι μονοπώλιο, από τη στιγμή που εμείς δεν μπορούσαμε να οργανώσουμε μια ομάδα παραγωγών και να κρατήσουμε την κορινθιακή σταφίδα στο νομό Ηλείας.
Αυτό που ζητάμε από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και απ' όλη την πολιτική ηγεσία είναι η σταφίδα που έχει μείνει, περίπου 10.000 τόννοι, να πάνε για απόθεμα όπως προβλέπεται, διαφορετική η τιμή θα πέσει. Οι σταφιδοπαραγωγοί, από συζητήσεις που έχω κάνει μαζί τους, λένε πώς αν πέσει η τιμή από τον Σεπτέμβριο θα βγουν στους δρόμους με τα τρακτέρ τους. Αν δεν στηριχτεί το προιόν της κορινθιακής σταφίδας οι παραγωγοί θα βγουν στους δρόμους. Ας αναλάβουν, επιτέλους, όλοι τις ευθύνες τους".
Κορινθιακή σταφίδα: η ελληνική υπερτροφή
Η μαύρη σταφίδα, ο άγνωστος ελληνικός διατροφικός θησαυρός διαθέτει συμπυκνωμένες μορφές ενέργειας, αντιοξειδωτικών, βιταμινών, μετάλλων και διαιτητικών ινών. Η σταφίδα προέρχεται από την αφυδάτωση των σταφυλιών και ανήκει στην κατηγορία των φρούτων, αν και συχνά συγκαταλέγεται στους ξηρούς καρπούς.
Υπάρχουν τρία βασικά είδη:
η κοινή σταφίδα (raisins - παράγεται σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Χιλή, η Αυστραλία, η Κίνα κα.),
η σουλτανίνα (sultanas, ξανθιά σταφίδα - παράγεται σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Τουρκία, το Ιράν, το Ουζμπεκιστάν, η Αυστραλία, η Κίνα κ.ά.) και
η δική μας κορινθιακή (μαύρη) σταφίδα η καλλιέργεια της οποίας εντοπίζεται σε περιοχές της Βόρειας και της Δυτικής Πελοποννήσου, καθώς και στη Ζάκυνθο.
Η κορινθιακή σταφίδα καλλιεργείται στον ελλαδικό χώρο από τους ομηρικούς χρόνους ενώ γραπτές αναφορές για το εμπόριό της υπάρχουν από τον 12ο αιώνα. Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς όπως ο Ηρόδοτος, Πλάτων και ο Αριστοτέλης αναφέρονται συχνά στις σταφίδες και ήταν γνωστές ως «ασταφίδες» ή «σταφυλίδες» ή «σταφίδες». Χρησιμοποιούνταν ως μέσο ανταλλαγής για την αγορά ενός σκλάβου και προσφέρονταν ως επιβράβευση και ως θεραπεία σε διάφορες ασθένειες.
Τι προσφέρει στον οργανισμό:
Η σταφίδα ανήκει στα «διαθρεπτικά» τρόφιμα, τρόφιμα δηλαδή που παρέχουν επαρκείς ποσότητες μικροθρεπτικών συστατικών (βιταμινών, μετάλλων, πολυφαινολών, κτλ.) αναλογικά με τις θερμίδες που αποδίδουν. Αναλυτικότερα τα κύρια οφέλη της είναι:
Οι αντιοξειδωτικές και αντιγηραντικές της ιδιότητες που ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Οι φυτικές ίνες που περιέχει καταπολεμούν την δυσκοιλιότητα, μειώνουν την χοληστερόλη και τον κίνδυνο καρκίνου του ορθού.
Καταπολεμά την αναιμία λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε σίδηρο.
Μειώνει τις κατακρατήσεις και την αρτηριακή πίεση λόγω του καλίου που περιέχει.
Μέσω των βιταμινών Α και Β, η κατανάλωσή της βοηθά στην όραση, την ανάπτυξη, την αναπαραγωγή, τον μεταβολισμό, την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και συμβάλλει στη βελτίωση της μνήμης, της συγκέντρωσης και της διάθεσης.
Περιέχοντας σελήνιο και κατεχίνη προστατεύει από καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο του παχέoς εντέρου και ρυθμίζει τη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα.
Χάρη στο ελαϊκό οξύ, καταστέλλεται η ανάπτυξη μικροβίων στο στόμα και προλαμβάνεται η ανάπτυξη τερηδόνας
Όπως για όλες τις τροφές, έτσι και για τις σταφίδες, συνίσταται κατανάλωση με μέτρο λόγω της θερμιδικής επιβάρυνσης σε μεγάλη ποσότητα. Έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, διατηρούνται καλά όταν αποθηκεύονται σε αεροστεγή δοχεία και τοποθετούνται σε σκιερούς χώρους χωρίς υγρασία με κανονική θερμοκρασία.
Σύμφωνα με τον καθηγητή του Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής στο Χαροκόπειο: Τα πρότυπα της Μεσογειακής διατροφής υποδεικνύουν κατανάλωση 4-5 φρούτων την ημέρα. Με την κατανάλωση ενός ισοδύναμου σταφίδας (40γρ.) καλύπτεται το 1/3 των ημερήσιων αναγκών σε φρούτα».
