Είναι προκλητικό η κυβέρνηση να ψηφίζει νόμους για να πτωχεύουν ακόμα και φυσικά πρόσωπα που χρωστάνε, αλλά για το κόμμα της, που είναι ...
Γιώργος Καρελιάς
Το 2016, με το που εξελέγη στην ηγεσία της ΝΔ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναγνώρισε ότι το κόμμα του είχε ένα μεγάλο πρόβλημα, ήταν καταχρεωμένο. Τότε χρωστούσε περί τα 200 εκατομμύρια ευρώ, όπως και το άλλο μεγάλο κόμμα της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ. Το πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα χρέη είναι γνωστό: έπαιρναν αφειδώς δάνεια από Τράπεζες με…εγγύηση την κρατική επιχορήγηση, κάτι σαν αέρα κοπανιστό, αλλά δεν είναι του παρόντος αυτό.
Τότε, λοιπόν (2016), ο νέος αρχηγός της ΝΔ παραδέχτηκε το πρόβλημα και ανακοίνωσε ένα φιλόδοξο «σχέδιο εξυγίανσης» των οικονομικών του κόμματος.
Μεταξύ άλλων, μείωση του προσωπικού, μετακόμιση σε άλλα γραφεία για μικρότερο ενοίκιο και άλλα, που προβλήθηκαν εντυπωσιακά. Μάλιστα, τότε οι δικοί του έλεγαν ότι ήθελε να εκπέμψει το μήνυμα, ότι νοικοκυρεύοντας τα οικονομικά του κόμματος, θα ακολουθούσε το νοικοκύρεμα και του κράτους, προφανώς από τους «σπάταλους» και «κρατιστές» ΣΥΡΙΖΑίους, που προηγήθηκαν στην κυβέρνηση.
Δυο χρόνια αργότερα (2018) σε μια συνέντευξή του (ANT1) είχε ανακοινώσει και το πώς θα αποπληρώνονταν αυτά τα χρέη Όπως είχε πει, η ΝΔ είχε εγγράψει 155.000 νέα μέλη, τα οποία θα έδιναν ένα ευρώ το μήνα(«έναν εσπρέσο το μήνα»!), ήτοι 12 ευρώ το χρόνο και…ιδού η λύση.
Έψαξα και βρήκα όσα χαριτωμένα είχε πει τότε και σας τα παραθέτω:
ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ(μεταφέροντας ερώτηση τηλεθεατή): «Ωραία τα λέει ο Πρόεδρος για την επόμενη μέρα στην οικονομία, αλλά το κόμμα του χρωστάει δάνεια. Έχει το ίδιο οικονομικό πρόβλημα και φαίνεται ότι δεν έχει καταφέρει η Νέα Δημοκρατία να μαζέψει τα δάνειά της και να τα εξυπηρετεί».
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Πράγματι, η Νέα Δημοκρατία έχει πολλά δάνεια. Προϊόν μιας άλλης εποχής, όπου πράγματι υπήρχε μία πολιτική τα κόμματα να μπορούν να δανείζονται, με ενέχυρο μελλοντικές κρατικές ενισχύσεις. Αυτή η πρακτική δεν υπάρχει πια σήμερα. Αυτήν την κατάσταση κληρονόμησα. Τι έκανα εγώ για τα οικονομικά της Νέας Δημοκρατίας, κ. Χατζηνικολάου; Περιόρισα τις λειτουργικές δαπάνες του Κόμματος κατά 70%. Επαναλαμβάνω, κατά 70%. Παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις, μαζεύοντας, όμως, τα οικονομικά της Νέας Δημοκρατίας.
Έκανα και κάτι άλλο, όμως. Απευθύνθηκα στον απλό νεοδημοκράτη. Και τους είπα «ελάτε να στηρίξετε το κόμμα μας, με μία ετήσια συνδρομή, για να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα σε μια δύσκολη συγκυρία».
Και οι νεοδημοκράτες, κ. Χατζηνικολάου, ανταποκρίθηκαν σ’ αυτήν την προσπάθεια. Και έχουμε σήμερα 155 χιλ. νεοδημοκράτες, οι οποίοι δίνουν 12 ευρώ τον χρόνο, 1 ευρώ τον μήνα στην Νέα Δημοκρατία, έναν εσπρέσο τον μήνα, για να στηρίξουν οικονομικά το Κόμμα μας. Και δεν υπάρχουν πολλά κόμματα στην Ευρώπη τα οποία να έχουν αυτή την βάση για να μπορούν να εξαρτώνται οικονομικά πολύ περισσότερο από τα μέλη τους. Και θέλω να τους ευχαριστήσω από την καρδιά μου γι’ αυτήν την πολύ μεγάλη κίνηση.
Έχω κάνει ό,τι περνάει από το χέρι μου, κ. Χατζηνικολάου, για να μπορέσω να αντιμετωπίσω αυτό το πρόβλημα. Και πληρώνουμε, χρησιμοποιούμε σχεδόν το σύνολο της κρατικής επιχορήγησης, για να εξυπηρετήσουμε τα παλιά μας δάνεια. Με άλλα λόγια, είμαι υπερήφανος για αυτό το οποίο έχουμε πετύχει, για να βάλουμε σε τάξη τα οικονομικά της Νέας Δημοκρατίας.
