Από την Δημοτική Παράταξη «Κοινωνία των Πολιτών» εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση: Αφήνουμε πίσω τους μεμψίμοιρους και τοξικούς του χθες...
Αφήνουμε πίσω τους μεμψίμοιρους και τοξικούς του χθες
Με το πρόσφατο «διάγγελμά» του με τίτλο «Μέρα που περνά δεν ξαναπερνά» ο κ. Αλέξης Καστρινός προσπαθεί να ξεχάσει στιγμές που ήταν πολιτικά πικρές για τον ίδιο. Όπως αυτή του Ιανουαρίου 2019 όταν ανακοίνωσε ότι αφού έκλεισε τον κύκλο του, εγκαταλείπει την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τον Δήμο Πηνειού για να δοκιμάσει την τύχη του στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Ο λαός με το αλάθητο κριτήριο δεν του έκανε το όνειρο πραγματικότητα.
Με απλά λόγια ο υποψήφιος «μετρήθηκε, ζυγίστηκε και βρέθηκε ελλιπής». Οι δημότες το θυμούνται και ο ίδιος οφείλει να μην το ξεχνά γιατί δίχως μνήμη η εξυπνάδα είναι άχρηστη.
Εγκλωβισμένος στην πολιτική του αλαζονεία αναζητά τώρα διέξοδο και διαλαλεί την επιστροφή του στον Δήμο Πηνειού ως υποψήφιος δήμαρχος.
Στο «πολιτικό του μανιφέστο» αναφέρει με εμμονικό τρόπο, 11 φορές το «επιστρέφουμε», μάλλον για να το εμπεδώσει και να το πιστέψει ο ίδιος και οι αυλικοί του.
«Επιστρέφουμε με ντομπροσύνη και μπέσα» υποστηρίζει, αλλά δεν τολμά να κοιτάξει κατάματα τον κόσμο και να εξηγήσει τα πισωγυρίσματά του.
«Επιστρέφουμε αναγνωρίζοντας τα λάθη και τις παραλείψεις μας» γράφει και στο μυαλό μας πράγματι έρχονται εικόνες από το προκάτ Μουσικό Σχολείο Βαρθολομιού, το εγκαταλελειμμένο και βανδαλισμένο εργοστάσιο βιολογικού καθαρισμού με τις ασυνέχειες των αγωγών του, το απόλυτο χάος στην Αγγινάρα, το αφημένο στη μοίρα του Πολιτιστικό στα Καβάσιλα, η αδιαφορία του για ποιοτικό πόσιμο νερό και άλλες ξεχασμένες στα συρτάρια μελέτες.
«Επιστρέφουμε με σχέδιο και μελέτες» λέει και μάλλον αναφέρεται στα αποθηκευμένα υδρόμετρα, τις ανύπαρκτες μελέτες φρεατίων και τις κρυφές συνδέσεις.
«Επιστρέφουμε για να επαναφέρουμε την Δημοκρατία» γράφει και ανατρέχουμε στις συνεδριάσεις του ανώτατου οργάνου του Δήμου όταν επί εποχής του οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας παρακολουθούσαν άλαλοι αν όχι φιμωμένοι.
«Επιστρέφουμε σε αυτό που πραγματικά αγαπάμε» αναφέρει, αλλά δεν μας λέει ο μετανιωμένος εραστής γιατί το εγκατέλειψε και τι είναι αυτό που τον κάνει να πισωγυρίζει.
«Επιστρέφουμε για να επαναφέρουμε την δικαιοσύνη» διαβάζουμε και μας προϊδεάζει ότι θα φορέσει και τήβεννο του δικαστή.
Όμως στην ένοχη κενολογία των 165 λέξεων αγνοεί επιδεικτικά λέξεις-έννοιες που η σημερινή Δημοτική Αρχή έχει ταχθεί να υπηρετεί.
Απουσιάζει η λέξη Δημότης, γιατί η πόρτα του γραφείου του ήταν πάντα ερμητικά κλειστή.
Δεν υπάρχει η λέξη Κοινωνία, αυτή που σήμερα προσπαθεί ανεπιτυχώς να την πλησιάσει φορώντας το χαμογελαστό προσωπείο.
Ξεχασμένη η λέξη Αλληλεγγύη στην υπηρεσία της οποίας ο Ανδρέας Μαρίνος έχει ιδρύσει ειδικό Ταμείο στήριξης απόρων που λειτουργεί ως ανάχωμα στη δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία.
Ανύπαρκτη η λέξη Αγρότης γιατί τα μοκασίνια λερώνονται στις λάσπες.
Άγνωστη λέξη ο Πολιτισμός γιατί εκεί δεν έχει θέση το οπλισμένο σκυρόδεμα.
Στις αμέτρητες «οφειλόμενες απαντήσεις»του εγωπαθούς και υπερόπτη κ.Αλέξη Καστρινού αποτυπώνονται η πολιτική εμπάθεια απέναντι στον σημερινό Δήμαρχο Ανδρέα Μαρίνο, η διαρκής προσπάθεια απαξίωσης του σημαντικού και μεγάλου έργου της Δημοτικής Αρχής και ο πανικός του για την διαρκώς αυξανόμενη κοινωνική αποδοχή της παράταξής μας.
Στο τέλος του δρόμου της επιστροφής του θα βρει τις πόρτες κλειστές.
Δεν πρόκειται να επανέλθουμε και να ασχοληθούμε ξανά με την υπαρξιακή του κρίση.
Με μεγάλα έργα συνεχίζουμε μαζί με την Κοινωνία, δίπλα στον Δημότη και τα προβλήματά του.
Με ενεργή συμμετοχή της νεολαίας και με επικεφαλής τον Ανδρέα Μαρίνο σχεδιάζουμε τον χάρτη της επόμενης μέρας για ένα ισχυρό Δήμο Πηνειού.
