Πώς μια από τις πιο ιστορικές περιοχές της Ελλάδας μένει αόρατη και φέτος Ενώ η τουριστική σεζόν ξεκινά και η Ελλάδα ετοιμάζεται για ...
Πώς μια από τις πιο ιστορικές περιοχές της Ελλάδας μένει αόρατη και φέτος
Ενώ η τουριστική σεζόν ξεκινά και η Ελλάδα ετοιμάζεται για ακόμη ένα καλοκαίρι εισροής εκατομμυρίων επισκεπτών, η Ηλεία – μια περιοχή με ανεκτίμητη πολιτισμική και φυσική κληρονομιά – παραμένει εγκλωβισμένη στη σιωπή και την αδιαφορία. Ούτε φέτος υπήρξε οργανωμένη προβολή του νομού, ούτε συντονισμένες ψηφιακές καμπάνιες.
Ολυμπία: Μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, χαμένη σε φυλλάδια
Η Αρχαία Ολυμπία, το λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων, παραμένει τραγικά αποκομμένη από την τουριστική αφήγηση της χώρας. Οι εικόνες της δεν φιγουράρουν σε καμία κεντρική καμπάνια του ΕΟΤ. Η περιοχή δεν έχει αναδειχθεί ούτε ως προορισμός πολιτιστικού τουρισμού, ούτε ως εναλλακτική επιλογή για φυσιολάτρες, οικογένειες ή ταξιδιώτες που επιθυμούν κάτι πέρα από τις «καρτποσταλικές» Κυκλάδες.
Κι όμως: σε ακτίνα λίγων χιλιομέτρων, ο ταξιδιώτης συναντά μια απαράμιλλη σύνθεση: αρχαία μνημεία, απέραντες παραλίες, θερμομεταλλικά λουτρά, παραδοσιακούς οικισμούς, αμπελώνες, δάση και ένα σπάνιο πλέγμα μνήμης, μύθου και τοπικής φιλοξενίας. Αντί όμως η Ηλεία να είναι στο επίκεντρο, παραμένει φτωχός συγγενής του ελληνικού καλοκαιριού.
Μια Περιφέρεια απούσα, ένας Δήμος σιωπηλός
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και οι τοπικοί δήμοι, αντί να σχεδιάσουν κοινές στρατηγικές για την τουριστική ανάδειξη της Ηλείας, περιορίζονται σε αποσπασματικές κινήσεις, χωρίς συνέχεια, στόχευση ή επαγγελματισμό. Δεν υπάρχει brand. Δεν υπάρχει αφηγηματικό στίγμα. Δεν υπάρχει καν ένα σύγχρονο site που να ενοποιεί το τουριστικό προϊόν του νομού.
Απουσιάζει η συνεργασία με επαγγελματίες του χώρου. Απουσιάζει η στήριξη των τοπικών επιχειρηματιών. Κυρίως, απουσιάζει η πολιτική βούληση να σπάσουν οι δεκαετίες αδιαφορίας που έχουν αφήσει έναν τόπο με τεράστιες δυνατότητες σε καθεστώς τουριστικής αφάνειας.
Χρόνια τώρα, η ίδια ιστορία
Δεν είναι η πρώτη φορά. Η τουριστική προβολή της Ηλείας είναι μια διαρκής αποτυχία. Συσκέψεις, λόγια, υποσχέσεις, φωτογραφίες με φόντο την Ολυμπία και έπειτα... σιωπή. Πέρα από κάποια τοπικά φεστιβάλ, δεν υπάρχει συνοχή, στρατηγική, στόχος.
Ο νομός δεν έχει ούτε υποδομές υψηλής ποιότητας ούτε εύκολες μεταφορικές συνδέσεις. Αλλά κυρίως, δεν έχει φωνή. Και αυτή είναι η πιο επικίνδυνη απουσία: η έλλειψη αφηγήματος, η απουσία μιας συλλογικής προσπάθειας να δείξει η Ηλεία ότι αξίζει να υπάρχει στον χάρτη του ελληνικού και διεθνούς τουρισμού.
Και οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο
Οι ευθύνες έχουν πρόσωπα. Δεν είναι πια επιτρεπτό να μιλούν οι τοπικοί άρχοντες με στόμφο για «ανάπτυξη» όταν δεν έχουν καταφέρει να παράγουν ούτε ένα αξιόπιστο βίντεο προβολής. Δεν είναι δυνατόν να περνά ακόμη ένα καλοκαίρι χωρίς την παραμικρή επένδυση στη νέα γενιά τουριστών – σε εκείνους που αναζητούν αυθεντικότητα, εμπειρία, σύνδεση με τον τόπο. Η Ηλεία τα έχει όλα. Εκείνοι που τη διοικούν, όμως, δεν έχουν τίποτα να πουν – και τίποτα να δείξουν.
Το καλοκαίρι ξεκίνησε. Η Ηλεία όχι.
Οι παραλίες γεμίζουν, τα χωριά παραμένουν σιωπηλά, και τα παιδιά ενός τόπου που θα μπορούσε να είναι υπόδειγμα βιώσιμου τουρισμού, μεταναστεύουν για να δουλέψουν... σε άλλες τουριστικές περιοχές. Γιατί εκεί, τουλάχιστον, κάποιοι πήραν στα σοβαρά τον τόπο τους.
Η Ηλεία δεν χρειάζεται ελεημοσύνη. Χρειάζεται πολιτική γενναιότητα, επαγγελματισμό και στρατηγικό όραμα. Όσο αυτά απουσιάζουν, κάθε καλοκαίρι θα την προσπερνά. Κι εμείς θα κοιτάμε τις αφίσες των Κυκλάδων, γνωρίζοντας πως πίσω μας αφήσαμε έναν τόπο που αξίζει περισσότερα.
