Των Κώστα Παππά, Στέλλας Παπαμιχαήλ Την αλλαγή των διαδικασιών στην απονομή δικαιοσύνης για τα εγκλήματα βιασμού και σεξουαλικής βία...
Την αλλαγή των διαδικασιών στην
απονομή δικαιοσύνης για τα εγκλήματα βιασμού και σεξουαλικής βίας ζητά ο βουλευτής της
ΝΔ, Άγγελος Τσιγκρής, με ερώτησή του
στους Κώστα Τσιάρα και Τάκη Θεοδωρικάκο. Συγκεκριμένα ζητά να ανατεθεί η προανάκριση των εγκλημάτων σεξουαλικής
βίας αποκλειστικά σε γυναίκες αστυνομικούς, να παρέχεται ειδική εκπαίδευση, επιμόρφωση και μετεκπαίδευση στους δικαστικούς λειτουργούς, και επιπλέον ειδική
εκπαίδευση των αστυνομικών, στο πλαίσιο
της Αστυνομικής Ακαδημίας.
Ο βουλευτής της ΝΔ υπογραμμίζει ότι κάθε χρόνο διαπράττονται στην Ελλάδα περίπου 4.500 βιασμοί, από τους οποίους μόλις
οι 270 (6%) καταγγέλλονται στην αστυνομία,
κι από αυτούς μόνο 183 καταλήγουν σε σύλληψη κάποιου υπόπτου. Η συνέχεια βάσει
των στοιχείων του κ. Τσιγκρή είναι ακόμα
πιο ζοφερή, καθώς μόνο 47 φτάνουν στο
ακροατήριο για να εκδικασθούν, 20 καταλήγουν σε καταδικαστική απόφαση και τελικά
σε λιγότερους από 10 βιαστές επιβάλλεται
κάθειρξη, δηλαδή στερητική τής ελευθερίας ποινή άνω των 5 ετών!
Αποσύρουν την καταγγελία
«Όλες οι σύγχρονες έρευνες για
τον βιασμό στα δυτικά κράτη
καταλήγουν ότι οι καταγγελίες για βιασμό φθάνουν το 5-10%», εξηγεί
ο δόκτωρ Εγκληματολογίας και βουλευτής
Αχαΐας της ΝΔ.
«Υπάρχουν τρία στάδια
που μας εξηγούν γιατί ο
βιασμός δεν καταγγέλλεται. Κάθε στάδιο έχει είκοσι
παράγοντες. Το πρώτο στάδιο
είναι να πάρεις την απόφαση ότι είναι
βιασμός και να μη ρίξει το θύμα την ευθύνη
στον εαυτό του. Ένα άλλο στάδιο είναι να
απενοχοποιήσει τον εαυτό του το θύμα και
να ενοχοποιήσει τον δράστη.
Για να φθάσει
κάποιος στο σημείο να καταγγείλει είναι μια
πληθώρα παραγόντων, οι οποίοι τις περισσότερες φορές δεν πληρούνται όλοι. Στην
ανθρωποκτονία, στις σωματικές βλάβες,
πάντα την ευθύνη την έχει ο δράστης, στον
βιασμό όμως αυτό ανατρέπεται, όλα είναι
ανάποδα».
Ο κ. Τσιγκρής αναφέρεται
και στα κοινωνικά στερεότυπα σε περιπτώσεις
βιασμού: «Η συνήθης
λογική αντιμετώπιση
του ευρύτερου κοινού,
αλλά και της Δικαιοσύνης κάποιες φορές
αντί να ψάχνει να βρει
την ενοχή του δράστη,
ψάχνει να βρει την υπευθυνότητα του θύματος, δηλαδή ότι
προκάλεσε. Το στοιχείο της πρόκλησης υπάρχει παντού, αλλά να το δούμε πιο
σοβαρά; Τον Αύγουστο μια γυναίκα στην
παραλία δεν φοράει παλτό ή κελεμπία, προκαλεί μια γυναίκα που βρίσκεται σε δημόσια θέα στην παραλία με το μαγιό της;
Έχετε
δει κανέναν να βιάζει μια γυναίκα μπροστά
σε κόσμο; Όχι. Αυτός είναι ένας από τους
πολλούς μεγάλους μύθους της σεξουαλικής βίας, ο οποίος πάγια και μόνιμα συντηρεί ένα κλίμα ανοχής στη βία και βεβαίως
συντηρεί τα χαμηλά ποσοστά καταγγελίας,
γιατί το θύμα θυματοποιείται για δεύτερη
φορά στο στάδιο της προανάκρισης και για
τρίτη φορά στη διάρκεια της εκδίκασης της
υπόθεσης. Μάλιστα, πολλά από τα θύματα
που καταγγέλλουν αποσύρουν στην πορεία
την αρχική καταγγελία κάνοντας χρήση του
άρθρου 344 του Ποινικού Κώδικα».
