Μόλις πριν 13 ημέρες ο Ιωάννης Χριστόπουλος ορκίστηκε, από τον ίδιο τον Γιάννη Λυμπέρη, ως νέος δημοτικός σύμβουλος παίρνοντας τη θέση του...
Τι ανέφερε ο κ. Χριστόπουλος:
Κύριε πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι Δημοτικοί σύμβουλοι.
Τα σχετικά με τον άνθρωπο και τη ζωή, βρίσκονται σε συνεχή/ αέναη κίνηση. Με άλλα λόγια τίποτα δεν μένει ίδιο: “Τα πάντα ρει και ουδέν μένει”, σημειώνει ο Ηράκλειτος με βαθύ στοχασμό και απόλυτη γνώση. Σε αυτή τη συμπυκνωμένη φράση τονίζεται πως η διαρκής μεταβολή είναι σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της πραγματικότητας και βέβαια της πολιτικής.
Γέννημα μιας τέτοιας μεταβολής αποτελεί και η δική μου παρουσία εδώ σήμερα.
Συνιστά μία ευτυχή σύμπτωση να βρεθώ απέναντί σας και απέναντι βέβαια στον αρχηγό της Παράταξης με τον οποίο συμπορεύτηκα κατά την προεκλογική περίοδο του 2019 στις αυτοδιοικητικές εκλογές. – Πρίν ακριβώς 3 χρόνια-.
ΓΙΑ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕ ΤΟ ΔΗΜΟ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΈΝΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. ΤΟ ΣΤΟΜΦΩΔΕΣ ΣΎΝΘΗΜΑ ΤΩΝ 100 ΗΜΕΡΩΝ.
Φρούδες ελπίδες, υποσχέσεις που ποτέ δεν έγιναν πράξη. Επιπλέον από τη στιγμή που βρεθήκατε στην εξουσία, ξεχάσατε τα πάντα, τις δεσμεύσεις αλλά και τους ανθρώπους που συντάχθηκαν και συνεργάστηκαν μαζί σας. Μαζί με τους συνεργάτες σας αγνοήσατε τον μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων των συμβούλων, που σας τίμησαν με την ψήφο τους. Τέτοιου είδους συμπεριφορά μήπως ονομάζεται κυνισμός αγνωμοσύνη και μακιαβελισμός;
Με κάθε τρόπο είναι πρακτική που συνάδει με τη φράση “Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”. Προεκλογικά πυροτεχνήματα, ενδεχόμενος δόλος, ιδιοτέλεια για την αναρρίχηση στην εξουσία. Και ύστερα εικόνα μιζέριας και εγκατάλειψης του
Δήμου μας, της πόλης μας και των κοινοτήτων που την περιβάλλoυν.
Περιδιαβαίνοντας σήμερα σε όλο το Δήμο μόνο θλίψη και συνακόλουθα οργή μπορεί κάποιος να νιώσει. Και οπωσδήποτε την απαξίωση της Δημοτικής αρχής. Τα έργα και οι ημέρες της 3ετούς διαδρομής σας χαρακτηρίζονται καθομολογούμενη αναποτελεσματικότητα και εύλογη αγανάκτηση των πολιτών. Αφουγκραστείτε, αφουγκραστείτε τι ομολογούν οι συμπολίτες μας.
Νοσοκομείο δεν υπάρχει παρά τις γενναίες δωρεές του γνωστού σε όλους ευεργέτη και τις προσπάθειες κάποιων γιατρών και νοσηλευτών που πηγαινοέρχονται. Το Νοσοκομείο όλο το ανοίγετε – πόσες φορές; Έχουμε χάσει το μέτρημα- τελικά όλο κλειστό μένει. Μήπως είστε ακατάλληλος να συμβάλετε ή το χρησιμοποιείτε τόσα χρόνια τώρα ως σανίδα πολιτικής σωτηρίας; Ήταν η αιχμή του δόρατος στην προεκλογική μας περίοδο. Μόνο που τώρα αυτό το δόρυ οξειδώθηκε – σκούριασε εντελώς.
Το νερό, κοινωνικό αγαθό, πανάκριβο, συνοδευόμενο από ένα απερίγραπτο αλαλούμ λογαριασμών που πάρα πολλοί σήμερα αδυνατούν να εξοφλήσουν.
