Σαν σήμερα, 19 χρόνια πριν, συνέβη το γεγονός που στιγμάτισε τον κόσμο και βύθισε σε πένθος ένα ολόκληρο έθνος και όχι μόνο. Σαν σή...
Σαν σήμερα, 19 χρόνια πριν, συνέβη το γεγονός που στιγμάτισε τον κόσμο και βύθισε σε πένθος ένα ολόκληρο έθνος και όχι μόνο.
Σαν σήμερα, 19 χρόνια πριν, συνέβη το γεγονός που στιγμάτισε τον κόσμο και βύθισε σε πένθος ένα ολόκληρο έθνος και όχι μόνο. Συγκλονισμένος ο κόσμος ανασύρει από τη μνήμη του τα 73 εκείνα λεπτά που του άλλαξαν τη ζωή. Το τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Αμερικής, όπου στεγαζόταν το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, έμελε να στιγματίσει παγκοσμίως τις μνήμες των ανθρώπων και αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα για την Αμερική.
Την πρώτη ιστορία από εκείνη τη μέρα διηγείται ο 34χρονος αρχαιολόγος Μπρους Μαν, ο οποίος υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του χτυπήματος. Την στιγμή του χτυπήματος προσπαθούσε να γυρίσει σπίτι του αεροπορικώς. Καθώς η πτήση του είχε ενδιάμεση στάση όπου θα έπρεπε να περιμένει στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης για περίπου 2 ώρες.
Κάποια στιγμή το αεροδρόμιο ενημέρωσε τους επιβάτες ότι θα υπάρξει καθυστέρηση στην πτήση. Την ώρα της αναμονής, έγινε μάρτυρας του τρομοκρατικού αυτού χτυπήματος, κοιτώντας από το παράθυρο του αεροδρομίου. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Μαν, καπνοί έβγαιναν από τα κτήρια, ωστόσο αρχικά δεν κατάλαβε τι αντίκριζε.
Ένας συνάδελφός του σχεδίαζε να πάει για πρωινό στους δίδυμους πύργους και σώθηκε επειδή πεινούσε τόσο που δεν άντεχε να πάει ως εκεί. Μετά από 9 μέρες τους επιτράπηκε να πάρουν την επόμενη πτήση για να γυρίσουν σπίτι τους. Οι εικόνες αυτές φαίνεται πως θα χαραχτούν για πάντα στην μνήμη του. Ο Άρτι Βαν Γουάι, επίσης έγινε αυτόπτης μάρτυρας του τρομοκρατικού χτυπήματος που θα τον στοιχειώνει για όσο ζει. Την ώρα του χτυπήματος βρισκόταν στον δρόμο κάτω από τους δίδυμους πύργους.
Η εμπειρία αυτή τον οδήγησε στο σημείο να εγκαταλείψει την Νέα Υόρκη και να μετακομίσει στο Λάνκαστερ. «Θυμάμαι πως ήταν μια όμορφη μέρα. Όποτε βλέπω τον ουρανό σε όμορφη μέρα, θυμάμαι εκείνο το πρωινό», είπε χαρακτηριστικά ο Βαν Γουάι. Επίσης προσέθεσε πως έμοιαζε σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος και όλα κινούνταν σε αργή κίνηση. Καθώς περπάτησε προς το σημείο δεν μπορούσε να επεξεργαστεί αυτό που αντίκριζε.
Ο κόσμος πανικόβλητος άρχισε να ουρλιάζει στην ιδέα πως θα έπεφταν άνθρωποι από τα κτήρια. Μια από τις πιο ζωντανές αναμνήσεις είναι εκείνη που κοιτάζει στα αριστερά του και βλέπει ένα άνδρα με κοστούμι να πέφτει.
Ο Βαν Γουάι μέχρι τότε πίστευε πως όταν κάποιος πέφτει από τόσο μεγάλος ύψος πεθαίνει ακαριαία. «Θυμάμαι να τον βλέπω ακόμα ζωντανό και να μπορεί ακόμα να κουνάει τα χέρια του και τα πόδια του. Ευτυχώς δεν τον είδα να χτυπάει», ανέφερε ο Βαν Γουάι. Με τρεμάμενη φωνή και δάκρυα στα μάτια δήλωσε πως μετανιώνει που δεν κοίταξε το ταμπελάκι που αναγραφόταν το όνομά του, ώστε να μπορέσει να ειδοποιήσει την οικογένεια του με κάποιο τρόπο.
Ο Στίβεν Τζόουνς από την αστυνομία του Χάμπερσαϊντ, θυμάται τον θάνατο πολλών αστυνομικών εκείνη τη μέρα, κάτι που ήταν μεγάλο πλήγμα για όλους, ανεξάρτητα από το σε ποιο αστυνομικό τμήμα ανήκε ο καθένας. Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, ενθυμούμενος εκείνη τη μέρα, είπε πως ήταν ένα πρωινό με υπέροχο καταγάλανο ουρανό που μετατράπηκε σε μια από τις πιο σκοτεινές νύχτες.
«Ήταν οι γείτονές μας, οι φίλοι μας, οι σύζυγοί μας, τα αδέρφια μας, τα παιδιά και οι γονείς μας», ανέφερε με πόνο για τα θύματα και προσέθεσε πως «ο καθένας από αυτούς είχε ένα πρόσωπο, μια ιστορία, μια ζωή που κόπηκε απότομα».
Πηγή: BBC.com
www.skai.gr
