Σε μια εποχή που η Ευρώπη επενδύει στρατηγικά στον σιδηρόδρομο ως έναν από τους πιο βιώσιμους και αποδοτικούς τρόπους μεταφοράς, η Ελλά...
Από την υπόσχεση στην εγκατάλειψη
Η Ηλεία διέθετε στο παρελθόν ένα βασικό αλλά κρίσιμο δίκτυο του ΟΣΕ, που ένωνε την Πάτρα με τον Πύργο και την Καλαμάτα. Για δεκαετίες, τα τρένα μπορεί να ήταν αργά και θορυβώδη, αλλά αποτελούσαν ζωντανό στοιχείο των πόλεων και των χωριών. Σήμερα, οι ράγες σκουριάζουν και οι σταθμοί ρημάζουν – σιωπηλοί μάρτυρες μιας εποχής που έφυγε χωρίς σχέδιο για το αύριο.
Η υπόσχεση της ανάταξης της γραμμής Πάτρα – Πύργος – Καλαμάτα έχει επαναληφθεί από πολλές κυβερνήσεις, όμως το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: στασιμότητα. Έργα ξεκινούν, σταματούν, ανασχεδιάζονται, ξαναχρηματοδοτούνται, και τελικά παραπέμπονται στις καλένδες.
Η Ευρώπη τρέχει με ρεύμα – η Ηλεία περιμένει το λεωφορείο
Ενώ χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Γερμανία ενισχύουν τις σιδηροδρομικές τους υποδομές, προωθώντας τις «πράσινες» μετακινήσεις, η Δυτική Ελλάδα παραμένει εξαρτημένη από το ιδιωτικό αυτοκίνητο και τα ΚΤΕΛ. Η περιβαλλοντική διάσταση είναι κρίσιμη: τα τρένα προσφέρουν σημαντικά χαμηλότερες εκπομπές CO₂, ειδικά όταν είναι ηλεκτροκινούμενα. Και όμως, στον νομό Ηλείας, ούτε ένα σύγχρονο τρένο δεν σφυρίζει εδώ και χρόνια.
Η Αρχαία Ολυμπία χωρίς τρένο: Ένας παγκόσμιος παραλογισμός
Είναι δύσκολο να εξηγηθεί στους χιλιάδες τουρίστες που επισκέπτονται την Ολυμπία ότι δεν υπάρχει εύκολη, γρήγορη ή οικολογική πρόσβαση στον παγκόσμιο αυτό προορισμό. Η εικόνα ενός διεθνούς επισκέπτη που προσπαθεί να φτάσει από την Πάτρα στον Πύργο ή στην Ολυμπία, ταλαιπωρούμενος σε έναν στενό και επικίνδυνο επαρχιακό δρόμο, είναι η επιτομή της ελληνικής ανακολουθίας.
Τοπικές κοινωνίες και αυτοδιοίκηση: Η σιωπή δεν είναι λύση
Οι πολίτες της Ηλείας έχουν εδώ και χρόνια εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους. Πρωτοβουλίες, συλλογές υπογραφών και κινήσεις πολιτών έχουν επιχειρήσει να επαναφέρουν το θέμα στη δημόσια ατζέντα. Ωστόσο, η φωνή τους δεν φαίνεται να φτάνει μέχρι τα κέντρα αποφάσεων. Είναι πλέον καιρός οι τοπικοί φορείς και οι αυτοδιοικητικοί να σταθούν με σαφήνεια και διεκδικητικότητα απέναντι στο πρόβλημα.
Ένα τρένο για το μέλλον
Η απουσία των τρένων από την Ηλεία δεν είναι απλώς συγκοινωνιακό έλλειμμα. Είναι ένδειξη ενός ευρύτερου σχεδιαστικού κενού, μιας ανάπτυξης άνισης και μιας περιφερειακής Ελλάδας που μένει εκτός του χάρτη. Το ερώτημα δεν είναι μόνο πότε θα επιστρέψει το τρένο. Είναι αν θα υπάρξει βούληση να σχεδιαστεί μια Ελλάδα που δεν αποκλείει, δεν ξεχνά, και δεν εγκαταλείπει τις περιοχές της στην τύχη τους.
Η απάντηση – όπως πάντα – δεν θα έρθει μόνη της. Πρέπει να τη διεκδικήσουμε.
