Μια διαφορετική συνέντευξη του υποψηφίου Δημάρχου Ανδραβίδας-Κυλλήνης Γνωρίζουμε καλύτερα τον Γιάννη που θέτει τον εαυτό του στην κρί...
Μια διαφορετική συνέντευξη του υποψηφίου Δημάρχου Ανδραβίδας-Κυλλήνης
Γνωρίζουμε καλύτερα τον Γιάννη που θέτει τον εαυτό του στην κρίση των πολιτών
*«Παρά τη σωματική και την πνευματική κούραση, το να αγωνίζομαι για την ανθρώπινη ζωή, μου χαρίζει την προσωπική ικανοποίηση της προσφοράς»
*«Επέλεξα να ζω στην Ηλεία γιατί είναι πιο ήρεμοι οι ρυθμοί. Ο κόσμος είναι πιο φιλικός. Με καλοδέχτηκε και με κέρδισε με τη συμπεριφορά του. Είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια».
Αποφάσισε να δημιουργήσει την οικογένειά του στον τόπο μας και πλέον θέτει τον εαυτό του στην κρίση των πολιτών. Ποιος είναι όμως ο άνθρωπος Γιάννης Λέντζας;
Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από μία πολύ προσωπική συνέντευξη…
-Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή στα παιδικά σου χρόνια αλλά και στα φοιτητικά. Πρώτα απ’ όλα, πότε και που γεννήθηκες; Ποια είναι η οικογένειά σου;
«Γεννήθηκα το 1972 στην Αθήνα. Οι γονείς μου επίσης γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Αθήνα. Οι παππούδες μου έλκουν την καταγωγή τους, ο ένας από Λάρισα και συγκεκριμένα από Τύρναβο και ο άλλος από το Λιδορίκι Φωκίδος. Τα ονόματά των γονιών μου είναι Αναστάσιος και Μαρία. Έχω άλλα δυο αδέρφια μεγαλύτερα, τον Αδάμ και τον Φίλιππα».
-Που πήγες σχολείο και που ήσουν φοιτητής;
«Σχολείο πήγα στη Κυψέλη στη Φωκίωνος - Νέγρη. Πέρασα στο Πανεπιστήμιο στο τμήμα της Ιατρικής στα Γιάννενα και μετά πήρα μεταγραφή για Αθήνα».
-Τελειώνοντας στις σπουδές σου, τι ακολούθησε;
«Έκανα το αγροτικό μου στο Κ.Υ. Βάρδας το 1999-2000 και ειδικότητα στο Τζάνειο Νοσοκομείο στον Πειραιά. Ακολούθως, διδακτορικό στην καρδιολογική κλινική στον Τούτουζα. Το 2007 τελείωσα το μεταπτυχιακό στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας. Μετά την ειδικότητα πήρα θέση Επιμελητή Β’ στο ιατρείο της Ανδραβίδας, όπου και παρέμεινα για 6 χρόνια.
Έπειτα, κατόπιν διαγωνισμού, έγινε κρίση για θέση Διευθυντή στη περιοχή Σιμόπουλου όπου πήρα τη θέση, με βάση το βιογραφικό που είχα. Άσκηση καθήκοντα Διευθυντή στο Κ.Υ. Σιμόπουλου από το 2011 έως το 2016. Από το 2016 μέχρι το 2018 ήμουν Διοικητής στο Νοσοκομείο της Αμαλιάδας.
Και τώρα πάλι διευθυντής στο Κέντρο Υγείας του Σιμόπουλου. Τον Μάιο του 2018 εκλέχθηκα Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Γενικής Ιατρικής. Είμαι μέλος πολλών Επιστημονικών Ιατρικών Εταιριών, όπως και μέλος στο Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Αμαλιάδας, τα τελευταία 6 χρόνια».