Τι ωραία, τι καλά. Αμ δε. Την Κυριακή(προχτές) η εφημερίδα «Δημοκρατία» αποκάλυψε, βασιζόμενη στον Ισολογισμό του κόμματος, ότι στη θητεία του σημερινού προέδρου της τα δάνεια της ΝΔ αυξήθηκαν κατά 118.000(!) εκατομμύρια, δηλαδή 30 εκατομμύρια το χρόνο! Και ότι το συνολικό ποσόν των οφειλών ανέρχεται πλέον στα 340 εκατομμύρια. Με βάση το σημερινό ρυθμό αποπληρωμής(με την κρατική επιχορήγηση που έχει εκχωρηθεί στις Τράπεζες), τα χρέη δεν θα εξοφληθούν ποτέ, αλλιώς σε…170 έτη! Ποιος ζει ποιος πεθαίνει.
Τα στοιχεία αυτά είναι συντριπτικά και προκλητικά. Αλλά… «έπεσε βαθειά σιωπή», όπως λέει και ο στίχος από το άσμα Μίμη Πλέσσα-Λευτέρη Παπαδόπουλου. Κάτι έγραψαν λίγες αντιπολιτευόμενες ιστοσελίδες, έβγαλε μια ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ και πάπαλα. Τσιμουδιά. Ουδείς-από την κυβέρνηση, από τη ΝΔ-αισθάνθηκε την ανάγκη να διαψεύσει ή να δώσει μια εξήγηση. Ουδείς.
Λοιπόν, επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό, αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Διότι είναι προκλητικό η κυβέρνηση να ψηφίζει νόμους για να πτωχεύουν ακόμα και φυσικά πρόσωπα που χρωστάνε, αλλά για το κόμμα της, που είναι καταχρεωμένο, να μην τρέχει τίποτα.
Δεν γίνεται ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ να παρουσιάζονται σαν μεταρρυθμιστές και εξυγιαντές των δημόσιων οικονομικών στην καμπούρα των πολιτών και η δική τους κομματική καμπούρα να είναι γονατισμένη έως το πάτωμα και να παριστάνουν ότι δεν τρέχει τίποτα. Αυτό είναι εμπαιγμός για τον απλό πολίτη, που αύριο μπορεί να χάσει το σπίτι ή την επιχείρησή του επειδή χρωστάει εκατό χιλιάρικα και ένα για κόμμα, που χρωστάει εκατοντάδες εκατομμύρια, να μην τρέχει τίποτα.
Και για να είμαστε πρακτικοί, επαναφέρω μια πρόταση που είχα κένει αρθρογραφώντας το 2018, τότε που και πάλι το θέμα ήταν στην επικαιρότητα, επειδή είχαν ασκηθεί ποινικές διώξεις εναντίον τραπεζικών στελεχών και υπευθύνων των κομμάτων για τα προκλητικά δάνεια.
Επειδή τα 200 εκατομμύρια που χρωστούσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (τότε, σήμερα της ΝΔ έχει εκτοξευθεί κι άλλο), δεν θα αποπληρωθούν ποτέ και τα κόμματα δεν είναι επιχειρήσεις, αλλά θεσμοί της δημοκρατίας και δεν γίνεται να κλείσουν, πρέπει να δοθεί θεσμική, διακομματική και ρεαλιστική λύση. Τα δάνεια να «κουρευτούν» και να υποχρεωθούν να πληρώσουν οπωσδήποτε τα υπόλοιπο μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Να ισχύσει, δηλαδή, ένας «νόμος Κατσέλη» και για χρέη των κομμάτων. Το είχε προτείνει τότε και ο προκλητικός Αδωνις Γεωργιάδης, αλλά τώρα σιωπά.
Κατανοώ ότι η λύση αυτή είναι προκλητική για τον απλό πολίτη ή επιχειρηματία και θα ξεσηκώσει αντιδράσεις. Αλλά δεν βλέπω άλλη.
Τα 340 εκατομμύρια που χρωστάει η ΝΔ είναι αδύνατο να αποπληρωθούν, εκτός αν ο κ. Μητσοτάκης ζητήσει από τους πλούσιους φίλους του κόμματος να «τσοντάρουν».
Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, πάντως, δεν μπορεί να κάνει ότι δεν βλέπει και δεν ακούσει. Υποσχέθηκε να εξυγιάνει τα οικονομικά του κόμματός του και έκανε το αντίθετο. Δεν μπορεί να σιωπά. Ας παραδεχτεί ότι απέτυχε και ας βγει μπροστά να προτείνει θεσμική λύση. Αν είναι ειλικρινής και σοβαρή, τα άλλα κόμματα έχουν υποχρέωση να βοηθήσουν, ώστε να λυθεί μια και καλή το πρόβλημα.
Το ξαναλέμε: το μόνο δικαίωμα που δεν έχει είναι να (κάνει ότι) «αγνοεί» το θέμα και να σιωπά. Αυτό είναι περιφρόνηση για τον πολίτη-και τον νεοδημοκράτη.
Συν τοις άλλοις ισχύει αυτό που έχει πει ο Νίτσε: « Η σιωπή είναι χειρότερη. Ολες οι αλήθειες που αποσιωπούνται γίνονται δηλητηριώδεις».