Διυλιστήριο που κόστισε δεκάδες εκατομμύρια αλλά δεν έλυσε το πρόβλημα της υδροδότησης αφού και κατά τη θερινή και τη χειμερινή δυστυχώς περίοδο όλοι νιώθουμε για τα καλά την έλλειψη του νερού.
Ανώτατες σχολές. Η πόλη μας αποψιλώθηκε, εξαφανίστηκε από τον ακαδημαϊκό χάρτη κατά τη διάρκεια της θητείας σας. Σας θυμάμαι να
ξεστομίζετε την περιβόητη φράση “Αν τολμήσουν να πάρουν τις σχολές μας, θα περάσουν πάνω από το πτώμα μου”. Αυτό σήμερα μόνο ως κρύο ανέκδοτο μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού η σκληρή πραγματικότητα απέδειξε οτι πέρασαν πάνω από το πτώμα σας. Όχι βέβαια από το βιολογικό σας πτώμα, αλλά από το πολιτικό σας κουφάρι.
Δημοτικά τέλη: Σε όλους τους Δήμους λόγω της σοβαρής κρίσης μειώθηκαν. Εσείς τα αυξήσατε γενναία, πλούσια 30-40%.
Ραδιοφωνικός σταθμός, απαξιωμένος, ερειπωμένος, ανύπαρκτος. Ούτε το μουσείο δεν φροντίσατε, προς τιμήν του αείμνηστου Σπύρου Μπεράτη, που προσέφερε ως παρακαταθήκη στην πόλη το πολύτιμο υλικό του.
Δημοτικό κάμπινγκ: Όραμα του Σπύρου Μπεράτη πριν 50 χρόνια, επειδή έβλεπε πως η ανάπτυξη της Αμαλιάδας περνάει από την Κουρούτα, ένα βήμα πριν από την Ιδιωτικοποίησή του.
Κοινότητες ερειπωμένες τις οποίες δεν τολμάτε να τις επισκεφτείτε. Αγανακτισμένοι αγρότες και κτηνοτρόφοι μόνο με ερπυστριοφόρα μπορούν να πλησιάσουν τις περιουσίες τους για να συλλέξουν τη σοδειά τους. Βέβαια τώρα θα αρχίσει το γνωστό σύνηθες προεκλογικό τέχνασμα: “Κοινοτάρχη θέλεις χαλίκι; Θέλεις τσιμέντο; Θέλεις τρίμμα ασφάλτου, από την οδοποιία Πατρών – Πύργου; Δέσου στο άρμα μου. Κάπως έτσι λένε οι κακές γλώσσες πως εξελίσσεται το επόμενο όραμά σας.
Εστίαση ψυχαγωγία στην Κουρούτα. Μείνατε παρατηρητής στην καλοκαιρινή διαμάχη μεταξύ των επιχειρηματιών με χρήση μουσικής και ξενοδοχειακών καταλυμάτων. Όλα αφημένα στον αυτόματο πιλότο. Καμία προσπάθεια για σοβαρό διάλογο, ώστε να διαμορφωθεί ένα mondus viventi αμοιβαίας συνύπαρξης.
Προσθέτω:
Λιμενικό καταφύγιο Παλουκίου, εσωτερική οδοποιία και χρέη. Πόσα είναι τελικά τα χρέη στην Κοινωφελή, πόσα είναι τελικά τα χρέη στον Ηλείο; Είστε υποχρεωμένος να ενημερώσετε με πλήρη διαφάνεια τους πολίτες.
Για όλα αυτά και ίσως άλλα χειρότερα σας εγκατέλειψαν πολλοί, ο ένας πίσω από τον άλλον, σύμβουλοι που εξελέγησαν με πάρα πολλές ψήφους, κάποιοι ήταν και προσωπικοί σας φίλοι, ερήμωσε η παράταξή σας. Πριν λίγες μέρες σας εγκατέλειψε ένας ακόμα σπουδαίος συνεργάτης σας. Το ένα μέρος από το δίδυμο της επιτυχίας, όπως βροντοφωνάζατε στην εξέδρα. Ένας άνθρωπος με διάθεση και δυνατότητες να προσφέρει στον τόπο μας. Έχει προσφέρει πάρα πολλά συνεχίζει να προσφέρει και θα προσφέρει ακόμα περισσότερα.
ΣΑΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ.