-Είσαι παντρεμένος με τη στρατιωτική ιατρό Κατερίνα Κατσανάκη. Πότε εμφανίζεται στη ζωή σας;
«Γνωριστήκαμε το 1999 όταν έκανα το αγροτικό μου στο Κ.Υ. της Βάρδας. Παντρευτήκαμε το 2011, είμαστε 8 χρόνια παντρεμένοι. Έχουμε δύο κοριτσάκια, την Αθηνά που είναι πέντε ετών και την Άρτεμις που είναι ενάμιση. Η σύζυγός μου έχει ιατρείο στην Ανδραβίδα δυο χρόνια, το οποίο άνοιξε το καλοκαίρι του 2017».
-Με τον ΠΑΟ Βάρδας πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι;
«Το 2011 ξεκίνησα να ασχολούμαι με τον ΠΑΟ Βάρδας. Παρέλαβα την ομάδα από το τοπικό. Το 2012 ανεβήκαμε στη Γ΄ Εθνική από τα μπαράζ και μέχρι τώρα είμαστε στην Εθνική Κατηγορία».
-Πότε ασχολήθηκες για πρώτη φορά με την Τοπική Αυτοδιοίκηση;
«Πριν πέντε χρόνια όπου εκλέχθηκα πρώτος δημοτικός σύμβουλος της ελάσσονος μειοψηφίας του κύριου Πάνου Δημητρόπουλου. Ήμουν στο Νομικό Πρόσωπο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αλλά και στην Επιτροπή Περιβάλλοντος του Δήμου».
-Ο Γιάννης Λέντζας στην καθημερινότητα του, τι κάνει;
«Θα ξυπνήσει το πρωί κατά τις 7 η ώρα το πρωί. Θα ασχοληθεί με τα παιδιά και μετά θα φύγει για το Κέντρο Υγείας όπου θα παραμείνει μέχρι το μεσημέρι. Θα επιστρέψει στο σπίτι κατά τις τέσσερις. Θα ασχοληθεί για μια ώρα με τα διοικητικά της ομάδος και με συναντήσεις της γενικής ιατρικής. Από τις 5 το απόγευμα και μετά όλος ο χρόνος ανήκει στην οικογένεια».
«Γιατί είναι πιο ήρεμοι οι ρυθμοί. Ο κόσμος είναι πιο φιλικός. Με καλοδέχτηκε και με κέρδισε με τη συμπεριφορά του. Είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια».
-Το επάγγελμα σου ιατρός. Τι είναι αυτό που σε έκανε να το ακολουθήσεις;
«Το να βοηθάς τον συνάνθρωπο και να του δίνεις ζωή είναι αυτό που με κάνει να αγαπώ το επάγγελμά μου. Παρά τη σωματική και την πνευματική κούραση που υπάρχει, η χαρά του να αφιερώνεις τη ζωή σου στην υγεία των άλλων και το να αγωνίζεσαι για το πιο σημαντικό αγαθό για τον άνθρωπο που είναι η ζωή, μου χαρίζει την προσωπική ικανοποίηση της προσφοράς».
-Τι είναι αυτό που θυμάσαι πιο έντονα στην ιατρική σου καριέρα;
«Όταν έκανα ειδικότητα στο Τζάνειο Νοσοκομείο, επειδή κάναμε πάρα πολλές εφημερίες στη νευροχειρουργική κλινική, μας ερχόντουσαν πολλά τραυματισμένα άτομα σε οριακό σημείο από τροχαία, όπου είχαν χτυπήσει στον εγκέφαλο. Πολλές φορές αναγκαζόμασταν να ακροβατούμε μεταξύ ζωής και θανάτου στα επίπονα και ατέρμονα χειρουργεία 5 με 6 ώρες.
Ήταν μεγάλη η ικανοποίηση μας και η χαρά μας όταν στο πέρασμα του χρόνου (γιατί θέλουν κάποιο χρόνο αυτές οι επεμβάσεις για να αποκατασταθούν) βλέπαμε παιδιά 17 και 20 χρονών να μπορούν και πάλι να στέκονται στα πόδια τους και να επιστρέφουν στη καθημερινότητα τους».
