Του Γιώργου Φάκου Αποδεχόμενος απόλυτα, μετά από 20 και πλέον χρόνια στη δημοσιογραφία, την ρήση του Ινδού στοχαστή Τζιντού Κρισναμούρτι ό...
Του Γιώργου Φάκου
Αποδεχόμενος απόλυτα, μετά από 20 και πλέον χρόνια στη δημοσιογραφία, την ρήση του Ινδού στοχαστή Τζιντού Κρισναμούρτι ότι "κανένας πολιτικός και καμιά μορφή πολιτικής, είτε είναι της Αριστεράς είτε της Δεξιάς ή ακόμη και του Κέντρου, δεν πρόκειται να λύσει κανένα από τα προβλήματά μας γιατί οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται να λύσουν τα προβλήματα αλλά μόνο το πώς θα διατηρήσουν τις θέσεις τους", είναι αλήθεια ότι ποτέ δεν θεώρησα κάποιους από αυτούς φίλους μου. Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις που μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού και που υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Κι αυτό διότι κανείς πολιτικός δεν πιστεύει στην έννοια της φιλίας, παρά μόνο αν αυτή εξυπηρετεί τα δικά του προσωπικά συμφέροντα που έχουν να κάνουν με τη διατήρηση της πολιτικής του καρέκλας.
Πριν χρόνια ένας νεαρός πολιτικός, αφού είχαμε καταναλώσει αρκετά ποτήρια με ουίσκι είπε μια μεγάλη αλήθεια: "Εμείς οι πολιτικοί έχουμε μια δόση ψυχασθένειας. Ξέρεις τι είναι να σου βρίζει ο άλλος τη γυναίκα ή τη μάνα κι εσύ να χαμογελάς;".
Για να συμπληρώσει ένας άλλος πολιτικός σε παρέα: "Βρίστε με όσο θέλετε, αλλά στη κάλπη να μη με ξεχάσετε"!!!
Οι πολιτικοί, δυστυχώς, χάνουν και την ανθρωπιά τους πολλές φορές. Αρκεί αυτό να εξυπηρετεί τους σκοπούς τους. Και φυσικά είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της δυστυχίας του λαού. Οπως είπε κάποτε ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος: "Φαίνεται ότι στην πολιτική έχει μεγαλύτερη σημασία να βρίσκεις δικαιολογίες, παρά να παράγεις έργο" και "η ευτυχία δεν είναι έργο των κομμάτων. Η δυστυχία όμως μπορεί να είναι προιόν της δραστηριότητάς τους".
Εδώ πρέπει να γίνει κάτι απόλυτα κατανοητό: Οταν μιλάω για πολιτικούς δεν εννοώ μόνο τους βουλευτές, αλλά και τους αιρετούς, οι οποίοι κι αυτοί ασκούν πολιτική κι έχουν το ανάλογο μερίδιο ευθύνης.
Επίσης, μαζί με αυτούς θα συμπεριλάβω και όλους όσους, επί αμοιβή, εργάζονται σε πολιτικά γραφεία κι αποκτούν ακριβώς τις ίδιες νοοτροπίες με τα αφεντικά τους! Συνήθως, αυτοί κάνουν ακόμη μεγαλύτερη ζημιά, αφού το να διατηρήσουν τις θέσεις τους και την αμοιβή τους, προβαίνουν σε ενέργειες που εκθέτουν και τους εργοδότες του. Πλάσματα αδιάφορα, ανασφαλή κι επικίνδυνα, που άλλα λένε μπροστά σου, άλλα λένε πίσω σου!
Δεν χρειάζονται να γράψουμε παραδείγματα. Οι έχοντες την μύγα πάντα μυγιάζονται. Κι άλλωστε, πολλές φορές έχουμε γράψει σε αυτό το site ενέργειες και... κινήσεις τους!!!
Λέω, λοιπόν, ότι οι πολιτικοί δεν πιστεύουν σε φιλίες. Μπορεί να σου κάνουν τον φίλο, αλλά όταν τους ασκήσεις κριτική, θα ... βγουν παραπονούμενοι, όπως στο στρατό, λέγοντας αστείες δικαιολογίες. Δεν την ανέχονται την κριτική, θέλουν μόνο χειροκροτητές!!!
Επίσης, είναι οι ίδιοι που όταν κατακτήσουν το στόχο τους, απλά ξεχνούν!!!
Οι ίδιοι επιτρέπουν στον εαυτό τους να τους κλείνουν σε ένα γυάλινο κουτί και οι διάφοροι αυλοκόλακες να τους παρουσιάζουν ότι θέλουν και όπως θέλουν ανάλογα με τι επιτάσσει το προσωπικό τους συμφέρον!
Μερικά ρητά για την πολιτική & τους πολιτικούς:
"Πολλοί φοβούνται το κακό όνομα, αλλά λίγοι τη συνείδησή τους" [Πλίνιος ο Νεότερος]
"Οι μεγαλύτεροι ψεύτες κάνουν τους μεγαλύτερους όρκους"
"Μπορείς εύκολα να καταλάβεις πόσο αξίζει ένας άνθρωπος από τον τρόπο που μεταχειρίζεται αυτούς που δεν μπορούν να του προσφέρουν πια τίποτε"
"Είμαι εξαιρετικά υπομονετική με την προυπόθεση ότι στο τέλος θα περάσει το δικό μου" [Μάργκαρετ Θάτσερ]
"Οσο μεγαλύτερη η εξουσία, τόσο μεγαλύτερη η κατάχρηση"
"Η υπόσχεσις ενός αγαθού προς τους εκλογείς, που δεν τηρείται την επομένη των εκλογών είναι μια μορφή δωροδοκίας" [Ελ. Βενιζέλος]
"Μεγάλο κακό οι χειρότεροι να εξουσιάζουν και να κυβερνούν τους καλύτερους" [Ισοκράτης]
"Δεν είναι τα υπουργεία που τιμούν τους πολιτικούς, αλλά οι πολιτικοί τα υπουργεία" [Αθαν. Κανελλόπουλος
"Στον ελληνικό πολιτικό βίο πρέπει συχνά να αλλάζεις ιδέες, αν θέλεις να μείνεις στο ίδιο κόμμα και να αλλάζεις κόμμα, αν θέλεις να διατηρήσεις τις ιδέες σου..." [Αθαν. Κανελλόπουλος
"Οι άνθρωποι της εξουσίας δεν έχουν καιρό να διαβάζουν. Ωστόσο οι άνθρωποι που δεν διαβάζουν, δεν είναι κατάλληλοι για άσκηση εξουσίας".
