Του Θάνου Μπακέλλα Φαρμακοποιός-Πιστοποιημένος εκπαιδευτής Α Βοηθειών του Ευρωπαικού Συμβουλίου Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης ( ...
Φαρμακοποιός-Πιστοποιημένος εκπαιδευτής Α Βοηθειών του Ευρωπαικού Συμβουλίου Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης ( Ε.R.C )
Η ιγμορίτιδα είναι φλεγμονή ή οίδημα του ιστού που περιβάλλει τα ιγμόρεια. Τα υγιή ιγμόρεια περιέχουν αέρα. Ωστόσο, όταν εισέλθει κάποιο υγρό και φράξουν, αναπτύσσονται μικρόβια που προκαλούν λοίμωξη. Η ιγμορίτιδα μπορεί να οφείλεται σε ιούς, βακτήρια, μύκητες, αλλεργίες ή ακόμη και σε αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Πολλές φορές η ιγμορίτιδα μπορεί να υποχωρήσει από μόνη της σε λίγες μέρες.
Αν, όμως, επιμείνει για περισσότερο από 10 μέρες ή συνοδεύεται από πυρετό και πονοκέφαλο, πρέπει να απευθυνθείς άμεσα σε έναν γιατρό για περαιτέρω έλεγχο. Η ιγμορίτιδα μπορεί να είναι οξείας ή χρόνιας μορφής. Η οξεία διαρκεί για λίγες ημέρες.
Η χρόνια ιγμορίτιδα αποτελεί φλεγμονή που επιμένει για μήνες παρά τη λήψη θεραπευτικής αγωγής. Και στις δύο μορφές της ο ασθενής νιώθει μεγάλη δυσκολία στην αναπνοή και ευαισθησία στα μάτια, ενώ μπορεί να εκδηλωθεί και σε ενήλικες και σε παιδιά.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας
Η ιγμορίτιδα είναι συχνότατο επακόλουθο κάποιας λοίμωξης όπως το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη. Μεταξύ των συμπτωμάτων της ιγμορίτιδας συμπεριλαμβάνονται:
• Πόνος και ενόχληση γύρω από τα μάγουλα, τα μάτια και το μέτωπο
• Βουλωμένη μύτη
• Συνάχι και καταρροή
• Μειωμένη αίσθηση της όσφρησης
• Βλεννώδεις εκκρίσεις από τη μύτη
• Πονοκέφαλος
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Πυρετός
• Δυσάρεστη αναπνοή ή ακόμη και πόνος στα δόντια
Στα μικρά παιδάκια μπορεί να υπάρχει επιπλέον ευερεθιστότητα, ανορεξία και αναπνοή από το στόμα.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ιγμορίτιδας
Η διάγνωση της ιγμορίτιδας γίνεται από τον αρμόδιο γιατρό που είναι ο ΩΡΛ. Απαιτείται κλινική εξέταση και καταγραφή του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς, καθώς και της συμπτωματολογίας του. Ο γιατρός με τη χρήση ειδικών εργαλείων εξετάζει τη μύτη, το λαιμό και τα αφτιά για να έχει μια πλήρη εικόνα του συστήματος.
Με τη χρήση ενδοσκοπίου το οποίο εισέρχεται από τη μύτη μπορεί να πραγματοποιήσει μία σε βάθος εξέταση. Για τις περιπτώσεις χρόνιας ιγμορίτιδας απαιτείται περαιτέρω έλεγχος με απεικονιστικές εξετάσεις (αξονική και μαγνητική τομογραφία στο σημείο ενδιαφέροντος). Με τις εξετάσεις αυτές μπορεί να εντοπιστεί με ασφάλεια το αίτιο αλλά και η έκταση της νόσου.
Θεραπεία και αντιμετώπιση της ιγμορίτιδας
Σε αρχικό στάδιο η ιγμορίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά με τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής, με ρινικές πλύσεις, άσκηση και ομοιοπαθητική θεραπεία. Σημαντικό ρόλο στη θεραπεία παίζει και το είδος της ιγμορίτιδας που αντιμετωπίζει ένας ασθενής, καθώς υπάρχουν διαφορές στην αντιμετώπισή της όταν είναι οξεία σε σχέση με τη χρόνια.
Σε οξείες μορφές η αντιμετώπιση εστιάζει στη χρήση αποσυμφορητικών σπρέι και σε τακτικές ρινικές πλύσεις. Εάν οφείλεται σε κάποια αλλεργία, πιθανόν να συστηθεί χρήση αντιισταμινικών κατά περίπτωση. Εάν οφείλεται σε λοίμωξη από κάποιο μικρόβιο ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει αντιβίωση.