Τον περιθωριοποιήσατε, τον ακυρώσατε, τον προσβάλλατε. Είστε άφιλος, περιδεής και δυσάρεστη θέση να αναζητήσετε με παντίους τρόπους νέους συνεργάτες. Όλοι ευχόμαστε να σας κλείσουν την πόρτα. Γεμάτος οίηση και αμετροέπεια ξεχάσατε τούτο το σημαντικό.
Παροδικοί είμαστε οι άνθρωποι, φθαρτοί με ημερομηνία λήξης. Εσείς επιχειρείτε να ζήσετε το ακατόρθωτο με όρους αιωνιώτητας. Γνωρίζετε το πολιτικό σας τέλος, αλλά απωθείτε την ιδέα του.
Την ξορκίζετε σαν το διάβολο με το λιβάνι. Αποχαλινωθήκατε και γίνατε αχάριστος και εξουσιομανής, παρασυρμένος από την ηδονή της κυριαρχίας. Δεν λάβατε υπόψη την κύκλιο ροή των πραγμάτων, την άνοδο αλλά και την αναπόφευκτη πτώση. Αποχωρώ και εγώ λοιπόν με τη σειρά μου μετά τόσους άλλους και ανεξαρτητοποιούμαι γιατί δεν σας εμπιστεύομαι κύριε Δήμαρχε. Τούτο σε ατομικό επίπεδο δεν έχει ιδιαίτερη αξία.
Δεν σας εμπιστεύεται όμως και η κοινωνία πλέον. Προσκαλώ από αυτό το βήμα, δοθείσης της ευκαιρίας τους νέους ανθρώπους, επιστήμονες, επιχειρηματίες, φοιτητές και σπουδαστές και
άλλους, να κλείσουν τα αυτιά τους στις σειρήνες, όπως κάποτε ο Οδυσσέας, των δικών σας υποσχέσεων, ώστε να μη βρείτε καινούργια φουρνιά εξαπατημένων. Και αναφωνώ κλείνοντας “sic transit gloria mundi”. Και μένεις άδειος μόνος χωρίς υστεροφημία.
Ιωάννης Χριστόπουλος
Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος
Η απάντηση Λυμπέρη
Αμεσα απάντησε ο δήμαρχος Ηλιδας Γιάννης Λυμπέρης στις παραπάνω αναφορές. Ο κ. Λυμπέρης υπήρξε προσεκτικός αλλά και ιδιαίτερα σκληρός απέναντι στον κ. Χριστόπουλο.
“Μου έλεγε ένας φίλος μου όταν είμασταν φοιτητές και παίζαμε παρτίδες σκάκι στην Θεσσαλονίκη, ότι στη ζωή και στο σκάκι τα λάθη πληρώνονται, αρκεί να μην πληρώνονται πολύ ακριβά και να είναι ελαφρά και φτηνά, όπως η δική σας ανεξαρτοποίηση τώρα.
Ο τόπος δεν ξέρω τι έχει κερδίσει ή τι έχει χάσει ή τι πρόκειται να κερδίσει από εμένα ή να χάσει. Πάντως, δίνω μια υπόσχεση στον κόσμο, από αυτό εδώ το βήμα, με αφορμή την άσχημη, την όχι κόσμια τοποθέτησή σας στην ανεξαρτοποίηση. Οι το πιο πιθανό είναι να με βλέπει εδώ εμένα και τον επόμενο Οκτώβρη. Δεν ξέρω αν θα βλέπει εσάς εκεί κάτω που ήρθατε μετά από κάποιες παραιτήσεις”.
Συνεχίζοντας, ανέφερε: “Τα πολιτικά κουφάρια και όλα τα υπόλοιπα σας τ επιστρέφω κι θα τα δούμε στο μέλλον. Αυτά, ξέρετε, όταν φουσκώνουν ξεβράζονται στις κοινωνίες. Εμείς έχουμε μια πολύ μεγάλη διαδρομή μέσα σε αυτή την κοινωνία και δεν έχουμε υποστεί τέτοιο ξέβρασμα κύριε Χριστόπουλε. Εσείς, νομίζω, ότι κατά καιρούς πήρατε προειδοποιήσεις αλλά συνεχίζεται να μη τις λαμβάνεται υπόψη σας”.
Σε ότι αφορά τη λέξη άφιλος, ο δήμαρχος Ηλιδας τόνισε: “Τώρα, το άφιλος. Τους διαλέγω τους φίλους μου κι εσείς το ξέρετε πολύ καλά ότι ποτέ δεν υπήρξατε φίλος μου, ούτε και θα υπάρξετε”.
