Το τρίτο πάθος Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια θυμάμαι ότι έχω βιώσει μόλις τρία έντονα πάθη, πάθη για τα οποία διαβάζει κανείς τα πάντα κ...
Το τρίτο πάθος
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια θυμάμαι ότι έχω βιώσει μόλις τρία έντονα πάθη, πάθη για τα οποία διαβάζει κανείς τα πάντα και συζητάει μανιωδώς, αναζητώντας άτομα με τις ίδιες προτιμήσεις και κοιμάται και ξυπνάει με τη σκέψη τους σ' αυτά.
Το πρώτο εκδηλώθηκε όταν αγόρασα υπολογιστή, εγκαταλείποντας για πάντα τη γραφομηχανή και ανακαλύπτοντας την ελευθερία που μου πρόσφερε [αυτή την στιγμή συγγράφω σε μια μικρή γαλλική πόλη, χρησιμοποιώντας κάτι που ζυγίζει λιγότερο από 1,5 κιλό, περιέχει δέκα χρόνια της επαγγελματικής μου ζωής και στο οποίο μπορώ να βρω ότι χρειάζομαι σε λιγότερο από πέντε δευτερόλεπτα].
Το δεύτερο εμφανίστηκε την πρώτη φορά που χρησιμοποίησα το διαδίκτυο, το οποίο ήταν ήδη από την εποχή εκείνη μια βιβλιοθήκη μεγαλύτερη από κάθε άλλη.
Το τρίτο μου πάθος, ωστόσο δεν έχει καμιά σχέση με την τεχνολογική πρόοδο. Πρόκειται... για το τόξο και το βέλος. Όταν ήμουν νέος, διάβασα ένα καταπληκτικό βιβλίο, το "Ζεν και η τέχνη της τοξοβολίας" του Ε. Χέρινγκελ στο οποίο ο συγγραφέας αφηγούνταν την πνευματική του διαδρομή μέσω αυτού του αθλήματος. Η ιδέα παρέμεινε στο υποσυνείδητό μου έως όπου γνώρισα κάποια μέρα έναν τοξότη στα Πυρηναία Όρη.
Κουβέντα στη κουβέντα, μου δάνεισε τον εξοπλισμό του και από τότε δεν μπορούσα πια να ζήσω χωρίς να κάνω τοξοβολία σχεδόν κάθε ημέρα. Στη Βραζιλία έχω φτιάξει ένα στόχο τοξοβολίας στο διαμέρισμά μου [από εκείνους που μπορεί κανείς να αποσυναρμολογήσει σε πέντε λεπτά όταν περιμένει επισκέψεις].
Στα γαλλικά όρη βγαίνω κάθε μέρα για να κάνω εξάσκηση και αυτό με έχει ήδη ρίξει δυο φορές στο κρεβάτι με υποθερμία, καθώς έμεινα πάνω από δυο ώρες στο ύπαιθρο σε θερμοκρασία -5 βαθμών Κελσίου. Τη χρονιά εκείνη έλαβα μέρος στο Διεθνή Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός παίρνοντας πολύ δυνατά αναλγητικά. Δύο χρόνια πριν, εξαιτίας της λανθασμένης θέσης του χεριού μου έπαθα μια πολύ επίπονη μυική φλεγμονή.
Και που βρίσκεται η γοητεία όλων αυτών; Η τοξοβολία δεν έχει καμιά πρακτική εφαρμογή, καθώς γίνεται με όπλα τα οποία εμφανίστηκαν 30.000 χρόνια προ Χριστού. Ο Χέρινγκελ όμως, ο οποίος ξεκίνησε αυτό το πάθος μέσα μου, ήξερε τι έλεγε. Ακολουθούν αποσπάσματα από το βιβλίο "Ζεν και η τέχνη της τοξοβολίας", τα οποία βρίσκουν εφαρμογή σε διάφορες πτυχές της καθημερινής ζωής.
"Όταν τεντώνετε το τόξο, πρέπει να περιορίζετε την ενέργειά σας στα απολύτως απαραίτητα. Κατά τα λοιπά, να εξοικονομείτε δυνάμεις.
Να μάθετε [με το τόξο] ότι, για να πετύχετε κάτι, δεν χρειάζεται να κάνετε υπερβολικές κινήσεις, αλλά να εστιάσετε στο στόχο σας". "Ο δάσκαλός μου μου έδωσε ένα πολύ δύσκαμπτο τόξο. Τον ρώτησα γιατί άρχιζε να με διδάσκει σαν να ήμουν επαγγελματίας. Μου απάντησε ότι εκείνος που ξεκινάει με τα εύκολα απελπίζεται στις μεγάλες προκλήσεις. Είναι καλύτερα να γνωρίζει κανείς εξαρχής τι είδους δυσκολίες θα συναντήσει στο δρόμο του". "Για πολύ καιρό έριχνα χωρίς να μπορώ να τεντώσω σωστά το τόξο μου, μέχρι που μια μέρα ο δάσκαλός μου με δίδαξε μια άσκηση αναπνοής και όλα έγιναν εύκολα.
Τον ρώτησα γιατί είχε αφήσει τόσο χρόνο να περάσει προτού με διορθώσει. Εκείνος απάντησε: "Εάν σου είχα διδάξει τις ασκήσεις αναπνοής από την αρχή, θα πίστευες ότι ήταν περιττές. Τώρα θα πιστεύεις αυτά που σου λέω και θα τα εφαρμόζεις σαν να είχαν πράγματι μεγάλη σημασία. Έτσι κάνει ο σωστός δάσκαλος".
"Η εκτόξευση του βέλους γίνεται ενστικτωδώς, πρέπει όμως να γνωρίζει κανείς καλά το τόξο, το βέλος και τον στόχο. Το τέλειο χτύπημα στις προκλήσεις της ζωής χρειάζεται επίσης και διαίσθηση. Ωστόσο, μονάχα όταν φτάσουμε σε σημείο να κατέχουμε απόλυτα την τεχνική, μπορούμε να την ξεχάσουμε".
"Τέσσερα χρόνια μετά, όταν πια ήμουν ικανός να χειρίζομαι το τόξο, ο δάσκαλός μου με συνεχάρη. Ικανοποιήθηκα και σκέφτηκα ότι ήδη είχα φτάσει στα μισά του δρόμου. "Όχι", μου αποκρίθηκε ο δάσκαλος. "Για να μη πέσεις σε ύπουλες παγίδες, είναι καλύτερα να σκέφτεσαι ότι τα μισά του δρόμου είναι το σημείο στο οποίο θα βρίσκεσαι αφού θα έχεις διανύσει το 90% της διαδρομής"
"ΠΡΟΣΟΧΗ! Η χρήση του τόξου είναι επικίνδυνη. Σε ορισμένες χώρες [όπως στη Γαλλία] θεωρείται όπλο και μπορεί κανείς να το χρησιμοποιήσει μόνο αφού λάβει ειδική άδεια και μόνο σε μέρη στα οποία η χρήση του επιτρέπεται ρητώς".