Πολλά τραγούδια μάς προκαλούν λύπη. Η λύπη είναι ένα συναίσθημα που συνήθως προσπαθούμε να αποφύγουμε. Ωστόσο, συχνά η λυπημένη μουσι...
Πολλά τραγούδια μάς προκαλούν λύπη. Η λύπη είναι ένα συναίσθημα που συνήθως προσπαθούμε να αποφύγουμε. Ωστόσο, συχνά
η λυπημένη μουσική μάς ανεβάζει και μας κάνει να
νιώθουμε καλά. Γιατί συμβαίνει, άραγε, αυτό;
Η βιολογία της θλιμμένης μουσικής
Ας ξεκινήσουμε με τις βιολογικές θεωρίες. Όταν
βιώνουμε απώλεια της πραγματικής ζωής ή συμπάσχουμε με τον πόνο του άλλου, ορμόνες όπως η
προλακτίνη και η ωκυτοκίνη απελευθερώνονται
μέσα μας. Αυτά μας βοηθούν να αντιμετωπίσουμε
την απώλεια και τον πόνο βοηθώντας μας να νιώθουμε ηρεμία, παρηγοριά και υποστήριξη.
Το να
νιώσουμε τον πόνο ενός τραγουδιού ή να θυμηθούμε τον δικό μας, μπορεί να προκαλέσει αντίστοιχες
χημικές αλλαγές μέσα μας.
Η ψυχολογία της θλιμμένης μουσικής
Ένας βασικός λόγος που απολαμβάνουμε τα λυπητερά τραγούδια είναι επειδή μας συγκινούν βαθιά. Το να αισθανόμαστε συγκινημένοι μπορεί να
περιλαμβάνει ρίγος, πλημμύρα συναισθημάτων
(συμπεριλαμβανομένων των ρομαντικών), μια ζεστασιά στο στήθος μας και αγαλλίαση.
Γιατί, όμως, αισθανόμαστε συγκινημένοι; Το αίσθημα συγκίνησης μπορεί να προέλθει από το να
νιώθουμε ξαφνικά πιο κοντά με άλλους ανθρώπους
και να μοιραστούμε μια συναισθηματική εμπειρία
μαζί τους.
Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι που
είναι πιο πιθανό να αισθάνονται συγκινημένοι από
τη λυπημένη μουσική είναι αυτοί που έχουν υψηλή
ενσυναίσθηση. Η αίσθηση των κοινών συναισθημάτων ενισχύει την αίσθηση της άνεσης και τη συμμετοχή.
Κατανοώντας τον τρόπο επίδρασης
Εναλλακτικά, μπορεί ορισμένα τραγούδια να μην
είναι ευχάριστα επειδή είναι λυπημένα ή νοσταλγικά, αλλά επειδή είναι απλώς όμορφα.
Μπορούμε να σκεφτούμε και σε πολιτιστικό επίπεδο. Πολλά τραγούδια έχουν βαθύτερα νοήματα.
Παίρνουν τον πόνο και τα βάσανα του κόσμου και
τους δίνουν νόημα.
Όπως το έθεσε κάποτε ο Γερμανός φιλόσοφος Friedrich Nietzsche, κάποιος που
έχει ένα «γιατί» να ζει, μπορεί να αντέξει σχεδόν
κάθε πόνο.
Τελικά, τα λυπημένα τραγούδια σημαίνουν κάτι
διαφορετικό για τον καθένα μας. Ακούμε λυπημένη
μουσική όταν θέλουμε να αναλογιστούμε, να ανήκουμε ή να χαλαρώσουμε. Ακούμε για να βιώσουμε
την ομορφιά, να λάβουμε άνεση ή να αναπολήσουμε.
Μας βοηθούν να νιώσουμε τον πόνο, να μοιραστούμε τα βάσανά μας και να συνδεθούμε με άλλους στο παρελθόν και το παρόν. Και στο μοίρασμα
της ανθρωπιάς μας είναι η ομορφιά.